‘Veldrijden vind ik het allerleukst, dat staat op één’

Nieuws
Maxime Takken (13) houdt enorm van veldrijden en werd onlangs Nederlands kampioene.
Maxime Takken (13) houdt enorm van veldrijden en werd onlangs Nederlands kampioene. (Foto: Morvenna Goudkade)

ALPHEN - Ze heeft al een goedgevulde prijzenkast en is sinds kort Nederlands kampioene veldrijden in haar klasse. Maxime Takken (13) komt uit een zeer sportieve familie en zelf wil ze ook niet anders. Hoewel? De Alphense is ook erg creatief op het technasium, met plexiglas en rivierkreeften. Hoe dat zit? Wij gingen in gesprek.

Morvenna Goudkade

Best een uitdaging om een afspraak te maken met Maxime, want zó rijdt ze het NK en zó is ze winnares in het Belgische Lille. Maar zondagmiddag is ze op tijd terug uit België, heeft ze haar huiswerk al gemaakt en kan ze afspreken in het Boskoopse Rosarium, vaste locatie van deze rubriek. 

Hoe het ging in België? “Ja goed, het was een wedstrijd met jongens en meisjes. Ik had niet gedacht dat ik zo tussen de jongens kon rijden. Ik ben vierde geworden in het algemeen klassement en eerste bij de meisjes. Weer een medaille erbij.” Nu is haar overwinning op het NK, waar ze kampioene van Nederland werd, wel het hoogtepunt, bekent Maxime. Ze heeft haar gouden nationale medaille meegebracht en haar trouwe fiets. Veldrijden, waarbij deelnemers een traject afleggen met obstakels, modder en andere hindernissen, heeft haar hart gestolen. “Veldrijden staat bij mij op één”, zegt de jeugdige kampioene. “Mountainbiken op twee en daarna komt de rest.” Ze heeft het van geen vreemde, want ouders Tim en Editha zijn ook al zo sportief, net als oudere zus Roxanne. Zij deed afgelopen zaterdag mee aan het WK Veldrijden in Hoogerheide en behaalde de 31e plaats op het wereldpodium. 

‘Toen ik nog heel klein was reed ik al mee, op een heel klein fietsje’

Wilde Maxime altijd al fietsen? Of droomde ze als klein meisje stiekem van ballet? “Nee, buiten zijn en bewegen is voor mij altijd al het allerleukst. Toen ik nog heel klein was reed ik al mee, op een heel klein fietsje, haha.” Presteren is voor haar normaal en daar heeft ze heel wat voor over: maandag en donderdag na school hardlopen of krachttraining, dinsdag en woensdag training en in het weekend wedstrijden rijden. “Vrijdag is mijn rustdag, met oog op de wedstrijden. Na een rustdag heb ik de beste benen.” Ze heeft een coach, waarmee ze in een groepje traint, vertelt ze, en ze heeft haar vader Tim, in het dagelijks leven inspanningsfysioloog. “Papa is ook mijn trainer.”

Maxime zit op het Groene Hart Lyceum en doet vwo, ze zit in de tweede klas. Hoe combineert ze school en sport? “O, dat gaat eigenlijk heel goed. Op school zijn ze heel geïnteresseerd in wat ik doe. Ook mijn vrienden begrijpen het wel. Toen ik op 28 januari Nederlands kampioen ben geworden, mijn eerste echte grote titel, werd ik door heel veel mensen gefeliciteerd. Klasgenoten, vrienden en docenten.” Ze wil verder in haar sport, zegt de jonge veldrijdster. Ze wil prof worden. En ze wil straks studeren. Maar geen bewegingswetenschappen, zo blijkt. “Ik weet nog niet precies wat ik wil, maar het lijkt me leuk om iets te doen met creatieve dingen bedenken. Bij mij op school doe ik mee aan het technasium, daar werken we in groepjes aan opdrachten van buiten school.” Ze heeft al meegedaan aan een opdracht van de Kringloopwinkel, vertelt Maxime. “Daar hadden ze nog steeds heel veel plexiglas, uit de coronatijd. Onze opdracht was om daar een nieuw product voor te bedenken. We kwamen op theedozen van plexiglas. Ook hebben we een oplossing bedacht voor de Amerikaanse rivierkreeften die veel schade veroorzaken. Het is een soort glijbaan naar een kreeftenval.”

Met zus Roxanne (16) wisselt ze tips en ervaringen uit over het veldrijden. “We praten samen vaak over wat er beter kan, we leren heel veel van elkaar.”

Dit is de rubriek Rosarium Gesprekken, deel 417.