Witry als lichtend voorbeeld

In tijden van tegenslag komt de ware voetballer naar voren. Dat spelers slechts één positie kunnen bekleden is natuurlijk een inbeelding. Een aanname. Ondergetekende bewandelde de amateurvelden, ook in eerste elftallen, op elke denkbare positie. Oké, op doel was niet zo’n succes. Neem bijvoorbeeld rechtsachter Aslak Witry, die als noodverband centraal achterin werd gezet. Hij bloeide op. Was een paar keer de beste man op het veld. Ook de beste kopper. Witry was een openbaring. De mooiste dingen gebeuren sowieso vaak wanneer je ze niet verwacht. Sugawara speelde als rechtsvoor prima wedstrijden. In Japan stond hij al eens laatste man. Op de plek waar AZ inmiddels nog maar twee logische krachten voor heeft. Hatzidiakos en Bazoer. Die laatste, weliswaar gehaald als middenvelder, heeft op die positie nog geen potten kunnen breken. Nu mag hij het als cv laten zien. Op de plek waar hij bij Vitesse excelleerde. Niemand in je rug, behalve je eigen keeper. Da’s lekker. Max Huiberts haalde geen extra cv op het laatste moment. Vanheusdens blessure was nog onbekend en het was te kort dag om nog op die van Dekker te anticiperen. Huiberts keek er wel serieus naar, vertelde hij. Er werd alleen een polyvalente middenvelder gehaald, Mijnans. Waardoor er wat extra ruimte is om te schuiven. Kan Reijnders als cv? Uiteraard! Bekender terrein is het voor Clasie, die daar in een gewonnen thuisduel tegen Ajax al eens de beste man op het veld was. Kan Mees de Wit als linker-cv spelen? Sowieso. Geen enkele twijfel. Goeie voetballers kun je in principe overal neerzetten. Defensieve ervaring is wél meegenomen. In tijden van veel blessures staan de echte winnaars vaak op. Zij die weten dat er wat anders van ze wordt gevraagd. De echte, pure voetballers. Reken maar dat ze bij AZ ook opstaan. Kwaliteit zat. Wie gaan er zaterdagavond verrassen, in Volendam, dat zo sterk uit de winterstop is gekomen? Pieter Visscher