Atelierbezoek Katinka Krijgsman: ‘Het mag wel een beetje flirten’
EGMOND AAN DEN HOEF - Haar moeder woonde als kind ongeveer in het land waar de dochter nu bijna over uitkijkt: het prachtige open gebied tussen Hoef en Zee, en eigenlijk ook richting ‘Binnen’. “Alle drie de Egmonden zijn mij even lief. Rond alle drie is het heel fijn wielrennen.” En toch is het de zee die een heel grote rol speelt in het werk van Katinka Krijgsman. Soms is zij het zelf die, heel vaak met een vis, opduikt uit de golven of er fier stand houdt. In haar werk zie je stukjes gedachtewereld terug. “Natuur, kracht van natuur speelt een rol, zeker. Schoonheid zowel als mogelijke verwoesting.” De kracht van verleiding in haar werk is ook groot. Want of het nu een vrouw of een man is die figureert op een doek: je wilt wel deelgenoot zijn. Of het spiegelei opsmikkelen dat diep in een enorm bord geschilderd je smaakpapillen tot het uiterste tart.
door Ed Bausch en Mieke Rozing
Katinka Krijgsman werkt in het gevoel van de dag
Een Amerikaanse koper zei een keer: “Nu we een schilderij van Katinka hebben weten we wat voor huis we er om heen moeten bouwen.” Misschien is dat de hang naar wat de Egmondse zelf aanduidt als ‘Hollands Realisme’. Of het nu de zee is of een spiegelei, (soms donker dreigende) luchten, een landschap: het is wel wat Katinka zag en wat haar fantasie er aan toevoegt. Het zijn over het algemeen grote werken, op doek en op borden van glasvezel. Altijd louter olieverf. “Het beeld dat ik als klein meisje zag hoe iemand een harinkje boven de mond liet hangen alvorens te verorberen: dat is voor mij onvergetelijk. De vis is een soort houvast geworden. Vissen worden in mijn werk ook vaak vastgehouden. Een magisch beest, een vis. Net als klederdracht, want hoofdkapjes komen ook vaak voor in mijn werk. Dat stukje klederdracht fascineert me.”
Materiaal als uitdaging
“Misschien 20 centimeter op een dag vorder ik met een werk in mijn atelier aan huis. Als de bel gaat word ik geacht te komen eten.” Ze groeide op in Schagen, met drie zussen. “Het was wel theater dat de klok sloeg in het ouderlijk huis, dus ik heb wel wat meegekregen uit die hoek. Ik deed veel aan wielrennen, was veelbelovend, maar uiteindelijk trok toch iets artistieks, ik werd aangenomen op de Academie voor Beeldende Kunst Utrecht. Bijvak fotografie en hoofdvakken decor en kostuum. Dus toch liever iets met materialen dan zelf actrice worden, zus Bianca werd dat wel, als de helft van het duo Plien en Bianca. Een decor was vroeger iets statisch, nu doet het letterlijk veel meer mee in een voorstelling. Ik tekende veel ‘mise en scènes’, daar waren toneelregisseurs heel blij mee. Omdat het hen hielp van het ene beeld in het andere te komen. Ik bleek goed te kunnen tekenen. Dus zo is het doorgegaan.”
Het ongrijpbare vangen
Iets zien, maar er vooral meer omheen zien of fantaseren. “Misschien proberen het ongrijpbare van de wereld te vangen.” Maar wie goed kijkt naar haar zeepersonen: het zijn krachtige figuren, die zichzelf een extra kracht geven of die iets of iemand anders proberen te redden. Hoe bijzonder haar beeld van het Liberty-standbeeld bij New York: het houdt nog stand, terwijl liberty-island al verzwolgen lijkt.
‘’Vissen zijn, voor mij, makkelijk om te schilderen’’
“Vissen zijn, voor mij, makkelijk om te schilderen. Handen en tanden vind ik veel moeilijker.” In haar atelier staan, naast de schilderijen in wording, ook de grote borden klaar om beschilderd te worden. “Het lijkt Delfts Blauw op keramiek, maar het is olieverf op glasvezel, versterkt met katoen en stukken ijzer.“ Dat is in een paar jaar tijd een heel eigen iets geworden van Katinka Krijgsman. Tijdens de komende Kunst10daagse weer te zien in Bergen en Bergen aan Zee. Doorlopend is er werk te bekijken in een van de kunstkamers van galerie Klein Zwitserland in Schoorl en in galerie Sille in het Zuid-Hollandse Oudewater en de Maastrichtse galerie Busio. “Daar komen kopers uit veel landen.” Zo gaan de Egmondse golven en de spiegeleieren de wereld over. Ze heet Krijgsman, maar is een gedreven en dappere Krijgsvrouw.
Kijk op katinka.nl en op rodi.nl voor het filmpje. (of hieronder)
