Hier is Ellen van Gemert, oprichter van de Alphense Stichting Circle4Life
ALPHEN - De gemeente Alphen aan den Rijn is rijk aan gewone mensen die bijzondere dingen doen voor anderen. Zij zijn vrijwilliger bij een club, een stichting of zetten zich in voor een goed doel. Het zijn deze mensen die Alphenaren met elkaar verbinden. “Hier is ALPHEN” zet tweewekelijks een mooi mens in de spotlights.
Ellen van Gemert (64) is oprichter en voorzitter van Circle4Life, een Alphense stichting die het leven van kinderen in Kenia wil verbeteren. “Ik had altijd al de drang om naar Afrika te gaan. Toen een vriendin aangaf vrijwilligerswerk in Afrika te willen gaan doen, besloten we samen te gaan.”
Vijf weken hielpen Ellen en haar vriendin bij Durban in Zuid-Afrika. Bij terugkomst kon Ellen het niet loslaten. Na overleg met haar gezin ging zij voor zes maanden terug. Zij werkte voor een project voor mishandelde en misbruikte kinderen. “Een blanke Zuid-Afrikaanse runde deze organisatie, maar had geen goede administratie. Ik besloot haar hiermee te helpen. Onverwacht werd ze opgenomen in het ziekenhuis waardoor ik er alleen voor kwam te staan.”
Ellen ging ook als projectscout aan de slag bij een Nederlandse stichting die kindertehuizen in Kenia sponsorde. ‘Ik kreeg veldtraining en ging het binnenland van Kenia in. Wat ik zag, was één droeve ellende.’ Het was uiteindelijk de 11-jarige Peter die er in 2011 voor zorgde dat Ellen ging nadenken over een eigen stichting.
Peter
Nadat Peter geruime tijd niet op school was gekomen, startte een zoektocht naar de jongen en zijn gezin. Na drie maanden werd het gezin gevonden. Ze waren gevlucht. Het gezin met negen kinderen woonde in deplorabele hutjes, er was geen eten en geen geld voor school. ‘Om Peter en zijn familie te helpen, startte ik in Nederland een inzamelingsactie. Met het opgehaalde geld konden we de hutten restaureren, kleinvee doneren en de grotere kinderen naar school laten gaan.”
‘lach op het gezicht van een kind, de dankbaarheid’
Het succesverhaal was de start van de stichting. In 2011 is Circle4Life officieel geregistreerd en kreeg de ANBI-status. “We begonnen met het aanschrijven van familie en vrienden. Of zij ons voor een vast bedrag wilden sponsoren. We benaderden bedrijven, gaven lezingen in kerken en zetten acties op. In het begin op scholen. Ongeveer tien jaar geleden hielden we het eerste sponsordiner. Samen met de kerstkaartenactie komt dit nog elk jaar terug.”
Projecten
Inmiddels is Circle4Life 112 projecten verder. De projecten zijn erop gericht gezinnen door tijdelijke hulp te verlenen, te leren hoe ze inkomsten kunnen genereren. Waardoor zij hun kinderen een toekomst kunnen geven. “Ik wil geen kindertehuizen. Als een kind 18 is, moet het terug naar waar het vandaan komt. Dan ben je terug bij af. We helpen gezinnen betere leefomstandigheden te krijgen. Door het bouwen of restaureren van huisjes, bedden of kleding te doneren, te betalen voor basisonderwijs en door ze te leren eten te verbouwen en dieren te houden. Ook zorgen we voor medische hulp en als een gezin door ziekte of, zoals momenteel, door de enorme droogte, geen opbrengsten van het land heeft, voor basisvoedselpakketten.”
Omdat Ellen en haar man Gerard sinds enige jaren de zorg hebben over een pleegzoon en Gerard nog werkt, kan Ellen momenteel niet voor lange periodes naar Kenia afreizen. Maar ogen en oren in Kenia heeft de stichting in maatschappelijk werker Marggie. “Zij houdt alles daar in de gaten. Ze screent nieuwe gezinnen, gaat op huisbezoek om de hygiëne en de medisch staat te controleren en bekijkt wat ze nodig hebben.
‘Een duwtje in de goede richting geven’
Dat rapporteert ze naar mij. Als het gezin binnen onze stichting past, doet Marggie een intake, maakt duidelijk welke hulp wij kunnen bieden en wat we van ze verwachten. Al onze projecten zijn erop gebaseerd dat we ze een duwtje in de goede richting geven waarna ze het uiteindelijk zelf kunnen redden.”
Ellen weet dat ze de regering en de cultuur in Kenia niet kan veranderen. De mensen die zij helpt, zijn vaak niet eens geregistreerd. “Ze bestaan niet. Daardoor hebben ze geen verzekering en geen echt huis. Veel van de mannen geven hun verdiende geld uit aan alcohol en drugs. Ze zijn vaak gewelddadig, zorgen ervoor dat hun vrouwen weglopen of vluchten.”
Ze haast zich te zeggen dat er ook topvaders zijn. “Zij doen hun best, maar hebben geen opleiding en kunnen daardoor alleen als dagloner werken. Dat verdient te weinig om alle kindermonden te vullen. Naast basisvoedselpakketten geven we zulke gezinnen babyvoeding.”
Als Ellen vertelt over haar drijfveer gaan haar ogen glinsteren. “De blijdschap dat iemand zicht heeft gekregen op een toekomst, de lach op het gezicht van een kind, de dankbaarheid. Als je één mens kunt helpen aan een betere toekomst, heb je één mens gered.”
www.circle4life.nl
