Sophie goed geholpen door maatje: ‘Ik krijg geen gemene appjes meer’
ALPHEN – Soms hebben jongeren een tijdje een extra steuntje in de rug nodig. Bijvoorbeeld omdat het contact met anderen niet zo lekker loopt. Thuis, op school of waar dan ook. Een Humanitas Jongerenmaatje kan dan al veel verschil maken door het bieden van een luisterend oor en het geven van aandacht en steun.
Marieke Roggeveen
Met de 10-jarige Sophie (niet haar echte naam) ging het al een tijdje niet zo lekker op school: kinderen begonnen haar te pesten waardoor Sophie ook steeds minder met kinderen uit de buurt speelde. Haar ouders hebben Sophie toen aangemeld voor een jongerenmaatje van Humanitas, waarna een vrijwilliger (een 24-jarige studente) als maatje aan Sophie is gekoppeld. “Dit gebeurde na een kennismakingsgesprek bij Sophie thuis met haar ouders erbij”, licht Zoé Baart (coördinator Humanitas Rijnland) toe, “wij vinden het belangrijk dat er een klik is tussen de jongere en de vrijwilliger, en ook dat de jongere de eigen regie behoudt.
‘In het begin wilde ik geen maatje’, weet Sophie nog
Een koppeling is voor de gezelligheid, maar helpt daarnaast om meer (zelf)vertrouwen te krijgen, en ook om bijvoorbeeld met meer zin naar school te gaan en/of weer met vrienden af te spreken. Koppels spreken wekelijks af en een koppeling duurt ongeveer een jaar.”
Gemene appjes
“In het begin wilde ik geen maatje”, weet Sophie nog, “maar ik vond het al snel zó leuk! We deden van alles: gezellig kletsen, knutselen, winkelen, zwemmen, af en toe een ijsje eten… Jammer genoeg is het jaar nu om en komt mijn maatje niet meer. Hoe het nu met mij gaat? Beter.
‘Ik kon mijn maatje alles vertellen, ze vond niets gek’ - Sophie
Ik krijg geen gemene appjes meer en ik heb nu ook meer vriendinnen, op school en ook in de buurt.” Na een korte stilte vertelt Sophie dat ze het heel erg vond dat ze zelfs door haar beste vriendin werd gepest. “Mijn maatje raadde mij aan om de pesterijen te negeren. Dit hielp, het pesten werd toen minder. En in een speeltuin wees ze een keer naar een meisje en zei: ‘Dat lijkt mij wel een aardig meisje, misschien wil zij wel met jou spelen?’ En dit wilde ze, en nu spelen we heel vaak met elkaar.”
Weer leuker op school
“Mijn maatje heeft mij ook een paar keer geholpen met mijn huiswerk,” vervolgt Sophie, “vooral met moeilijke breuken. Dit heeft mij erg geholpen, het rekenen gaat nu veel beter. Maar het leukste vond ik het zwemmen in het zwembad en het samen bakken van cupcakes. En ook het samen kletsen over van alles, mijn maatje voelde als een ‘grote zus’ van mij: ik kon haar alles vertellen, ze vond niets gek, en we hadden samen ook heel veel lol. Op een gegeven moment heb ik op school verteld dat ik een maatje had, en waarom, en wat voor leuke dingen we deden. Ik ben heel blij dat ze mij zo goed heeft geholpen en dat ik het nu weer leuker vind op school.”
Het positieve effect
Zoé heeft aandachtig, en soms ook met een glimlach, naar de ervaringen van Sophie geluisterd. “Dat vind ik het mooie aan de opzet van het Jongerenmaatjesproject van Humanitas: het positieve effect op de langere termijn. Het is voor iedereen tussen de 10 en 20 jaar, dus ook voor pubers. Fijn om te horen hoe onze maatjes jongeren op deze manier kunnen helpen.”
Voor meer informatie en aanmelding voor hulp of als vrijwilliger: www.humanitas-rijnland.nl
