Jaarboek plaatst de duindorpen in een grote wereld
GROET - En weer is daar zo’n prachtig jaarboek van Scoronlo, de cultuur-historische vereniging van de noordelijkste kernen en buurtschappen van de gemeente, van Aagtdorp tot Camperduin. In 2015 werd overgestapt naar jaarboeken in plaats van katernen per kwartaal. Stuk voor stuk zijn het juweeltjes met heel goed gedocumenteerde verhalen, rijk aan illustraties, prachtig drukwerk. Maar vooral doet zo’n uitgave beseffen dat we, van welke leeftijd ook, goed in ons mogen laten omgaan dat de grond waarop we lopen er niet zomaar is. Dat we die grond en al diegenen die er op hebben geleefd, gewoond en gewerkt wel mogen koesteren en ons gerust mogen verdiepen in hun stappen, hun doen en laten. Het zijn grote voorbeelden voor wie nu leeft, daar in de duindorpen. Wij, die nieuwe geschiedenis aan het maken zijn, die dan hopelijk net zo goed wordt beschreven als Scoronlo doet met verre en nabije verledens.
DOOR: ED BAUSCH
“Waarom is die terp in Groet zo hoog?”
Dit jaar waren Pim Weeda en Henk Stapel de redacteuren. Liefst zagen ze wat uitbreiding van de redactie. Evengoed hebben ze weer prachtige verhalen geschreven en laten schrijven. Verhalen die ook nieuws opleveren. Zoals over de grond onder het Witte kerkje van Groet, een Rijksmonument. Waarom is die terp zo hoog, hoger dan die in de omgeving? Scoronlo heeft archeologisch onderzoek laten doen en daaruit blijkt dat er een grotere kerk moet hebben gestaan, ook van steen, waar nog eerder een houten kerk stond. Maar waarom is dat zo gegaan? En was dat de kerk die in archieven aan Hargen wordt toegeschreven?
Uniek schilderij met de molenaar van Kijkduin
Het jaarboek beschrijft ook de gangen van mensen die van buiten naar Schoorl kwamen. Kwamen. Frans Huysmans bijvoorbeeld die begin vorige eeuw in Schoorl kwam schilderen en daar eigenlijk een soort Schoorlse bijdrage aan de Bergense School bij elkaar schilderde. Een unieke en imponerende afbeelding in het jaarboek is zijn schilderij van Dirk Duin, toen de molenaar van molen Kijkduin in Schoorl. Het kan bijna niet anders dan dat ook Schoorl een danstent ‘De Rustende Jager’ had, niet alleen Bergen. Maar ook was daar uitvinder Ane Schat. Hij maakte gebruik van het bij Camperduin gestrande en op zijn kant gelegen schip ‘Prince George’ om nieuwe reddingsmethoden te testen. Heel actueel is de beschreven geschiedenis van het shantykoor De Skuymkoppe.
Lokale geschiedenis is nooit helemaal lokaal
Het is maar een greep uit de verhalen. Redacteur Henk Stapel is in 2002 in Groet komen wonen. Het geluk voor Scoronlo was dat de onderzeebootkapitein al op 54-jarige leeftijd met pensioen ging. “Zo was dat. Maar eigenlijk vond ik dat niet leuk. Ik was echter ook al begonnen om geschiedenis te studeren. Voor de tentamens vloog ik dan even heen en weer uit Engeland. Na mijn bestaan bij de marine werd ik directeur van het Redding museum in Den Helder. Dat heb ik zeven jaar gedaan. En toen kwam de vraag van Scoronlo om te schrijven. Dat doe ik als vrijwilliger net als de anderen. En ik geef veel lezingen.” Het is opvallend hoeveel Henk in al die jaren met de andere schrijvers boven water heeft gehaald. “Lokale geschiedenis is nooit helemaal lokaal. Het mooie vind ik dat mensen van buiten daar ook onderdeel van uitmaken, ook al kwamen ze hier maar tijdelijk. Schoorl als centrum van de wereld. Koop dat jaarboek, geef het cadeau. Het is te koop bij de boekhandels in Bergen en Schoorl, bij de Spar in Groet, bij de Commer-In en het Oude Raadhuisje in Groet. Kijk ook op scoronlo.nl, ook om lid te worden van die club, dan krijg je die prachtboeken gratis.
