Mundus zet deuren open voor kwetsbare leerlingen

Monique Castenmiller trekt doelgericht een boek uit de kast in de mediatheek. Ze zoekt samen met Raoul (16) een boek uit. “Hier, neem deze, ik denk dat dit je aanspreekt.” Het boek ‘Robot in gevaar’ is voor beginnende lezers, en dat is Raoul. En zijn ook zijn klasgenoten van de afdeling EOA. De afkorting staat voor Eerste Opvang Anderstaligen; veelal leerlingen die door oorlog of slechte economische omstandigheden geen onderwijs hebben gehad in hun geboorteland en recentelijk naar Nederland zijn gekomen. ‘Halfabeten’ noemt Castenmiller, hoofd mediatheek en mediacoach, liefkozend de tieners uit onder andere Syrië, Bulgarije, Turkije en Egypte. “Omdat ze nog moeten alfabetiseren.” En daarbij is het zaak voort te maken. “Als we deze leerlingen thuis houden, gaat dat proces te langzaam. Ik ben blij dat we ze deels van de tijd naar school en zeker naar de mediatheek kunnen halen.”

Cruciaal beroep

Mundus-directeur Dyane Brummelhuis staat honderd procent achter het schoolbeleid om leerlingen die meer nodig hebben, ook die van andere klassen dan EOA, parttime naar school te laten komen in deze tijd. “We volgen alle richtlijnen en er is een coronacoördinator die in geval van besmetting overleg heeft met de GGD, ouders en leerlingen. En echt druk kun je het niet noemen als je zo rondkijkt.” Dat het open zijn ook een keerzijde heeft, weet Brummelhuis als geen ander. “Voor onze medewerkers is dit niet altijd prettig. Daarom hebben we de lessen in blokken verdeeld om de drukte op de gangen laag te houden. En natuurlijk staat er op verschillende plekken handgel, houden we afstand, wordt er intensief schoongemaakt en is het dragen van een mondkapje verplicht als je je verplaatst in het gebouw.” En na de opsomming: “Ik ben zo ontzettend blij dat we open kunnen zijn voor deze leerlingen. Gelijke kansen is hét thema momenteel. Dan moeten we niet de deuren dichtdoen. Meer nog dan in het afgelopen voorjaar voelt het werk als docent als een cruciaal beroep.”

Extra aandacht

De eersteklassers uit de eerste lockdown, toen nog in groep 8, hebben duidelijk een achterstand, merken ze op het Mundus. Brummelhuis: “Die kinderen kwamen na die lockdown al vrij snel bij ons. Je kent hun thuissituatie niet, maar die zal niet altijd rooskleurig zijn. Als we niet oppassen wordt dit een verloren generatie.” Er kwam daarom extra aandacht en tijd voor het sociale deel op school. Denk aan kringgesprekken en activiteiten die bijdragen aan groepsvorming. Meer dan normaal al op het programma staat. En nu dus het toch openen van de deuren voor een deel van de leerlingen. Die zijn daar zelf niet rouwig om, merkt Castenmiller in de mediatheek. “Ze mogen, ze willen, ze zijn blij elkaar te zien en hier te zijn, omdat ze anders niet vooruit komen.”

Kikker

Ondertussen leest juf Petra met een klein groepje tieners uit ‘Sst, wat hoor ik’. Brrrrr, doet ze voor bij het woord rillen. “Leeeeest,” zegt ze bij de dubbele e. Om de beurt wagen de scholieren zich aan woorden als ‘ook’, ‘tak’ en ‘rust’. Een leerling met een muts krijgt van mediatheekhoofd Monique de vraag of ie het koud heeft misschien. Het gesprekje leidt niet tot afzetten, “Op maandagochtend is de verwarming net aan, dan is het ook echt koud”, maar blijkt weer zo’n moment om aan verrijking van de woordenschat te werken. Vaak ook met gebaren, waaronder de favoriet van de juf: schaatsen. Aansluitend hierop ronden de leerlingen klassikaal af met een aflevering van Kikker en de sneeuwman. Castenmiller: “Een filmpje voor kleine kinderen, maar ze vinden het erg grappig.” Kikker vergeet de sneeuwpop een mondkapje te geven, grapt een leerling. Aan haar de laatste taak van deze les: het stempelen van de geleende boeken. ‘Robot in gevaar’ gaat met Raoul mee in zijn tas.

Shirley Brandeis