Lange strijd om vrouwenvoetbal geeft resultaat

Algemeen
Sandra Awondatu (m) geflankeerd door Co Meijer (l) en David Endt
Sandra Awondatu (m) geflankeerd door Co Meijer (l) en David Endt (Foto: aangeleverd)

REGIO - Als er een ding duidelijk is op het gebied van vrouwenvoetbal is dat niemand - en zeker de Bobo’s - meer om de voetballende vrouwen heen kunnen. Als teamsport is het wereldwijd de grootste geworden door vrouwen bedreven. In Nederland zijn er zelfs verschillende clubs niet ter ziele gegaan omdat bestuursleden bedachten om een meiden- en vrouwenafdeling in het leven te roepen. Daarover gaat het Noord Amsterdams Nieuwsblad in gesprek met Sandra Awondatu die als speelster aan de weg timmerde, maar dat later als trainer nog veel nadrukkelijker deed. Dat deed en doet zij met maar één doel: het vrouwen- en meisjesvoetbal nadrukkelijk verder te ontwikkelen.

Er is in Nederland veel strijd geleverd door een select groepje. Veelal vrouwen, waaronder Awondatu, maar er zaten ook wel strijdbare mannen. “Boegbeelden waren en zijn eigenlijk nog met name Vera Pauw en Hesterine de Reus. De eerste vooral vanwege de opzet van de Eredivise Vrouwen en de tweede door het opzetten van de Academy HvA waar speelsters die uiteindelijk Europees kampioen werden, uit voorkwamen zoals o.a. Stefanie van der Gragt, Merel van Dongen en Lieke Martens.”

De Leeuwinnen hebben het rond de periode 2016 tot en met de WK in Frankrijk uitstekend gedaan. Een talentvolle groep die op elkaar ingespeeld is. “De laatste tijd begint het toch wel een beetje te kraken hier en daar. Ik weet niet of we het in Engeland ver gaan schoppen. We moeten een beetje wind mee hebben om redelijk ver te komen. Persoonlijk denk ik dat Spanje, Frankrijk en Engeland kansen hebben om met de titel er vandoor te gaan. Wat dat betreft heeft Sarina Wiegman een prima keuze gedaan om de (over)stap te doen.”

Een mooi resultaat van de Leeuwinnen op de EK zal de aantrekkingskracht op meisjes groter worden die overwegen om te gaan voetballen. “Een uitbreiding in aantallen die nodig is overigens, omdat de vijver waaruit gevist wordt groter moet. Zeker nu er een x-aantal Eredivisionisten bij komen. Geen goede zaak overigens, want….het aantal speelsters die daarvoor geschikt zijn, is bij lange na niet genoeg.”


Dat betekent dat de Eredivisie-competitie qua niveau zeker niet omhoog zal gaan. De Nederlandse Eredivisionisten stellen op Europees niveau weinig voor concludeert Sandra teleurgesteld. “In de Europa League komen de Nederlandse teams nooit ver. Helaas.”

Ondersteunen goede opleiding

Het is daarom dat Hesterine de Reus (én voor de UEFA én voor de FIFA werkend en door de KNVB met regelmaat ingevlogen als expert op het gebied van voetbalontwikkeling) en Sandra Awondatu het opleiden van speelsters die een doel hebben om ver te komen in voetbal, ondersteunen door hen goed op te leiden. 

“Door onze reizen en werken in het buitenland hebben we veel ervaring opgedaan hoe we dit zo goed als mogelijk kunnen bewerkstelligen. Hier en daar pik je goede dingen op én delete je slechte voorbeelden. Overigens: het is gebleken dat de zogenaamde Hollandse School qua benadering van leerbaar maken van voetbal, best wel goed is.”

Gemengd voetballen

Als speelster heeft Sandra ervaren dat je beter wordt door te trainen met en te voetballen tegen betere of minimaal gelijkgestemde voetballers. “Ik ben dus een voorstander om in de onder- en middenbouw jongens en meisjes samen te laten optrekken. Gemengd te voetballen. Tot op het moment dat meisjes het fysiek absoluut niet meer aan kunnen.“

Jongens en meisjes samen

Bij De Volewijckers formeerde zij bijvoorbeeld een team dat bestond uit de helft jongens en de helft meisjes. Het team speelde gewoon in de zaterdag competitie. “Een fantastische ervaring, waarom…..wel: meestal spreekt men van een gemengd team wanneer het bestaat uit 14 jongens en 1 à 2 meisjes.”
Hetzelfde ontwikkelt zich nu ook bij SC Buitenboys. Awondatu: “Nu zelfs in de nog jongere categorie: JO13 competitie. Visie is: net als in het gewone leven moeten jongens en meisjes met elkaar optrekken.”
Terugkijkend, startend bij Zilvermeeuwen als 14 jarige tussen vrouwen ver over de 30, is zij Nederlands kampioen geworden met de vermaarde club Blauw-Wit uit Amsterdam o.l.v. Co Meijer, asv Wartburgia kon worden opwerkt naar het niveau net onder de Eredivisie, met Fortuna Wormerveer de Nederlandse Beker gewonnen…”Ja, het is allemaal vol en leuk geweest. De werkzaamheden in het buitenland hebben mij verrijkt als mens en als opleider. Geduld te betrachten en respect te hebben voor de verschillende culturen.”

Behoorlijke boterham

Haar slotbetoog is doorspekt met ambities. “Voetbal is een mooi en toegankelijke tool om in contact te komen met mensen. Van jong tot oud. De bal, twee doeltjes en twee teams van mensen en je speelt het spel. Enne…tegenwoordig kunnen vrouwen daar ook een behoorlijke boterham mee verdienen. Maar wat ik merk is dat niet alle meisjes daaraan denken die beter en veel beter willen worden in voetbal. Meestal is hun doel toch…om een Leeuwin te worden …of om bij Ajax te spelen. Logisch.”

Hesterine de Reus geeft tekst enuitleg