Moedige verhalen van bewoners uit de verzetsheldenbuurt

Algemeen
Fatima-Zohra: “Die geschiedenis gaat ook mij, kind van Marokkaanse ouders, aan”.
Fatima-Zohra: “Die geschiedenis gaat ook mij, kind van Marokkaanse ouders, aan”. (Foto's: William Lounsbury)

NIEUW-WEST - Wat is jouw strijd? Wat betekent vrijheid voor jou? Hoe is het wonen in een straat genoemd naar een verzetsheld? Deze en meer vragen werden aan bewoners van de verzetsheldenbuurt in Slotermeer voorgelegd. De buurt bleek vol verhalen te zitten. Het magazine ‘Verzet’ geeft een beeld van de mens anno 2022 in een buurt waar de geschiedenis op straat ligt. Op 4 mei kunt u op Plein ’40-’45, voorafgaand en na de herdenking, en op 5 mei tijdens het Bevrijdingsfestival het magazine gratis ontvangen.

Shirley Brandeis

Freek Ox heeft er een, Jacoba van Tongeren ook, die van Harry Koningsberger is vanwege renovatie even weg en komende maanden krijgen Joop van Weezel en tientallen anderen er ook nog een. Een portret met korte levensloop in de straat aan wie zij hun naam gaven. Die naamgeving werd in de jaren vijftig van de vorige eeuw besloten door de gemeente, die zo kort na de Tweede Wereldoorlog haar omgekomen, moedige strijders wilde eren. Nieuwbouwwijk Slotermeer, in oktober 1952 officieel door koningin Juliana geopend, kreeg die eer. Nu de straten ook een gezicht hebben gekregen, dankzij het initiatief Geef Straten een Gezicht van Paul Fennis, wordt Slotermeer nog meer de wijk waar de verzetshelden blijvend worden herinnerd.

Ingrijpende periode

De verzetsheldenbuurt is geen klein buurtje. Tussen het metrospoor aan het begin van de Burgemeester De Vlugtlaan (overigens geen verzetsheld, integendeel zelfs) en Plein ’40-’45 verwijzen alle straten naar een ingrijpende periode in de Nederlandse geschiedenis. Wat doet wonen in een straat met die zwaarte met de bewoners? Staan ze er bij stil of helemaal niet? Wat doet het onderwerp verzet met hen? Wat is hún strijd? Met die vragen gingen tekstschrijver Shirley Brandeis, storyteller Fouad Lakbir en fotograaf William Lounsbury het gesprek aan. In het tijdschrift ‘Verzet, verhalen van bewoners uit Slotermeer’ tonen ze een dwarsdoorsnede van wie er wonen, waar zij voor staan en wat hen bezighoudt.

Ouderen groeten

De bewoners noemen zichzelf geen held. En zeker geen held, zoals de mensen naar wie de straten en bruggen in de buurt zijn genoemd. De meeste geïnterviewden groeiden op na de oorlog, sommigen in een andere oorlog. Het zijn ‘gewoon’ mensen die wonen in de verzetsheldenbuurt. Mensen die omkijken naar anderen en die samen de wereld een beetje mooier maken, merkten de interviewers.

Tekst loopt onder de tekst door.


Sebo en Karolina: “Bij ons ben je niet exotisch als je ergens anders vandaan komt.”

 De meeste geïnterviewden groeiden op na de oorlog. Zoals de Syrische student die streed voor een stilteruimte op de universiteit, de senior die andere senioren aanmoedigt actief te blijven of de tiener van Afghaanse ouders die op 4 mei stilstaat op Plein ’40-‘45. Zoals de buurmeisjes die ouderen groeten (in de hoop dat ze dan een fijne dag hebben), de in Suriname geboren bewoner die pleegkinderen onderdak en een rustiger jeugd geeft en de achtjarige die zich hard maakt voor een speelplek vlak bij huis, waar hij alleen naartoe mag lopen.

Tentoonstelling

Naast het magazine is op 4 en 5 mei een tentoonstelling van enkele verhalen te zien op Plein ’40-’45. Na de herdenking op 4 mei is er aansluitend om 20:30 uur een intiem optreden van zes verhalen, gebaseerd op de interviews. In de geest van 4 mei, een dag waarop naar elkaar luisteren en verhalen met elkaar delen centraal staat, is er ruimte voor gesprek. Kom langs, herdenk mee, kijk, luister en/of praat mee. Wees welkom.

Verhalen van Verzet op Plein ’40-’45 is een project van Storytelling Centre in samenwerking met Theater DEGASTEN. De portretten in de verzetsheldenbuurt kunt u ook bekijken op www.geefstrateneengezicht.nl. Komende weken krijgen nog meer straten een portret. Daarover meer in de Westerpost binnenkort.