Croissantjes als bonus na de Stille Omloop

Nieuws
Afbeelding
(Foto: Monique van Zelst)

BERGEN - Het is wel grappig op de foto, de wandelaars die tegen de richting inlopen. Althans de richting van het bord met de pijl, bij de Ruïnekerk. De peil wijst overigens in een richting met de klok mee. Maar het is bewust dat de wandelaars op het eind van de route drie rondjes langs de Ruïnekerk lopen, tegen de klok in, op het eind van de route van de Stille Omloop.

Door: Ed Bausch

“Dat is oud gebruik, om daarmee de duivel in de war te brengen”, vertelt Joop Bekius, een van de organisatoren van de Stille Omgang, zoals die afgelopen zondag weer plaatsvond. “Je zou kunnen zeggen dat de wandeling wat verschuift van een katholiek iets naar iets van beleving van erfgoed.” Een wandeltocht als immaterieel erfgoed, en zo iets in standhouden, door de eeuwen heen dragen. “Er liepen toch weer bijna twintig mensen mee, beduidend meer dan in de jaren voor corona. “Ieder loopt met de eigen gedachten, stil.” Tot vlak voor het vertrek, om 06.00 uur bij de Ruïnekerk, kunnen er nog wat woorden worden gewisseld. Daarna begint het wandelen in stilte, via de Dorpsstraat doorsteken naar de Schapenlaan. Aan het Kapellaantje worden er traditioneel ‘weest gegroetjes’ gepreveld bij het Mariabeeld daar. En dan zijn er pas weer woorden na de rondjes Ruïnekerk, vijf kwartier later bij de croissantjes in het Oude Raethuys. Vorig jaar werd de herdenking van het Mirakel van Bergen ruim gevierd. De werkgroep daarvan, een samenwerking van vertegenwoordigers van de Historische Vereniging, de Ruïnekerk en de Petrus en Pauluskerk gaat verder met organiseren. In 2024 wordt stilgestaan bij 100 jaar Petrus en Pauluskerk en 450 jaar Ruïnekerk. Maar ook dan zal er op de derde zondag van mei de wandeling zijn naar de plek waar ooit het Mirakel plaatsvond, in 1421 aan het Kapellaantje, waar heel lang een kapel stond als centrum van Bergen als bedevaartsoord na de gebeurtenissen van de Elisabethsvloed. “Zondag was het in alle vroegte weer een stilte die door alle wandelaars als verrijkend wordt ervaren en waarmee ze verleden en toekomst aan elkaar verbinden.”