Wethouder Arend Jan van den Beld: “Omgeving is van iedereen”

Algemeen
Voorzitter Wouter Hubers (midden) vindt een welwillend gehoor bij wethouder Van den Beld (links).
Voorzitter Wouter Hubers (midden) vindt een welwillend gehoor bij wethouder Van den Beld (links). Foto: Ed Bausch

BERGEN - De afspraak is bij de stenen bank op de kop van het hertenkamp. Je zou zeggen een monumentale bank. “Die bank is niet beschermd.” En dat is dus voor een heel groot deel van het moois in de kern Bergen het geval, constateert de stichting Behoud Bouwkunst Bergen nog maar weer eens. Op de zonovergoten maar nog frisse ochtend van 9 maart kreeg (nu demissionair) wethouder Arend Jan van den Beld uit handen van de bestuursleden Hans Epskamp en Wouter Hubers een bijgewerkt rapport uitgereikt over het ontbreken van kaders om oude, bijzondere panden, molens, stolpen, dijken, bomen, grenspalen, bankjes, duinrellen, hekwerken, lantaarnpalen te beschermen. 

DOOR: ED BAUSCH

“Er is nooit aangegeven wat je wilt behouden”

De stichting Behoud Bouwkunst Bergen trof in de wethouder en gemeenteman Steven Kalverdijk, voor erfgoed en monumenten, overigens een heel welwillend gehoor. Van den Beld was meteen duidelijk: “Deze uitgestoken hand nemen we van harte aan.” Van hem is bekend dat hij zich in de betrekkelijke korte tijd als wethouder juist hartstochtelijk is gaan inzetten voor erfgoed, kerken en monumenten. “En daarbij is de kennis en kunde van anderen onontbeerlijk. Het is zeker zo dat er wel een mismatch is geweest tussen ambities en daadkracht. Er is gewoon nooit aangegeven wat je wilt behouden en juist daaraan werken wij nu keihard, maar wel met beperkte middelen en mankracht. Vooral de mankracht is, in Buch-verband, veel te beperkt. We zijn een gemeente met een flink grondgebied en monumentale en beeldbepalende aspecten kom je overal tegen. Daar iets aan doen is urgente noodzaak.”

“Tijd steken in draagvlak, liever dan in procedures”

“Monumentenzorg is mij nu te vaak een gevecht, tussen overheid en inwoners of ondernemers. Je verliest veel te veel tijd aan procedures. Wij willen dat echt anders en daarom werken we aan kaders die minder knellen, maar wel meer behoud kunnen opleveren. Want zomaar woningen als monument aanwijzen: dat werkt niet. Wij zijn vooral aan het bekijken wat beeldbepalend is. Een hele woning of bedrijfspand hoeft dat niet te zijn, een voorgevel of iets binnen veel eerder wel. En dan heb je een veel beter gesprek en ben je op weg naar een ander toekomstig kader. Overigens dwingt, gelukkig, de komende landelijke Omgevingswet de gemeentes tot veel beter formuleren hoe met de omgeving moet worden omgegaan. Want omgeving is van iedereen”, vertelt Van den Beld tijdens de korte wandeling rond het Van Reenenpark.

Ziel kwijtraken?

“Een cultuurhistorische waardenkaart. Dat is ons rapport over de kern Bergen. “En zo zou die er ook moeten komen voor de andere kernen in de gemeente”, zeggen Hubers en Epskamp van Behoud Bouwkunst. Ronduit indrukwekkend is hun rapport. Van ieder monument of beeldbepalend pand beschrijven ze, vergezeld van een foto, het bouwjaar, de architect. Het zijn Rijksmonumenten, Provinciale Monumenten en (potentiële) Gemeentelijke Monumenten. “De laatste jaren staat het bijzondere karakter Van de kern Bergen zwaar onder druk. Veel te veel gaat verloren en dat is dan definitief, terwijl we hier een naam hebben hoog te houden. Het zijn niet de minste architecten van wie hier werk is gerealiseerd. En dan is er nog de historische waarde. In 1957 al uitte A. Roland Holst zijn zorg in zijn boekje ‘Bergen verliest haar ziel’.

De wethouder wil in een volgende raadsperiode graag verder werken aan zijn missie voor meer aandacht en middelen voor wat van waarde is en wat minder weerloos, beter beschermd zou moeten zijn. Het rapport van de stichting Behoud Bouwkunst Bergen is een goede basis. Wie weet kan de stichting het ook voor anderen inzichtelijk of verkrijgbaar maken. 

Kijk ook op sbbb.nl.