Fatima Oulad Hadj over nut en noodzaak van stemmen voor de Provinciale Staten

Shirley Brandeis

Een plekje in het parlement van de provincie. Het klinkt niet als het antwoord van een achtjarige op wat ze later wil worden. Fatima Oulad Hadj schiet in de lach. “Ik wilde vroeger graag modontwerpster worden.” Ze deed er een opleiding voor en rolde het energiebedrijfsleven in. “Die twaalf jaar waren superleerzaam. Ik heb er veel over zowel marketing als energie geleerd. En wie kan nu zeggen dat ze weet hoe een windturbine werkt!”

Luisterend oor

Het was haar leukste baan ooit. En toen kwam de politiek op haar pad. “Op de school van mijn kinderen was de onderwijskwaliteit op een gegeven moment erg slecht. Ik ben me er in gaan mengen en dat werd, eenvoudig gezegd, lastig gevonden. De onmacht en onrechtvaardigheid die ik toen heb meegemaakt, waren vormend voor mijn carrière.” Bij de lokale politiek vond ze ondersteuning, een luisterend oor en een warm bad vol herkenning van mensen die opkomen voor bewoners, voor hun medemens. Uiteindelijk zegevierde het recht. Fatima: “Inmiddels had ik aan de politiek geproefd. En geleerd: kennis is macht. Met kennis kun je veel bereiken, samen. Dát wil ik anderen leren. Ik heb inmiddels door ervaring de tools en die reik ik de mensen die het nodig hebben graag aan. Mensen krijgen te weinig steun. Ik vond die bij de PvdA. Daarom ben ik lid geworden. En uiteindelijk actiever binnen de partij.”

Toeslagenschandaal

Ze denkt dat haar “rugzak vol ervaringen”, hoe naar sommige ook, van pas kan komen om in de politiek mensen écht te kunnen helpen. Omdat ze alleenstaande moeder is van twee tienerdochters, omdat ze in kansrijke en kansarme delen van de stad heeft gewoond, omdat ze een van de slachtoffers van het Toeslagenschandaal was. “Toen kenbaar werd dat zoveel mensen gedupeerd waren door de Belastingdienst, wist ik zeker: ik moet de politiek in. Ze hebben bijna mijn leven afgepakt. Maar ik ben niet iemand die opgeeft. Ik denk altijd in oplossingen. Dat is handig in de politiek. Ik wil me met mijn kennis en ervaring gaan inzetten voor anderen. Mensen inspireren niet op te geven.”

De onmacht en onrechtvaardigheid die ik toen heb meegemaakt, waren vormend voor mijn carrière

In de kou

Na enkele onverkiesbare, maar leerzame plaatsen op de gemeentelijke lijst, staat ze nu hoog op nummer drie voor de Provinciale Statenverkiezingen. Niet echt de meest aanspreekbare verkiezingen blijkt als we naar de opkomstcijfers kijken. Fatima: “De politiek is ook lokaal en landelijk steeds verder van de mensen af gaan staan. Daar wil ik wat aan doen. Daarom roep ik op te gaan stemmen. Met je hart. Als je niet op de PvdA of GroenLinks gaat stemmen, stem dan op links en sociaal. En ja, stem zeker ook voor de provincie. Wij krijgen daar te maken met zaken die naast Noord-Holland ook Amsterdam en Nieuw-West aangaan. Wij hebben als gevestigde partij, die het in Amsterdam goed deed bij de verkiezingen, korte lijnen met de PvdA-collega’s in de stad en in de stadsdelen. Als er bijvoorbeeld provinciaal wordt gesproken over woningbouw, zal ik de eerste zijn die kijkt of er voldoende sociale huur bij zit. En met mijn ervaringen in het onderwijs en in een energiebedrijf kan ik op zoveel meer gebieden meedenken. Met de energiecrisis wordt nog meer duidelijk wat het onderwerp voor mensen betekent. Mensen staan letterlijk en figuurlijk in de kou.”

Oude partij

Een stukje menselijkheid terugbrengen in de politiek. Dát wil Oulad Hadj. “Ik kan dat. Ik heb ervaring met die nare kanten van het leven. Maar ik leef nog en leef mee. Ik zal najagen dat de politiek zich aan afspraken houdt, dat de politiek oog houdt voor mensen met een kleine beurs. Daar staat de PvdA voor. Weer voor, moet ik zeggen. Ik merk dat we weer teruggaan naar onze basisprincipes. Ik zie mijn oude partij weer. Daarom zeg ik: stem links, sociaal, eerlijk en met je hart. Stemmen is een democratisch recht dat je niet in alle landen hebt. Dat moeten we koesteren. Als je stemt, heb je een stem als er wat is. En ik ben de eerste die daar gehoor aan zal geven. In de hele provincie, zeker in Amsterdam en uiteraard in Nieuw-West.”