Extreme droogte houdt aan: ‘Vinger aan de pols’
REGIO – De extreme droogte houdt aan. Hoe zorgen we voor voldoende water? En hoe zorgen we dat het water niet te zout wordt? Kwekers, telers en akkerbouwers houden de vinger aan de pols, net als het waterschap van Rijnland.
Morvenna Goudkade
Nu ook de komende week droog en warm zomerweer is voorspeld, wordt de waterkwaliteit nauwlettend in de gaten gehouden. Er geldt een landelijke droogtecrisis, waarbij voor alle regio’s maatregelen zijn getroffen. In de Rijnland-regio wordt sinds 18 juli geen water meer ingelaten via de Hollandse IJssel bij Gouda vanwege verzilting. Er is een alternatieve route geopend voor zoet water via de Oude Rijn bij Bodegraven. Langs deze weg komt echter minder water binnen dan normaal, waardoor het niet mogelijk is om polders ‘door te spoelen’ en er alsnog verzilting optreedt.
‘Slootwater nog niet op rantsoen’
Het zoutgehalte neemt dus wel wat toe, maar hoe erg is dat? Volgens de laatste update van de Zomermonitor van Rijnland, van 4 augustus, dreigen er problemen met de zoetwatervoorziening. “De algehele situatie rond het waterbeheer van Rijnland blijft precair”, zo stelt het waterschap. “De huidige alternatieve aanvoer en de huidige watervraag zijn nét in evenwicht. Elke mogelijke wijziging in de verdeling van zoet water leidt tot negatieve effecten.”
De Boskoopse kwekers maken zich nog niet teveel zorgen. Bij Dick Blom Boomkwekerijen vertelt accountmanager Ruud Blom (28) dat de situatie goed in de gaten wordt gehouden. Het bedrijf heeft als belangrijke teelt de Pernettya, oftewel parelbes. “Door het warme weer gedijen onze bessen heel goed; alles groeit harder hoor je in de hele sector. Normaal is het spannend om onze bessen mooi op kleur te hebben voor Plantarium (internationale handelsbeurs voor de boomkwekerij -red), maar dat gaat nu helemaal goed komen.”
Op de kwekerij is een groot waterbassin aanwezig, verplichte zaak bij het kweken in potten. Volgens Blom is er genoeg water voorhanden. “We houden de vinger aan de pols en meten zelf ook steeds het zoutgehalte, maar alles is nu nog onder controle.” Kweker Arno Vuyk aan het Rijneveld heeft geen bassin, hij is vollegrondskweker. “Ik wacht zo lang mogelijk met beregenen. Er blijven altijd restjes zout achter op de planten en dat kan zich ophopen. Voordeel is dat ik hier heel goede grond heb, luchtige veengrond met relatief veel vocht. Ik heb mijn drainage al maanden uitstaan en pomp geen water weg, maar laat het grondwater rondlopen, dat gaat nu nog goed. Ik kijk het per dag aan.” Bij hortensiaspecialist De Jong Plant wordt het zoutgehalte ‘standaard’ gemeten, vertelt Danny de Bruin. “De EC-meter is dagelijks in gebruik. We hebben ons bassin goed gevuld en gebruiken weinig oppervlaktewater. We hebben hier namelijk een grondwaterbron en daarmee kunnen we goed vooruit. Het water dat we gebruiken voor sproeien wordt weer gerecycled, zo zijn we aardig zelfvoorzienend.”
Voor akkerbouwers is water in deze periode enorm belangrijk. De gewassen op het land moeten worden beregend, anders mislukken de oogsten. De agrariërs zijn dan ook hard bezig op het land. Jan van Rijn uit Woubrugge is wel even bij de Trekkertrek in Koudekerk, laat hij weten, maar gaat daarna weer gauw terug naar de aardappelen. In Hazerswoude-Dorp is de familie Zegwaard er ook druk mee. Ewoud Zegwaard vertelt namens zoon Lennart, dat de aardappelen ‘constant’ beregend worden. “Dat is vanwege de droogte, anders doen we het niet. We hebben hier 60 hectare aardappelen en beregenen ‘s nachts, dan is er minder verdamping.” De akkerbouwer heeft geen eigen noodvoorziening voor water. “Wij beregenen met water uit de sloot, dat is nu nog niet op rantsoen. Hopen dat het zo blijft.”
