Hennie en Bennie Meijer 55 jaar getrouwd

Algemeen
Hennie en Bennie Meijer zijn meer dan 55 jaar samen.
Hennie en Bennie Meijer zijn meer dan 55 jaar samen. (Foto: Brandeisfotofgrafie)

NIEUW-WEST - De Westerpost is niet de eerste die begint te lachen als ze hun rijmende voornamen noemen. “We hebben vroeger in het circus opgetreden,” grapt Bennie. Er wordt veel gelachen tijdens het gesprek met het humorvolle stel dat eind vorig jaar 55 jaar getrouwd was. Sinds vorig jaar wonen ze weer samen, in het Leo Polak. Binnenkort hopen ze er hun smaragden huwelijk met een ouderwets gezellig feestje te vieren.

Shirley Brandeis

Herinneringen genoeg aan feestjes. “We hadden altijd visite. Volle bak was het dan en iedereen lekker dansen in de kamer.” Bennie Meijer denkt graag aan vroeger. Aan zijn werk als inzamelaar van vodden en metaal.We hadden altijd visite. Volle bak was het dan en iedereen lekker dansen in de kamer

 Aan al het afgedankte waardevols waar hij zijn gezin goed mee kon onderhouden. “Ik kon in mijn jonge jaren een kolenkachel zo van drie hoog op m’n rug naar beneden tillen. Geweldig werk vond ik het. Ik droom er soms nog van.” Hun mooiste herinnering? De geboorte van dochter Karin. Wat meteen de aanleiding was om te verhuizen vanuit de halve woning aan de Govert Flinkstraat, die ze na hun bruiloft eind 1966 hadden betrokken. Bennie: “Dat was zo mooi. Een eigen huisie, je eigen meubels, wat waren we trots.”

Het nog vrij jonge stadsdeel Osdorp bood hen de ruimte en gaf Karin de prettige kindertijd die ze wensten. De buurt was voor Hennie bekend terrein: “Met mijn ouders verhuisde ik begin jaren zestig vanuit de Indische Buurt naar de Saaftingestraat in Osdorp, toen echt nog een nieuwbouwwijk. Ik vond het maar niks. Toen ik er enkele jaren later met mijn eigen gezin kwam wonen, vond ik het er heerlijk.” Ze zijn altijd gebleven. Later naar De Aker en sinds een tijdje in het Leo Polak. Ze knikt als we de cirkel die rond is ontdekken: terug in de Saaftingestraat is ze.

Eerste uitje

Of ze meteen verliefd waren? Hij knikt hevig. Zij plaagt hem met een gebaar van ‘een beetje’. “Ik viel op haar mooie haar,” zegt hij. Op bezoek bij een collega, net als hij een duivenliefhebber, was daar de drie jaar jongere Hennie Duim ook net op bezoek. Via briefjes kwam het daarna tot een eerste uitje. Ze weet de datum nog goed: 15 augustus 1964. Om een idee van toen te krijgen, bladeren we door een fotoalbum. Een mooi stel, blij met elkaar, veel gereisd, veel gezinsgeluk. Met dochter Karin, haar man Eddy en kleinzoon Andy nog altijd in de buurt. “Ze zijn zo goed voor ons.” Samen met Karin werkte Hennie jarenlang bij bakkerij Hoeve en bij Tuincentrum Osdorp. Bennie zat bij de gemeente drie decennia op de veegwagen. Dankzij hem werd menig Amsterdamse buurt weer even een stuk schoner. “Als ze me morgen vragen, als ik zou kunnen, zou ik zo weer aan de slag gaan.”

Hoe bedenk je het

Ze heeft hem zijn hele leven verwend, zegt hij. Met een knipoog: “Daarom kan ik helemaal niks.” Hij kan niet meer zoveel als vroeger, beseft hij geregeld. “We hadden nog veel plannen.” Hun gezondheid staat die plannen, nog meer reizen, nog meer feestjes, in de weg. Maar bij de figuurlijke pakken neerzitten, doen ze niet. Tevreden besluiten ze dat ze elkaar nog hebben. Dat het fijn is in het Leo Polak.

Hij is de eerste en de laatste voor me

Hennie: “We hadden geen beter tehuis kunnen vinden. Er wordt hier zoveel voor de mensen gedaan. Niets is de medewerkers teveel.” En dan weer met een humoristische blik op dit alles en een lieve knik naar hem: “Hoe bedenk je het; wij samen in een verzorgingstehuis!” Ze kijken tevreden terug, zijn berustend in het nu en blij met elkaar. Hennie: “Hij is de eerste en de laatste voor me.”