De topclub AZ, het went snel

Wanneer je het Nederlands elftal 90 minuten lang, zonder de spirit en scoringsdrang van Wout Weghorst, lethargisch en machteloos hebt zien rommelen in een Turkse wei is het als AZ’er lekker dat je terug kunt denken aan een paar dagen eerder. Toen Alkmaars trots voor de vierde maal op rij PSV versloeg. Zoals ook in drie van de laatste vier Eredivisiewedstrijden van Feyenoord en Ajax werd gewonnen. AZ is de laatste jaren derhalve de baas tegen de traditionele top drie. Terwijl we tegenwoordig, met AZ erbij, een viertal topclubs hebben in Nederland. Niettemin: wat is de waarde van die zeges wanneer je zoveel punten verspeelt tegen de mindere goden? Het is een veelgehoorde opmerking. Een valide aantekening. Want tegen de ‘kleintjes’ word je kampioen luidt een andere klassieker. Zo liet AZ het aan het begin van de competitie lelijk liggen tegen die kleintjes en verspeelde het op kolderieke wijze ruime marges. Met als dieptepunt de 0-4-voorsprong op Het Kasteel, waar ook nog eens een strafschop voor de 0-5 werd gemist. Concentratieprobleem? Gemakzucht? Zonder meer. Want tegen Feyenoord, Ajax en PSV is de focus er wel 90 minuten lang. En zorgt die ervoor dat AZ tegenwoordig in één adem wordt genoemd met die traditionele top drie. AZ is tegenwoordig een topclub en bij die status past de opwaardering en expansie van het huidige stadion. Dat er nu al fenomenaal uitziet, in vergelijking met de vorige versie. Het is nog niet eens af. De plaatsing van de megatruss woensdag, was de - voorlopige - kroon op het werk. De capaciteit van het AFAS Stadion gaat in eerste instantie naar 20.000 toeschouwers en in een latere fase, wanneer de grachten ook tribunes worden en AZ dus de diepte ingaat, naar 23.000 toeschouwers. Dichter op het veld, meer sfeer (aanzuigende werking) en een stuk intimiderender voor tegenstanders (denk aan De Kuip). Het past allemaal bij de nieuwe topclub die AZ inmiddels is. Pieter Visscher