Dierenambulance Den Haag bestaat 50 jaar: ‘De vogels stonden kwetterend naast de receptie’

Algemeen
Yvonne van Laar en Edwin de Pierre werken al sinds 1995 bij de dierenambulance.
Yvonne van Laar en Edwin de Pierre werken al sinds 1995 bij de dierenambulance. (Foto: Dierenambulance Den Haag)

Stichting Dierenhospitaal en Ambulancedienst ‘s-Gravenhage bestaat vijftig jaar! Afgelopen zaterdag werd dit gevierd met een dierenfestival en ontving de organisatie uit handen van wethouder Arjen Kapteijns de Stadspenning.  Medewerkers Yvonne van Laar en Edwin de Pierre vertellen over hun ervaringen.

Bij de start van hun loopbaan in 1995 waren ze allebei allround medewerker. Tegenwoordig is Edwin afdelingshoofd ambulancedienst en werkt Yvonne als hoofd dierverzorging in het hospitaal. Ze startten destijds in een gloednieuw hospitaal. “Alles glom”, herinnert Edwin zich. “Er waren twee kattenkamers, een hondenkennel, een paar kantoorruimtes en een hal.” Yvonne: “In die hal was één balie en daar gebeurde alles. Het was de receptie, plek voor de mobilofoon en de vaste telefoon. Om de chaos compleet te maken stonden de opgevangen vogels, druk kwetterend, ernaast. We hadden toen nog geen vogelkamers.”
Edwin: “In de ochtend begon je met het schoonmaken van de hokken en verzorgen van de dieren. Dat moest voor 10.00 uur klaar zijn.” Yvonne vult aan: “Als je mazzel had, was je met meer mensen om alle klussen te klaren. Soms had je pech en werkte je met z’n tweeën.” Edwin vervolgt: “Na het verzorgen van de dieren begon je telefoondienst of je reed de ambulance. Tot een uur of zes. Daarna opnieuw de dieren voeren en verzorgen. Al vanaf het begin reed de ambulance ook ‘s avonds. Als je nachtdienst had, kwam dat gewoon achter je dagdienst aan.” Yvonne: “Vanaf het begin was er een tekort aan personeel. Geen gebrek aan overuren dus.”

Veranderingen

In de loop der jaren is er sowieso veel veranderd. Werkten ze eerst nog met een stratenboek, tegenwoordig beschikken de chauffeurs op de ambulance over navigatie en track and trace. De centralist ziet precies waar iedere ambulance is.
“De mobiele telefoon heeft veel veranderd. Mensen hoefden niet meer te wachten tot ze thuis waren om te bellen voor een ziek of gewond dier, dus het aantal meldingen steeg in rap tempo. Een absolute plus voor dierenwelzijn”, vindt Edwin. Een gevolg daarvan was ook dat de stichting groeide. Ook het verzorgingsgebied breidde uit met Zoetermeer en Pijnacker-Nootdorp. Door de jaren heen werd steeds gezocht naar verbeteringen in de organisatie. Edwin: “We hadden op een gegeven ogenblik veel personeel. Dat kost uiteraard geld. Nu werken we met meer vrijwilligers die we opleiden tot goede chauffeurs en centralisten. Van de echte all-rounders zoals vroeger zijn er niet veel meer over.”

Sommige katten zaten een jaar bij ons voor ze geplaatst werden

Ook door de computer veranderde volgens Yvonne veel bij de Dierenambulance. “Vroeger schreven we alles op en legden we lang niet alles vast. Nu is de dierenambulance bijna een computergestuurde organisatie. Alles is beter geregeld, voor dier en mens.” Ze stipt nog een pluspunt aan: social media. “Hierdoor kunnen we veel mensen kennis laten maken met wat we doen. En als huisdieren plaatsbaar zijn, vinden we via Facebook en de website snel een nieuw baasje. Dat was vroeger wel anders. Sommige katten zaten een jaar bij ons, voordat ze geplaatst werden.” 

We moeten een koe op de snelweg met een lasso vangen

25 jaar werken met mens en dier brengt veel verhalen mee. Edwin: “Over iedere straat in Den Haag kan ik een avontuur vertellen.” Yvonne: “Plekken waar je sokken over je broek moesten omdat je bij binnenkomst werd besprongen door de vlooien. Of een koe op de snelweg, die we met een lasso moesten vangen. Hij was zo sterk, hij trok bijna de auto van Rijkswaterstaat ondersteboven. Of de honderd ganzen bij het ministerie van Landbouw die we moesten vangen.” Volgens Edwin was dat een wijze les: “Twee zwanen kun je wel optillen, die doen niets met hun snavel. Bij ganzen werkt dat anders...” Yvonne: “Er hing er bij jou één in je wang.”

‘Ik ga altijd met een glimlach aan de slag’

Edwin: “Al met al ben ik nog nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan. Altijd met een glimlach aan de slag.” Yvonne vervolgt: “Ik vind het zo mooi dat je iets voor dieren betekent. Je werkt samen in een team met leuke collega’s en geweldige vrijwilligers. Je zorgt dat de dieren gezond en ontspannen de deur uit gaan, ook de hoopjes ellende. Dat doe je in een schitterende werkomgeving.” Edwin vult aan: “Er is veel positief veranderd. We hebben er een echt bedrijf van gemaakt.”

Eerste ambulance en oprichter Eric Louwrier in 1973