Nog een klein (financieel) zetje voor Osdorps muurgedicht

Shirley Brandeis

Twee zijn er al af,” vertelt Sem van de Pol, een van de initiatiefnemers, toch enigszins opgelucht. De jarenlange voorbereiding van het driedelige gedicht, geschreven door buurtbewoner/schrijver Abdelkader Benali, wordt zichtbaar en dat is hem veel waard. Dat het er op dit moment nog geen drie zijn, zoals wel was gepland, is niet heel erg. “Die derde komt er zeker, al was er wel een flinke onvoorziene kink in de kabel.”

Begin augustus was alles geregeld. De teller van de (nu nog altijd geopende) crowdfundingsactie liep lekker op, drie megahoge muren waren gevonden; alle seinen stonden op groen. Van de Pol. “Eindelijk hadden we na ruim twee jaar voorbereiding alles rond. Er moest alleen nog een gebruikersovereenkomst met Rochdale worden getekend voor een muur van een complex aan de Wolbrantskerkweg. De toezegging was gedaan. Wat kon er nog mis gaan?” Tijdens zijn vakantie kreeg hij het bericht dat een andere afdeling bij de woningstichting toch geen toestemming gaf in verband met mogelijke beschadiging van de muur, mocht het kunstwerk ooit verwijderd worden. Een gedicht op het gebouw vond men prima, maar dan wel op een doek en niet direct op de muur geschilderd.

Doekje voor het bloeden

“Op een doek is absoluut geen optie,”was Van de Pols eerste reactie. “In de gesprekken hebben we duidelijk over een muur gesproken en daar is mee ingestemd. Maar vooral: op een doek wordt het niet zo mooi als op een muur en als drieluik moeten alle teksten hetzelfde ogen.” Het lukte hem niet de betreffende afdeling te overtuigen dat hij van experts weet dat een tekst, als je dat al zou willen, prima te verwijderen is. Een duidelijkere toelichting op het plotselinge annuleren kreeg hij verder niet. Wel een doekje voor het bloeden: het mag op een muur van een pand aan de Nierkerkestraat. Dat op termijn zal worden gesloopt. Uiteindelijk kwam het gedicht, deel drie van het geheel, op de zijkant van de derde flat aan Langswater.

Flat nummer 7

Het toneelstuk in drie bedrijven werd compleet met nog een hobbel. Gedicht nummer twee werd volgens afspraak op de zevende flat van Langswater, nabij de Osdorperweg, geschilderd. Bewoners reageerden echter onaangenaam verrast toen de schilder aan zijn klus begon. Na enkele letters werd duidelijk dat het muurgedicht op het verkeerde gebouw werd aangebracht. Van de Pol: “Een fout van onze kant. Ik snap nu dat ‘flat nummer 7’ niet deze is. Ik had beter moeten lezen. We gaan kijken of we toch daar door kunnen gaan en anders zullen we het stukje muurgedicht laten verwijderen en het op de juiste flat laten schilderen.”

Het komt wel goed, weet Van de Pol, die samen met een groepje medebewoners optrok tijdens de totstandkoming van het drieluik om zo de buurt een beetje mooier te maken. Trots deelt hij op sociale media foto’s van het tussentijdse resultaat op de muur van het gebouw aan het Hoekenespad en Opmerkzaam en op de zijkant van de flat op Langswater 3.
Wat de initiatiefnemers voor ogen hadden, werkt, merkt hij. “Poëzie laat mensen stilstaan, even nadenken en soms ook met elkaar in gesprek gaan. Abdelkader Benali maakte een multicultureel gedicht dat jong en oud aan zal spreken.” Een gedicht dat u binnenkort wandelend of rijdend door de buurt kunt lezen en dat refereert aan de geschiedenis van die buurt. Aan wat er was voordat de Westelijke Tuinsteden werden gebouwd, en aan het nu: een buurt met meer hoogwaardige nieuwbouw, waar de gentrificatie insluipt. Marc Koppen nam het ontwerp voor de typografie op zich. Kunstenaar Shon Price zal de klus graag en afronden.

Een woord (à 5 euro) of meer woorden adopteren en zo de realisatie van het laatste stukje muurgedicht ondersteunen? Kijk hiervoor op www.steunactie.nl en zoek op ‘muurgedicht’.