Er zit dankzij Musica weer muziek in De Nieuwe Regentes in Den Haag

Algemeen
Pianist Nikola Meeuwsen (l) en dirigent Pim Cuijpers overleggen voorafgaand aan het concert
Pianist Nikola Meeuwsen (l) en dirigent Pim Cuijpers overleggen voorafgaand aan het concert (Foto: Annemiek Kool)

Wat is nou de essentie van het bezoeken van een concert, wat is de meerwaarde? Die vragen borrelden op tijdens het concert van Symfonieorkest Musica, zondag 13 februari in theater De Nieuwe Regentes in Den Haag.

Door Jan van Es

Eigenlijk had het orkest toen zelf al het antwoord gegeven, door in elk geval déze concertganger helemaal op te laten gaan in het begin van het tweede deel van Griegs pianoconcert. Even bestond de wereld buiten de muziek niet meer, maar waren er alleen die betoverende klanken. Dat zijn de momenten waar je het als concertbezoeker voor doet en dan maakt het niet uit wie of wat de muziek maakt. Het gaat om de overtuigingskracht, de passie waarmee zij voor het voetlicht wordt gebracht en waardoor je geraakt wordt. Die ervaring is er lang niet altijd, ook niet bij wereldberoemde uitvoerenden. Dat hier dan zo’n zestig gedreven amateurs hun stinkende best zitten te doen onder leiding van een jonge dirigent en met een nog jongere solist aan de toetsen is op zo’n moment allemaal hooguit meegenomen. Pas daarna realiseer je je dat allemaal weer. 

O ja en er was ook nog corona en als gevolg daarvan een lockdown, waardoor het orkest maar goed drie weken kon repeteren en er uiteindelijk maar negentig mensen in de zaal mochten. Mondkapje pas af als je eenmaal op anderhalve meter van elkaar zat. 

Jonge ster

Pim Cuijpers heet de dirigent. Een van die jonge sterren aan het firmament. Musica doet het dit seizoen zonder vaste kracht op de bok en doet zijn programma’s met drie verschillende dirigenten. Afgaande op wat Cuijpers in die drie weken uit het orkest wist te toveren en op de rust en het vertrouwen dat hij uitstraalde, dat was zelfs achterin de zaal voelbaar, zou het zomaar kunnen dat hij de komende tijd vaker voor het orkest staat. Maar dat is afwachten. 

Grieg

Cuijpers verzorgde een prachtige begeleiding van solist Nikola Meeuwsen die een warmbloedige kijk op Griegs enige pianoconcert gaf. Goh, waarom is dat tweede de Noorse meester nou nooit gelukt? Misschien dat het na dit opus 16 alleen maar had kunnen tegenvallen. Het werd in elk geval een memorabele uitvoering en niet alleen vanwege dat wegdromen tijdens het adagio. 

Akoestiek

Waar ‘iedereen’ dit pianoconcert al kent, geldt dat evenzeer voor de Eroica van Beethoven. Die derde symfonie is ook nog eens hondsmoeilijk en Musica werd daarbij niet bepaald geholpen door de akoestiek van de zaal. Het voormalige zwembad leent zich niet echt voor orkestconcerten. Toch had Cuijpers er na één repetitie vertrouwen in dat het orkest deze Beethoven tot een goed einde zou brengen. En hij kreeg gelijk.

Ongelijk

 Natuurlijk ging er best was mis, zou je kunnen zeuren over een tempo dat te snel of juist te langzaam was, maar zoals gezegd: de essentie is dat er muziek gemaakt wordt, waardoor je als publiek geraakt wordt. Dat gebeurde deze middag en daarom had de minister die, tijdens welke lockdown ook weer, zei dat je net zo goed een dvd’tje kon opzetten, zo heel erg ongelijk. Tegen levende muziek kan helemaal niets op.