Het begon met een ijsje in de speeltuin voor briljanten bruidspaar Angenent

Rob Langerak

“Ik snap niet dat we het zo lang hebben volgehouden”, zegt de bruidegom lachend. “We kennen elkaar al 71 jaar, want toen had je lang verkering voordat je ging trouwen. Bij de eerste ontmoeting in Bloemhof had ik geen cent te makken, maar kocht ik van mijn laatste dubbeltje een ijsje voor haar.” Zijn vrouw vult aan dat er in die speeltuin elke maand en filmavond was en dit het begin was van hun lange samenzijn.

Ze zijn geboren en getogen Alphenaren. Hij woonde destijds in de Hooftstraat achter de Leerhoeve en zij op de Wilhelminalaan vlakbij scheepswerf Boot. Omdat de Julianabrug er nog niet was moest Maarten met een pontje naar de overkant. “Als ik te laat was met afscheid nemen, moest ik flink haasten, omdat het bootje maar tot tien uur ‘s avonds in de vaart was.”

Tien kinderen

Maarten kwam uit een gezin met tien kinderen, dat het niet echt breed had. “Maar, ik ben als kind nooit tekort gekomen. Mijn vader nam als boerendaggelder altijd melk mee. In de oorlog hield hij een varken. Huisarts Pilon regelde voer bij de fabriek van de gebroeders Amersfoort. Van die twee balen erwten heeft het varken weinig gezien, want die hebben we zelf opgegeten.” Maarten is 42 jaar chauffeur geweest bij de firma Vis totdat het bedrijf (inmiddels Vis & De Jong) failliet ging.

‘Van mijn ouders hoefde het niet, maar vanaf mijn dertiende werd ik dienstbode’

Bruid Wil kwam uit een kleiner gezin met alleen een broer en zus. “Van mijn ouders hoefde het niet, maar vanaf mijn dertiende werd ik dienstbode en werkte ik in de huishouding. Ik ben daarmee gestopt toen er kinderen kwamen, een zoon en en dochter.”

Inmiddels heeft het 88-jarige stel (ze schelen in leeftijd slechts één dag) zes kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. “Onze kinderen en kleinkinderen hebben ook hun eigen leven, dus wij vragen ze nooit om langs te komen, maar gelukkig doen ze dat allemaal regelmatig.”

Flink veranderen

Zij zagen Alphen flink veranderen. Zelf hebben ze daar middenin gezeten. “Na ons eerste huisje in de Raadhuisstraat, zonder aanrecht en met een ouderwetse plee met deksel, gingen we naar de nieuwbouw in de Diamantstraat en daarna naar de Zadelmaker. Toen zijn we naar het dorp teruggegaan naar een huis in de Hortensiastraat en nu wonen we alweer acht jaar in Kerk en Zanen, maar onze dokter heeft ons aangeraden uit te kijken naar woonruimte in Rijnzate.” Dat heeft alles te maken met de gezondheid Wil. Die is door haar leeftijd slecht ter been. Tot voor corona gingen we vaak naar het buitenland op vakantie. Duitsland, Oostenrijk en Noorwegen, maar dat zit er niet meer in”, zegt Maarten.

“Nu blijven we dichter bij huis. Vorige week hebben we nog kersen gehaald in de Betuwe, maar ik doe ook eenmaal per week boodschappen bij de Vomar in Ter Aar. Hoewel Wil dan in de auto blijft, is dit toch een uitje. Ja, ik rijd nog steeds en heb een paar jaar geleden nog een rijtest gedaan en heb daar een diploma van. Ook verder redden we het tot nu toe goed met zijn tweetjes. Eenmaal in de week hebben we huishoudelijke hulp en ik kook tegenwoordig.”

Het briljanten paar hoopt het nog even langer vol te houden. Bij het afscheid klinkt daarom spontaan “Tot over vijf jaar”.

Tot over vijf jaar.