Plateau als restant Bakema
BERGEN - Wat begin deze week nog restte was een plateau op hoge palen. De Bakemaflat en het daar vastgeklonken pand waar ooit de AH inzat, waar gedanst werd in de kelder, waar Bergen zich kunstenaarsdorp toonde met het KCB en de Kunstuitleen als vooruitgeschoven posten van Museum Kranenburgh: ze zijn geschiedenis.
Door: Ed Bausch
Denk je eens in hoe leuk dat plateau geweest had kunnen zijn, als relikwie van verbeelding. Verbeelding die zo broodnodig is een dorp waar het geld het zo vaak wint van verbeelding, als er iets gebouwd moet worden. Stel dat er een tuin op was gekomen, op dat plateau (de trap was er al…), een café, een plekje om muziek te maken. Hoe onderscheidend zou Bergen zijn, voor al die bezoekers van buiten…een sein van een eigenwijs dorp. Nu mag iedereen hopen dat de vrijkomende leegte verbeelding aan de macht mag brengen in plaats van sleutelen aan weer een massa steen, veel groter dan de flat en overige bebouwing van Bakema was. Verdient het centrum niet, in plaats van steen, ruimte voor verpozing en ontmoeting, voor vergroening tegen hittestress, om maar iets te noemen? Bye bye Bakema welkom wonder?
