Op safari van Groet naar Egmond-Binnen

Algemeen
Afbeelding
(Foto: Ed Bausch)

EGMOND-BINNEN - Sinds een jaar of zeven is er het Erfgoed Platform in de gemeente. Eerst ging het om een paar kerkjes. Nu schuiven er regelmatig ruim twintig personen aan tafel om informatie uit te wisselen over het erfgoed dat ze vertegenwoordigen: molens, kloosters, musea, kerken, begraafplaatsen, een religieuze akker en dergelijke. Joop Bekius en Monique van Zelst van het Platform spraken met Steven Kalverdijk, die in het gemeentelijk Buch-verband onder meer het erfgoed in zijn pakket heeft, over de mogelijkheid om leden van de gemeenteraad eens nader kennis te laten maken met erfgoed en hoe belangrijk dat is voor de toekomst. En zo bewoog zich vorige week zaterdag per touringcar een bont gezelschap tussen Groet en Egmond Binnen.

door Ed Bausch

“Erfgoed van groot belang voor de toekomst”

Een open houding naar de samenleving. Dat is voor het Erfgoedplatform belangrijk. “Het zijn de gouden eieren van de kip. Dus de erfgoedlocaties mogen echt nog wel meer in de belangstelling komen van de beleidsmakers. Het zijn de iconen in de diverse kernen in de gemeente. Wij kijken hoe ze nog meer open kunnen zijn.” En dus verwelkomden Bekius, Van Zelst en Kalverdijk tien leden van de gemeenteraad, de wethouders Ernest Briët en Yvonne Roos-Bakker en vertegenwoordigers uit de cultuur en het toerisme op het startpunt: Museum Het Sterkenhuis in Bergen. Daar had coördinator Erik Luik meteen al mooi nieuws over meer openheid: het Sterkenhuis heeft een schenking gekregen die bedoeld is om de entree te verplaatsen naar de brink rond de Ruïnekerk. Letterlijk meer open dus. En daarna ging het in de touringcar naar Groet.

“Doorgeven wat we hebben gekregen”

In het Witte Kerkje werden de wens en de noodzaak toegelicht om nog meer open te staan voor de samenleving. De kerkelijke gemeenschap Groet-Schoorl is klein en kan op zeker moment de kosten van het Groeter Witte Kerkje en de Schoorlse Dorpskerk niet meer alleen dragen. Dus daar gaat het eigenlijk om: erfgoed is van iedereen, voor iedereen. Maar daar is wel wat voor nodig. Dus het Platform doet alles om het onder de aandacht te brengen, ook bij de politiek. En de meereizende politici, van bijna alle partijen, hebben daar wel oren naar. Ook voor hen zijn sommige erfgoedlocaties nieuw. Ze tonen veel belangstelling voor wat ze zien en te horen krijgen. In Groet doet men al van alles om aan geld te komen. Het kerkje is in de zomer heel veel open. Dat levert aandacht en geld op, maar niet voldoende om het gebouw door te dragen de toekomst in. De penningmeester ziet een donkere wolk aan komen drijven: jaarlijks een halve ton tekort voor het onderhoud in Groet. De voorzitster van het stichtingsbestuur zegt het zo: “Het kerkje is niet van ons, we hebben het gekregen en we moeten het goed doorgeven. Dat is onze taak. En daar vragen we aandacht voor. Moeten de banken er uit, om nog meer functioneel te kunnen zijn?” Dan speelt Willem Beekman tot besluit ‘Two Pieces’ op het orgel. Een lichte toets bij een pittige boodschap.

Adelbertusakker

Onderweg in de bus vertelt Mandy Duijvelshoff van Hart van Holland in Alkmaar: “Dit is een grote gemeente, je doet er drie kwartier over om er doorheen te rijden. De strandgangers komen wel vanzelf. Wij kijken vooral naar meer spreiding in alle seizoenen en naar bezoekers die geïnteresseerd zijn in erfgoed en cultuur. Dus daar willen wij verhalen over horen en die het land in brengen.” Ze vertelt over de aanpak door Hart van Holland op social media, duizelingwekkende aantallen qua bereik. “Verbinding tussen de kernen vinden wij heel belangrijk.” Dat treft, de bus is op weg naar Egmond Binnen, waar tegen de duinen aan de Adelbertusakker ligt. Jos Apeldoorn vertelt daar over de monniken, over Erasmus die bij hen kwam studeren, over het heilige water uit de bron, over de vieringen op de akker, die overigens voor een deel is betegeld. De tegels geven de vorm aan van de kapel van ooit. Een prachtplek, nog erg ongekend. En er is meer nodig voor onderhoud.

Het gezelschap rondde de middag af in gasterij ’t Woud, halverwege Egmond aan den Hoef en Bergen, in een monumentaal interieur. Verschillende mensen samenbrengen, hen iets laten zien, er over vertellen: dat was de bedoeling van het Erfgoedplatform. Welnu, de glans van een aantal gouden eieren in de gemeente is gezien. Nu doorpakken, ze op de agenda houden.

Afbeelding