Vijftig tinten groen in Noord
Geheim groen, dat bestaat in Noord. Het groen dat je deelt met maar een handvol anderen. Zo’n onontdekt parkje ligt vlakbij mijn huis, tussen de Laanweg en Buiksloterweg. De meeste mensen fietsen er hard langs. Pas als je de moeite neemt de trap op te lopen of het hoekje om te slaan zie je het.
Zo vlakbij de drukte van de stad volmaakte rust. Een open plek in het bos, maar in plaats van méér bos staan er huizen om de bosrand. Er is een veldje, rond, open, daaromheen staan berken, eiken, elzen, veldesdoorns, vlieren en zelfs een tamme kastanje. Er lopen wat mensen met loslopende honden, want dat mag hier officieel. Je zou er zó, zonder kosten voor decor Midzomernachtsdroom van Shakespeare uit kunnen voeren. Naast deze bosplek is er een vijver met knotwilgen en een pad voert je tussen de twee delen van de vijver heen. Voor even kun je je er buiten de stad wanen.
Eigenlijk zou ik dit allemaal niet moeten vertellen, want het mooie is juist het geheim. Maar één ding is niet goed aan dit geheime groen: het heeft geen naam. Het is geen Vondelpark, Rembrandtpark, of vd Pekpark. Het is niet eens zeker of het een park is of een uit de kluiten gewassen plantsoen. Wie geen naam heeft, bestaat niet en is weerloos. Daarom pleit ik voor een naam en als ik dan toch pleit: laten we dit park nou eens niet naar een man noemen, maar naar een ander natuurwezen van even onschatbare waarde.
Nancy Wiltink
urban farmer, www.moestuinschoolamsterdam.nl. Stuur namen naar info@moestuinschoolamsterdam.nl.
