`Mijn nieuwe werk geeft veel voldoening`
EGMOND-BINNEN - Margreet Dekker-Pepping (60) werd werkloos toen haar contract bij een babykledingzaak niet werd verlengd. Vrijwilligerswerk met dementerende ouderen beviel haar zo goed dat ze op haar zestigste nog een carrièreswitch maakte: ze werkt nu als woonondersteuner in de zorg met psychiatrische cliënten.
"Anderhalf jaar werkte ik in de babyspeciaalzaak, toen mijn contract vanwege de crisis niet werd verlengd. Ik vond het ontzettend akelig. Ik had altijd in de detailhandel gewerkt, en ben druk aan het solliciteren gegaan. Maar voor supermarkten ben ik te oud, daar nemen ze alleen jong personeel aan, en in kleinere zaken werken wel mensen van mijn leeftijd, maar die gaan niet zomaar weg. Om niet thuis te zitten ben ik als vrijwilliger begonnen bij de dagopvang voor dementerende ouderen. Dat vond ik heel leuk werk."
"Ondertussen had ik bericht gekregen dat er een training op touw werd gezet door het UWV voor 55-plussers, die ben ik gaan volgen. Je cv werd gereset, er werden rollenspellen gedaan in kleine groepjes: de ene keer was je sollicitant, de andere keer werkgever. Dan werd besproken hoe je overkwam. In eerste instantie dacht ik, jeetje, ik weet heus wel hoe ik mezelf moet verkopen, maar toen ik daar eenmaal zat was het echt zinvol. Je moest over jezelf nadenken, en leert het goed te verwoorden."
"Ik carpoolde met een andere cursist bij mij uit het dorp. Die was een keer ziek, en toen ben ik bij hem op ziekenbezoek gegaan. Zijn vrouw werkte in de zorg, bij GGZ-NHN. Ik vertelde over mijn vrijwilligerswerk en vroeg of ze bij haar geen mensen nodig hadden. Ik zal eens vragen, zei ze. Een paar dagen later kreeg ik het telefoonnummer van haar teamleider, die kon ik bellen. Dat was een leuk gesprek, en hij vroeg me een sollicitatiebrief te schrijven. Met behulp van het cursusboek heb ik dat gedaan, mijn nieuwe cv erbij. Toen mocht ik op gesprek komen. Tijdens het gesprek had ik vier mensen tegenover me! Dan moet je jezelf echt verkopen. Het viel achteraf heel erg mee, ik heb het kennelijk goed kunnen verwoorden want een half uur na het gesprek kreeg ik al een telefoontje dat ik mocht beginnen."
"Het is geen medische zorg die ik verleen, want ik ben woonondersteuner. De cliënten verblijven in een appartementencomplex met een grote gemeenschappelijke woonkamer en keuken. Daar kook ik een warme maaltijd voor ze en help ze met schoonmaken en de was doen. Ze kunnen niet zo goed voor zichzelf zorgen. Wij ondersteunen de cliënten in hun herstel. Mede door dit werk gaat de cliënt vooruit, en dat is dus heel waardevol werk. Het is soms best heel heftig werk, het zijn toch mensen met een psychische stoornis. We krijgen regelmatig cursus van de ervaringsdeskundige of psycholoog om daarmee om te gaan. Maar het geeft heel veel voldoening, veel meer dan in de detailhandel. Ik vind het ontzettend leuk wat ik nu doe. Werk zoeken is moeilijk op mijn leeftijd, je weet niet of je nog aan de bak komt. Wie had gedacht dat ik zo’n switch zou maken."
