Weer tien levensverhalen in boekvorm verschenen – op naar de honderd!
NIEUW-WEST - Een bijzonder leven. Het is zoals het is. Lief Duiveltje. Het zijn enkele titels van de levensboeken van senioren in Nieuw-West. Het project Levensverhalen van ESAN (Energieke Senioren Amsterdam Nieuw-West) heeft weer een serie nieuwe boeken laten maken door schrijvers, die een half jaar lang in gesprek gingen met een stadsdeelbewoner. Hun boek, hun leven eigenlijk ook, werd onlangs gevierd in De Serre tijdens een boekpresentatie.
Shirley Brandeis
“Voor het geval ik ga dementeren.” Daarom wilde Alie graag een boek over haar leven. “Dat de mensen om mij heen weten wat ik heb meegemaakt, wie ik was, wat er op al die foto’s staat.” En zo heeft elke verteller zijn of haar eigen reden om een boek over diens leven te laten samenstellen. Om terug te blikken, om te reflecteren, voor de kinderen, de kleinkinderen, “voor mezelf”. Allemaal steengoede redenen en eigenlijk verdient elk mens een boek, vindt ESAN.
Ghana
Dankzij gemeentelijke subsidie en een goede samenwerking met stichting Eigenwijks konden dit jaar weer tien boeken worden geschreven. Boeken over George die vanuit Curaçao naar Nederland kwam. Over Hans die tot aan de dag van vandaag een leven in het teken van vrijwilligerswerk heeft geleefd. Over Alie dus, die als Amsterdamse niet alleen lesgaf in Kootwijkerbroek, maar ook in Ghana. En over nog andere mooie mensen, die zich verbonden aan een schrijver, een vrijwilliger die via ESAN is gematcht en middels een cursus zich in de vele facetten van het schrijven van een levensverhaal hebben verdiept. Hierbij tot het eind toe begeleid door een vormgever en een eindredacteur.
Pronken
Ook voor de schrijvers was het een enerverende ervaring. Een boek schrijven is niet niks. Het vertrouwen dat de verteller je geeft ook niet. Bij Franjo, met Nederlands niet als moedertaal, staat het met de omslag naar voren in de kast te pronken. Het is voor hem een overwinning, een boek in die andere taal schrijven. Voor schrijver Wilma was het mooi te horen, en te leren, over het leven van Ineke.
“Ze volgde haar eigen pad, ging altijd, hup schouders eronder, door.” Voor Joep, net gestopt met werken en met altijd al de wens om te schrijven, een heerlijke klus om zijn nieuw verworven vrije tijd mee te vullen.
Geen eindstation
Zo is het project Levensverhalen voor beide kanten, schrijver en verteller, een prettige en vaak ook verdiepende ervaring. Want een mens maakt wat mee, en hoe fijn voor sommigen om daarop terug te blikken. En om vooruit te kijken, want een levensboek is zeker geen eindstation. Komend jaar zullen weer andere levens van bewoners in Nieuw-West in boekvorm worden gegoten. Daarmee gaat ESAN het achtste jaar van Levensverhalen in. De teller staat nu op tachtig boeken. Met circa tien boeken per jaar gaat men zeker voor de honderd in 2024.
Het projectteam van ESAN bestaat uit Joke Veldkamp (voorzitter), Laura Aartsen (vormgeving, eindredactie), Theo van Egmond (vormgeving), Marianne Rooker (matching) en Shirley Brandeis (eindredactie, boekpresentatie) en levensboekenschrijvers Joep Jagtman, Paul Verberne en Martha van der Vaart.
