Dialoog na ieder voor zich
BERGEN - De hulde moet meteen maar worden toegezwaaid: het was de Gemeenteraad die nu wel eens, en wel snel, allerlei partijen wilde horen over het beheer van duingebied, met name het deel tussen Bergen aan Zee en Camperduin. En zo was de raadzaal in De Beeck dinsdagavond het decor voor een flinke hoeveelheid vertegenwoordigers van belanghebbende partijen. Onder hen ook Andrea Rijtema, aanwezig namens de Parel aan Zee, vereniging Dorpsbelangen Egmond aan Zee. Ze benoemde de gebrekkige participatie nog maar weer eens.
door Ed Bausch
De aanwezigen zaten in de binnenring en vele andere toehoorders op de publieke tribune. Duidelijk werd overigens weer hoe goed de raadzaal is ontworpen, dat deze ook geschikt is voor dergelijke openbare democratische discussies. De raadsleden Wilma Grooteman, Arend Jan van den Beld, Sjaak Swart en Jan Houtenbos hadden namens hun collega’s de organisatie op zich genomen om in korte tijd een ‘dialoogtafel’ over de duinen voor elkaar te krijgen. “De onrust over het duingebied duurt immers al heel lang en er is te veel onduidelijkheid.”
Gemeenteraad bracht duinpartijen bij elkaar
Aanleiding was de onrust om wéér een bomenkap, nu in PWN-gebied, net boven Bergen aan Zee, terwijl de kap in de Schoorlse duinen nog gaande is. Het verstrekken van een vergunning voor de bomenkap is een College-bevoegdheid, dat is nu eenmaal zo. Maar de raadsleden, en de Raad is het hoogste orgaan in de gemeente, zagen en zien zich ook geconfronteerd met tienduizenden handtekeningen tegen bomenkap én ze zien dat velen niet begrijpen wat er aan de hand is, wat de bevoegdheden zijn van de diverse overheden en partijen. Er is ook de grote onwetendheid over de staat van de duinen, de verwarrende berichten daarover en de mogelijke oplossingen daarvoor.” Dus brachten ze in heel korte tijd een groep mensen bij elkaar om eens te kijken or er niet meer integraal naar het gebied kan worden gekeken. De avond kan als heel geslaagd worden beschouwd, bleek uit de reacties. “Maar het is nog maar een begin, eerst maar eens iedereen leren kennen, met boeren in het gebied was nog helemaal niet gesproken”, zei raadslid Arend Jan van den Beld na afloop tegen Rodi.
Besef van noodzaak tot gezamenlijke blik
Dus ging de microfoon langs een stoet van woordvoerders van de provincie, de PWN en Staatsbosbeheer en de Fietsersbond, de Koninklijke Historische vereniging, agrariërs in het Binnenduingebied, de Duinstichting, de stichting Duinbehoud (die twee staan haaks op elkaar), de stichting Bergen aan Zee, wethouders van de gemeente, de stichting Historisch Landschap, de Parel van Egmond en vele anderen. Na het verkondigen van het eigen standpunt werd gaandeweg de avond het besef groter dat een integrale blik heel erg heeft ontbroken en dat die broodnodig is om de goede stappen te kunnen zetten en om daarvoor draagvlak te vinden bij inwoners, ondernemers, agrariërs en toeristen. De avond maakte ook meer duidelijk over verschillende rollen en bevoegdheden.
Rollen en bevoegdheden
Wethouder Yvonne Roos-Bakker: “De provincie is eigenaar van de gebieden, en daarmee dus van een heel groot deel van het grondgebied van de gemeente Bergen. Het gebied vanaf een stukje boven Bergen aan Zee is in beheer bij Staatsbosbeheer, daaronder bij PWN. De instanties beheren de gebieden namens de Provincie. Maar als er voor iets een vergunning nodig is, zoals voor de bomenkap, is de gemeente aan zet. Wij weten precies waar we aan moeten toetsen en dat hebben we heel zorgvuldig gedaan, waaronder archeologisch onderzoek. Over de wens of noodzaak tot kap kunnen wij geen mening hebben, en het College begrijpt dat velen dat moeilijk kunnen begrijpen. Maar zo is het nu eenmaal.” De wethouders, ook wethouder Ernest Briët was van de partij, lieten weten veel respect te hebben voor het initiatief van de Raad.
Wensnatuur of natuur haar gang laten gaan?
De provincie zegt: “Wij zijn er voor het beleid. De PWN en Staatsbosbeheer voor de uitvoering”. Ja, maar dan blijkt dat de uitvoeringsorganisaties ook de adviseur zijn voor de provincie. “Ja, dat is logisch, onze boswachters monitoren immers dagelijks het duingebied”, zei PWN-woordvoerster Linda Hes. Zij is duinprogrammamanager bij het PWN, feitelijk het bedrijf dat de provincie van goed drinkwater moet voorzien. “Daar spelen de duinen een hele grote rol in en dus hebben we ook de zorg voor de duinen. We zien hoe die achteruit gaan door de neerslag van te veel en verzurend stikstof. Verstuiving van zand uit zee helpt om verzuring van duingrond tegen te gaan. Op sommige plekken moet daarom de wind vrijer kunnen waaien.” Wensnatuur, zeggen sommigen dan.
“Graag snel een oplossing voor onderstuivend fietspad”
Dat gaat nu dan ten koste van een stuk bos ten noorden van het Zeehuis in Bergen aan Zee. “En dat wordt als heel pijnlijk ervaren, omdat het een magneet is voor toeristen”, zei Martin van Bourgonje van Hotel Merlet. Zelf fietst hij er ook dagelijks. “Moet nou echt juist dit stukje bos de oplossing brengen?”, zo klin kt het brede ongeloof. De toekomst van het steeds onderwaaiende fietspad, iets verderop is nu ongewis. “Het is wel een Europees netwerkfietspad, dat door onze gemeente gaat”, zei wethouder Briët en vroeg daarmee om een vlotte uitkomst uit de impasse. Linda Hes van PWN benadrukte hoezeer haar organisatie beseft wat de duinen betekenen voor allerlei verschillende soorten gebruikers en belanghebbenden en hoe groot de zorgen zijn over het almaar toenemende bezoek, hoe fijn al die belangstelling ook is. Wellicht kan de PWN, net als Staatsbosbeheer de gemeenteraad dankbaar zijn voor het samen brengen van partijen. Dat kan wellicht wederzijds begrip en oplossingen dichterbij brengen. Maar o, wat lijkt ons land soms moeilijk georganiseerd met allemaal (deels geprivatiseerde) instanties naast of zelfs tegen de overheidslagen in. Dat was ook een fraai inkijkje, dinsdagavond. Hopelijk gaat de gemeenteraad voort op de ingeslagen weg met het bijeenbrengen van partijen.
