Wandelingen rond noord Aflevering 9 Volgermeerpolder

Algemeen
Afbeelding
(Foto: Corrie Leenhouts)

We staan aan de rand van de Volgermeerpolder, bij het beeld van een grondwerker. Weet u nog? Het was een van de eerste milieuschandalen. 

Wandelingen rond noord 

Medicijnenfabrikant Philips Duphar stortte hier jarenlang gif. De klokkenluider die het aan de grote klok hing werd prompt ontslagen. De vervuilde grond werd door die grondwerkers gesaneerd, althans ‘ingekapseld’ en in 2011 ging het natuurgebied open. Ik mocht het openen, samen met bewoonster Karin Bloemen. Hele eer! Helaas lag ik die dag met hoge koorts te bed. 

En nu? In de polderwoestenij bloeien spirea, honingklaver, ooievaarsbek, wikke, Sint Jacobskruiskruid maar de dames in mijn gezelschap mopperen: ,,Weinig variatie.’’ Is de grond toch te schraal gebleven door dat gif? Maar dan jubelen ze: ,,Een moerasorchis!’’ En nog één. En nog tientallen. ,,Het is een waar orchissenparadijs.’’

Een mevrouw met een hond herinnert zich de sensatie toen hier de eerste orchis gesignaleerd werd. ,,Wel erg, al die hekken,’’ zegt ze. Ze loopt hier al tientallen jaren en vindt nu paden afgesloten. Het doel is honden buiten te sluiten, maar zo wordt ook wandelaars de toegang belemmerd. Monter tilt zij haar hond eroverheen en klimt er dan zelf over. Wij ook, al is dat voor ons, jaartje ouder, niet zo simpel.

Volgens de site is de Volgermeer nu een ‘eldorado’ voor vogels, maar wij genieten vooral van weidse uitzichten. De torens van Ransdorp en Zunderdorp en de brug naar IJburg zijn in zicht. We volgen de buitenrand van het natuurgebied en dan een smal voetpad langs een sloot naar de Wagengouw in Broek in Waterland.

Door een tunneltje met scherpe bochten gaan we het dorp in langs al die oude houten huizen en zien op de kerktoren het opschrift: Doen d’oorloghe begon Doen syn myn spits verbrand Door Gods seegen en Vree Ben ik aldus geplant, Verbrant 1573, Hermaakt 1648. Nu is de kerk eigendom van de dorpsgemeenschap die met koffie en heerlijk gebak dagelijks de deuren openzet voorbezoekers. Op het terras zien we uit magnifieke Havenrak. Het begint zachtjes te regenen.

Afstand: 10 km, 2 1 / 2 uur.

Horeca onderweg: Antonia’s IJscafé, De Witte Swaen en de hervormde kerk, alle in Broek in Waterland.

Routebeschrijving: Per fiets, auto of bus (4x per uur van metrostation Noord) naar Broek in Waterland. Van halte Dorp witte ophaalbrug over en rechtsaf (Eilandweg). Bij wegwijzer (63922/1) links fietspad op en over witte brug rechtsaf. Op kruising links naar informatiebord over de Volgermeerpolder.

(NB. Wie opziet tegen klimmen over hekken kan vanaf hier een van de gemarkeerde rondwandelingen van 4,3 of 6,2 of 6,6 kilometer maken en langs dezelfde weg terugkeren naar Broek).

Wij gaan rechtdoor, grindpad op, aan het eind schuin links naar houten hek dat we, indien gesloten, overklimmen. Op splitsing bij volgelkijkscherm rechtsaf en na het volgend hek rechts aanhouden, een smal pad. (De ‘stapstenen’ in het water laten we rechts liggen).

We volgen dit pad langs de rand van het natuurgebied. Het komt uit op een verharde weg. Op kruising links (Belmermeer) en over een overstapje (groene pijl) naar een pad langs water. Aan het eind tussen huizen door (Heems Weer), op Wagengouw rechts. Op kruising rechts, dan links (Zuideinde). Ophaalbrug over, tunneltje weer door, rechtdoor Dorpsstraat, op Kerkplein links, rechts (Roomeinde), na begraafplaats rechts en meteen rechts (Leeteinde). Voor kerk links en dan rechtdoor naar bushalte en provinciale weg.