Leo van Schoonhoven vertrekt uit politiek, maar blijft actief als Ombudsman

Politiek
Leo van Schoonhoven voor een deel van zijn werkgebied Castricummer Werf als ‘Ombudsman gemeente Castricum’
Leo van Schoonhoven voor een deel van zijn werkgebied Castricummer Werf als ‘Ombudsman gemeente Castricum’ (Foto: Aart Toth)

CASTRICUM - Na acht jaar verlaat Leo van Schoonhoven de politiek. Hoe kijkt hij terug en vooruit? Dat doet hij met gemengde gevoelens. Voldoening, maar ook teleurstelling wisselen elkaar af. Bij verschillende ‘hete hangijzers’ werd zijn rol door de door hem aangesproken bestuurders of raadsleden niet altijd in positieve zin benoemd. Evenzovele keren waren er ook resultaten, die wel breed positief gewaardeerd werden. Opmerkelijk is dat hij ook na acht jaar politieke bedrijvigheid nog steeds niet alleen voor zichzelf kiest.

Door Aart Tóth

Na zijn politieke carrière gaat Leo niet stilzitten. Zijn werk als ‘Ombudsman gemeente Castricum’ zet hij samen met specialisten door. Personen uit zijn recente verleden in de politiek bedankt hij voor de makkelijke of soms moeilijk verlopen contacten. Beide waren van nut.

Wat doet acht jaar dorpspolitiek met je?

Leo: “Qua tijdsperiode is het genoeg geweest. Ik wil geen fossiel in de raad worden. Het raadswerk kun je op meerdere manieren doen. Als je je beperkt tot doornemen van de dossiers ben je in een dag per week klaar. Wil je zaken begrijpen zul je met betrokkenen bij een dossier moeten praten en overleggen. Dan ben je meer tijd kwijt, maar begrijp je ook beter wat er voor wie speelt en hoe je bij beslissingen stelling neemt. Verantwoordelijkheid nemen doe je - als je zo in elkaar zit als ik - niet zonder inzet en kennis.”

Heb je fouten gemaakt?

“Ja natuurlijk. Ik was indertijd voorstander van Landal. Als je daar dieper bij betrokken raakt ga je gaandeweg steeds meer weten en begrijpen van zo’n project. In verkiezingstijd is het makkelijk om enthousiast te zijn. Maar verderop zie je de schaduwkanten van zo’n niet echt passend park in deze dorpse gemeente, die andere problemen heeft dan ruimte bieden aan vakantiewoningen.”

Wat heb je goed gedaan?

“Dat hoop ik wel. Ik heb vaak gebruik gemaakt van een aanpak die binnen het college niet echt gewaardeerd wordt. Ik ben elk jaar wel een keer op het matje bij burgemeester Mans geroepen. We zijn het onder andere nooit eens geworden over mijn actieve bemoeienis met bijvoorbeeld de Initiatiefgroep Nieuw Zwembad. Of met mijn steun aan de ondernemers van de Castricummer Werf, toen het college dacht om daar containers te plaatsen voor statushouders. Terwijl die grond noodzakelijk is om ondernemers toekomstmogelijkheden te geven. Het is een verouderend industrieterrein waar de ondernemers wel vooruit willen maar de gemeente te zuinig is om wat geld in infrastructuur, vergroening, wateropvang en parkeren te investeren. Mijn afwijzende houding ten opzichte van de zuinige zeecontainer-aanpak voor statushouders verdiende ook geen schoonheidsprijs. Ook daar is schraal denken en niet productieve kortzichtigheid de basis. En zo zijn er wel meer zaken waarin mijn betrokkenheid geen applaus kreeg van de burgemeester. Dat is begrijpelijk, want aan activisten in een raad die opkomen voor belangen die zij wel en het college of de ambtenaren niet belangrijk vinden, geeft natuurlijk spanning.”

Waar is de samenwerking tussen jouw actiegroepen en de gemeente goed gegaan?

“Waar het goed gaat is de relatie tussen de initiatiefgroep ‘Weggetjes van west Limmen’ en de gemeente. Daar blijkt dan wel dat het superbelangrijk is wie aan gemeentelijke kant de vooruitgeschoven post is. Heb je op die plek een ambtenaar die bang is voor inwoners, krijg je een uitkomst met alleen maar verliezers. Heb je een meebewegende en meedenkende ambtenaar dan maak je samen snel stappen voorwaarts.”

Wat zou je binnen de gemeente verbeteren?

“De bijna spastische en soms onbarmhartige omgang met inwoners. Neem de Zanderij. Daar willen we een natuurgebiedje maken. Er loopt een onderhandeling met enerzijds grondeigenaren en anderzijds een kongsi van Gemeente plus Provincie plus PWN. Die partijen zetten de eigenaren onder druk. Zij hebben de advocaten. Maar een budgetje om die eigenaren ook van professionele hulp te voorzien, nee dat kan er niet vanaf. Met als gevolg: verzet, ellende, vertraging en een project dat dreigt te mislukken. Kortom, ga samenwerken om iets te realiseren. De basis daarvoor is overdragen van ‘macht’ aan inwoners.”

Wat kun je op basis van je ervaring inwoners aanraden?

“Inwoners moeten zich beter organiseren. Per wijk of kern een vertegenwoordigende groep opzetten. Zelf initiatief nemen als je ideeën voor verbetering hebt. Niet elkaar beconcurreren, maar elkaar opzoeken. Zelf opkomen voor je vereniging, je honden uitlaatcentrum, het gebied waarin je wilt hardlopen, vergroening van een dorp i.p.v. verstening. Niet wachten tot de gemeente via een externe ‘deskundige’ met een mager plan komt. Wat je voorstaat moet je zelf doen en niet overlaten aan een paar freelance ambtenaren en beroepswethouders. Niet wachten tot de gemeente zegt: ‘Dit willen wij…. Jij moet iets willen, ambtenaren en bestuur moeten dat regelen.”

Wat ga je na je raadsperiode doen?

“Ik ga een vereniging helpen. Daarnaast ga ik door met mijn werk voor ‘Ombudsman gemeente Castricum’. Voor dat doel zoek ik mensen. Het groepje dat er gevormd wordt bestaat uit advocaten, bestuurskundigen en mensen die net als ik zien dat lang niet alles mis is in de relatie overheid en inwoners. Maar waar het wel fout zit of beter kan, wil ik mijn kennis, netwerk en inzet ter beschikking stellen.”