Frans van Gaalen werkt aan zijn vijfde Platglas: ‘Het dorpsgevoel is altijd gebleven in Loosduinen’
Vier delen Platglas met verhalen over Loosduinen heeft hij al op zijn naam staan, maar daarmee is de serie nog niet klaar. Volgend voorjaar hoopt Frans van Gaalen, de chroniqueur van het voormalige tuindersdorp het vijfde deel af te hebben. Aanleiding is het feit dat het dan 100 jaar geleden is dat Loosduinen door grote buur Den Haag werd geannexeerd.
Frans van Gaalen is geen onbekende in Loosduinen. Hij werd er geboren en groeide er op. Ook was hij jarenlang actief in het Loosduinse verenigingsleven waarvoor hij vorig jaar een lintje ontving, en werkte hij vele jaren bij de Rabobank op het Loosduinse Hoofdplein.
Geboren in Loosduinen
Op advies van zijn dochter maakte Van Gaalen in 2013 de facebookpagina ‘Geboren in Loosduinen’ aan. Meteen stroomde de pagina vol met foto’s van Loosduinen, vrijwel altijd voorzien van een tekstje waaruit heimwee spreekt naar vroeger tijden. “En dan te bedenken dat ik er zelf eerst niets in zag”, lacht Van Gaalen. “Wat moet ik met Facebook, zei ik nog tegen mijn dochter.”
Bundelen
Van het één kwam het ander. “Op een gegeven ogenblik zei iemand tegen me: daar moet je wat mee doen, anders gaan die verhalen verloren.” Van Gaalen bundelde ze en schreef er zelf ook nog een paar. Het eerste deel van Platglas - de titel is een verwijzing naar het tuinbouwverleden van Loosduinen - was een feit. En er was vraag naar. Ze vlogen niet alleen over de toonbank bij voormalig boekhandel Kroon, Van Gaalen stuurde ze de laatste jaren al de hele wereld over. “Canada, Brazilië, Nieuw-Zeeland, Noorwegen”, somt hij op.
Annexatie in 1923
Stonden de verhalen in deel 3 en 4 van Platglas in het teken van de oorlog, in het vijfde deel is de annexatie de rode draad. Op 1 juli 2023 is het namelijk honderd jaar geleden dat het tuinbouwdorp opging in grote buur Den Haag. Maar nooit helemaal volgens Van Gaalen. “Het dorpsgevoel is er nog wel degelijk. Een Loosduiner zal nooit zeggen dat hij even naar het Hoofdplein gaat, maar altijd ‘naar het dorp’.”
Oproep
Ook voor deel vijf roept hij via zijn facebookpagina Geboren in Loosduinen weer de hulp in van zijn volgers: ‘Wat maakte Loosduinen voor u groot, of juist klein? Is Loosduinen nu een stad of is het nog steeds een dorp? En waar waren wij trots op in Loosduinen?
Loosduinse begrippen
Mensen die de annexatie nog bewust hebben meegemaakt zijn er niet meer, beseft Van Gaalen. Wel hoopt hij materiaal te verzamelen over wat ooit typisch Loosduinse begrippen waren. Dan denkt hij onder andere aan bedrijven als Vredestein, de Sierkan en Witmetaal. Maar natuurlijk ook aan de tuinbouwgebieden (Kerketuinen, Houtwijk, Nieuw-Waldeck) en de badplaats Kijkduin. “Ik krijg zo vaak verhalen te horen van oud-Loosduiners. Dat ze naar het strand gingen aan de hand van hun ouders en dan eerst bij de Snoepkoning langsgingen voor snoeppapier.” Het zijn voor Frans dé verhalen die laten zien dat Loosduinen ook na 1923 nog aanvoelt als een dorp en prima in een boek met als rode draad ‘de annexatie’ passen.
Overigens zit hij zelf ook niet stil. Zo heeft hij voor het vijfde deel van Platglas ook zelf al materiaal verzameld. “En als er mensen zijn die iets willen vertellen, maar zelf niet kunnen schrijven, ga ik naar ze toe. Ik neem hun verhaal op en werk het voor ze uit.”
Contact
Wie een verhaal heeft voor Platglas 5, kan contact opnemen met Frans van Gaalen door hem een mailtje te sturen. Zijn e-mailadres is: geboreninloosduinen@gmail.com
