Van Camperduin tot de Egmonden: wegen vinden om door te gaan

DOOR ED BAUSCH

Jeannette Hendriks is coördinator ouderenwerk: "Ook onder onze medewerkers en vrijwilligers zijn er kwetsbare doelgroepen. Toch willen we zicht houden op hoe het met de oudere mensen gaat. En dat doen we nu door veel telefonisch contact. We maken ook telefonische groepscirkels. En dat gaat best goed." Daarnaast heeft de stichting de belservice voor boodschappen. "Dan komt één van onze mensen aan de deur en toont zijn medewerkerspas. We proberen het allemaal zo vertrouwd mogelijk te doen en soms schieten we de kosten even voor en we denken ook wel aan een systeem met eenmalige machtigingen." Verder heeft stichting Welzijn ook meer oog voor de mantelzorgers. "Want er ligt veel meer op hun schouders nu overal de dagopvang is gesloten."

Bij Uitvaartverzorging Charon in Egmond aan Zee zijn er ook de nodige veranderingen. Van een uitvaart wordt tegenwoordig vaak veel werk gemaakt. Maar dat kan nu voorlopig niet. Emmely Teunissen zegt: "We komen nu alleen bij een familie langs om een uitvaart te bespreken als er geen verkoudheid is. En dan zijn we heel zorgvuldig in het bewaren van de vereiste afstand. En anders zoeken we een andere weg. Voor onze sector is nu een uitvaartdienst toegestaan voor maximaal 30 personen. Dat komt veelal neer op aanwezigheid van alleen de familie. Laatst was er in Egmond aan Zee een creatieve manier gevonden om in deze situatie toch andere mensen afscheid te laten nemen van de overledene. In een lange erehaag, met goede tussenafstanden, stond iedereen buiten te applaudisseren voor de overledene en kon een roos meegeven met de voorbijrijdende kist. Dat was erg mooi."

Compliment voor de ouders

Voor jongeren, zeker basisschoolleerlingen, is er opeens ook veel veranderd. Uiteindelijk gingen vorige week toch de scholen dicht. Maar dat betekent zeker geen vrij van school. Saskia van der Geer (zelf moeder van drie kinderen) is schoolleider van het Klimduin in Groet. Ze kan terugvallen op de Blosse scholengroep. "We voelden met elkaar wel aankomen dat het zo niet langer kon. Maar toch was het nieuws natuurlijk wel een schok. Zoiets is nog nooit gebeurd. We missen elkaar natuurlijk, leerlingen en de juffen en de meesters en de ouders. De school is nu alleen open voor opvang van kinderen van ouders met de vitale beroepen. Verder zijn we vorige week dinsdag al meteen allemaal begonnen met lessen via internet. De kinderen kunnen, de jongsten begeleid door de ouders, inloggen op ons digitale systeem, dat we in school ook gebruiken. Het is ongelooflijk hoe goed ouders dat oppakken. Die moeten die taak er ook zomaar bijnemen, terwijl ze ook enorm moeten improviseren met hun werk. Ze verdienen echt een groot compliment. Het bijzondere is dat je door deze situatie nu ook nog meer van elkaar begrijpt. We moeten dit echt samen doen voor de kinderen."

Dansen in de kamer

Sis Hendriks uit Schoorl heeft een zoon van 9 en een dochter van 7 op het Klimduin. Haar man is adviseur in warmtepompen. Zij werkt als ambulant begeleider bij Esdégé Reigersdaal. Dus af en toe moeten ze wel op pad. En nu runnen ze samen dus een heel lesschema. 's Morgens rekenen en 's middags taal. "De kinderen zien hun klasgenootjes niet, en dat is ook een groot deel van het schoolleven. Het is natuurlijk een ernstige situatie, maar dan staan we soms toch opeens met elkaar te dansen en lol te maken in de kamer." Verder helpt de schoolmoeders-app heel goed om elkaar te bemoedigen en dingen te leren. "En eind april is er de meivakantie."

Zingen in de tuin

Een van de verzorgingshuizen van de Viva Zorggroep is De Marke in Bergen. José van Vliet is bestuurder bij Viva en ze vertelt hoe goed het eigenlijk overal gaat. "Het personeel moet nu extra werken, maar wil dat ook graag. Met elkaar doen ze de dingen met de ouderen, waar anders ook familieleden voor komen. Maar door de situatie kunnen we die nu niet verwelkomen. We delen i-pads uit en je staat er versteld van hoe snel veel bewoners erin slagen daarmee te werken. De familieleden mogen wel taarten, bloemen en tekeningen brengen en in de sluis zetten. Dan komen ze ook terecht bij de bewoners. Soms komen familieleden een aubade geven in de tuin, prachtig. We proberen overal zo gewoon mogelijk door te werken en zijn heel blij met alle waardering in de samenleving."