Pijlers van de samenleving: ‘Gasten Avavieren telkens weer blij verrast met mogelijkheden’
Drie zeventigers zetten zich al jaren met hart en ziel in voor de Stichting Avavieren (Aangepast vakantie vieren), dat negen zorgbungalows heeft op Strandpark Vlugtenburg. Margriet Hendrikse, Arnold van Uden en Wim Dekker benutten hun pensioengerechtigde leeftijd om het mensen met een handicap of beperking naar de zin te maken tijdens een vakantie of een dagje uit. “Het geeft je een warm gevoel en dat krijg je ook terug.”
Door Rianne Dekker
Margriet (71) is al vrijwilliger bij Avavieren sinds dit in 2018 operationeel werd. Daarvoor kende zij projectleider Hans Prins al van Wigwam Vakanties, waar Avavieren nu mee samenwerkt. “Ik ben ooit begonnen bij Wigwam Vakanties, in Limburg. Dat liep als het ware uit de hand en is toen zeventien jaar mijn werk geweest. Toen ik gestopt ben en iets anders ben gaan doen, kwam ik, toen ik in een huisje in Hoek van Holland zat, Hans weer tegen. Wat erin geresulteerd heeft dat ik bij Avavieren ben gestart met vrijwilligerswerk. Het heeft allemaal zo moeten zijn, want ik ben ervan overtuigd dat als wij elkaar niet ontmoet hadden in die beginjaren bij Wigwam Vakanties, Avavieren er nooit was gekomen.”
Klaar staan en delen
Margriet bedacht zich dat je bij een beginnende organisatie goed voor je vrijwilligers moet zorgen, en werd daarom vrijwilligerscoördinator bij Avavieren. Ook maakte ze een vrijwilligersbeleid en zette dit op papier. Tevens was ze strandrups chauffeur en ging ze af en toe nog een weekje mee met Wigwam vakanties. “Ik kan het niet loslaten”, aldus de kwieke zeventiger. Gevraagd naar wat haar drijft is haar antwoord: “Ik denk dat het voor mij een manier van leven is. Ik houd ervan voor anderen klaar te staan en te delen. Zo deel ik hier op mijn huisje op de camping een wasmachine met de buren, en zaten er terwijl ik hier zat Oekraïense vluchtelingen in mijn huis in Rotterdam. En als ik hier blije gasten zie is dat het beste nieuws!”
Zo denkt ook Arnold (70) erover. Hij is zo’n 2,5 jaar geleden als vrijwilliger bij Avavieren gestart. “Ik ben begonnen als rupschauffeur en omdat ik aardig handig ben, ook gaan meehelpen in de reparatie en het onderhoud van alles wat we hier hebben. Voor het onderhoud van de strandrups hebben we de Firma Koppert, maar als er bijvoorbeeld een zekering moet worden vervangen doe ik dat.” Ook helpt Arnold mee in de uitgifte en inname van strandrolstoelen en duo- en rolstoelfiets.
Hij is in contact met Avavieren gekomen via zijn ex-vrouw. “Toen ik met pensioen was gegaan vroeg ze wat ik nu aan het doen was. Ik antwoordde dat ik het drukker had als toen ik werkte, maar toen zij meldde dat Avavieren nog chauffeurs zocht ben ik meteen een oriënterend gesprek met Hans aangegaan. Het leek me zo leuk dat ik meteen vanaf die datum begonnen ben.”
Stukje egoïsme
De actieve pensionado had helemaal geen ervaring met mensen met een beperking, zo vertelt hij. “Ik verbaasde me over de grote mate van plezier die je bij alle mensen die hier komen ziet. Voor hen is dit toch een stuk afwisseling, even eruit. En ze zijn telkens weer blij verrast met de mogelijkheden die we hier voor hen hebben. Dat tovert een lach op hun gezicht en dat is het mooiste dat er is. En ik moet zeggen dat er bij het doen van dit werk bij mij een stukje egoïsme om de hoek komt kijken. Want ik vind dit zelf ook heel leuk om te zien en te doen! Als Hans belt kan ik 99 van de honderd keer!”
Dit klinkt Wim Dekker (70) bekend in de oren. “Ik houd me nu zo’n vier a vijf jaar bezig met de coördinatie van de hulpmiddelen in de huisjes, zoals tilliften, postoelen en douchebrancards. We hebben een groepje van tien vrijwilligers en als we via de app op de wisseldagen opgeroepen worden, is het vechten om mee te mogen doen. We doen dan eerst een bakkie met elkaar en gaan dan aan de slag. Er heerst gezelligheid, we hebben het sociaal erg leuk met elkaar. We zijn allemaal krasse knarren, maar heel vitaal. Sinds kort hebben we bijvoorbeeld een vrijwilliger van 83. Toch zouden we er ook graag andere haarkleuren bij willen hebben. Vers, jong bloed is altijd welkom!”
Service als groep
Ook bij Wim was Hans de rode draad bij het in contact komen met Avavieren. “Toen ik met pensioen was kwam ik Hans op een bruiloft tegen. Ik kende hem nog van het kerkenwerk van vroeger en we hebben naast elkaar staan zingen in een koor. En voor ik het wist was ik vrijwilliger bij Avavieren en maak ik deel uit van een groep van 45 vrijwilligers waar altijd iemand inzetbaar is en waar altijd wel kunde in huis is. Je levert een stuk service als groep en dat wordt heel erg gewaardeerd!”
