‘Ik wil iets bijdragen aan een betere wereld’

Morvenna Goudkade

Het begrip ‘rechtvaardig’ betekent veel voor haar. Eerlijke verdeling, kansen voor iedereen. “Ik wil iets bijdragen aan een betere wereld, vooral rechtvaardiger”, zegt Liesbeth. “Ik heb een nogal sterk rechtvaardigheidsgevoel.” Na de sociale academie werkte ze in de hulpverlening en in opvanghuizen, maar verlangde meer hulp kunnen bieden. “Ik wilde de belangen van die mensen beter beschermen en ging daarom rechten studeren. Maar dat was geen succes, veel te veel details, ik had niet het gevoel dat ik iets kon oplossen. Uiteindelijk ben ik bij belangenorganisaties gaan werken.”

‘Mogen vogels dan nooit meer kersen eten?’

Liesbeth woont sinds zes jaar in Benthuizen, daarvoor lange tijd in Leiden. Ze is getrouwd, heeft geen kinderen. “Mijn man en ik zijn allebei best stadsmensen, maar ik wilde heel graag een grote tuin. Bij ons huis in Benthuizen hadden we meteen een goed gevoel. Dus toen zijn we verhuisd. Vanaf dag één vinden we het helemaal geweldig.”

‘Ik word niet rijk, maar wat een rijkdom’

Die grote tuin had ze opeens, met een weiland erbij: in totaal maar liefst 1,2 hectare. “Uit de tuin eten sprak me erg aan. Ik was geen ervaren moestuinier, maar ik ging lezen over permacultuur en voedselbos. Dat vond ik fascinerend. Toen ben ik begonnen met de aanleg van het bos.”

Ze legt uit waar de begrippen voor staan. Een voedselbos is een plantengemeenschap van bomen, struiken en planten, met een zeer hoog aantal eetbare soorten. Het wordt aangelegd volgens de permacultuur-gedachte: een zelfonderhoudend systeem, waarbij de mens alleen neemt wat hij nodig heeft en de rest overlaat voor anderen, zoals dieren. Sinds tweeënhalf jaar is Liesbeth fulltime bezig met haar voedselbos in Benthuizen. 

“Ik geef nu trainingen en workshops en help anderen om ook een voedselbos te ontwikkelen”, vertelt ze. Ze is bevlogen: “Het principe is: zorg goed voor de aarde, dan zorgt de aarde goed voor jou en kun je delen in overvloed. Het gaat tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel in dat de voedselproductie alleen voor mensen is ingericht en niet voor dieren.” Ze geeft een voorbeeld: “Als je netten om alle kersen doet, mogen vogels dan nooit meer kersen eten? Ik besef steeds meer: we leven met miljarden wezens samen, maar de mensen claimen al het land. Dat is niet fair. In mijn voedselbos plukken wij tot waar we bij kunnen, de rest is voor de vogels. In een voedselbos bestrijd je niks. Als er luizen op de planten zitten, komen er vanzelf lieveheersbeestjes.”

Wat ze zoal eet uit haar eigen bos? “O, van alles: bladeren, bloemen, kruiden. Ik vind het ontzettend leuk om met een mandje rond te lopen en van alles te plukken. Ik heb geleerd wat eetbaar is en hoe je het kan bereiden. En ik wissel graag voedselbosrecepten uit.” Op 21 augustus is er een kennismakingsdag in het voedselbos met rondleidingen, georganiseerd door ‘Eetbaar Alphen’ in samenwerking met Liesbeth. “Het is zó mooi. Als ik over dat land loop, denk ik: wow, een eetbaar park. Fantastisch om dat te delen. Ik word er niet rijk van, maar wat een rijkdom”, aldus Liesbeth.

Dit is de rubriek Rosarium Gesprekken, deel 349