10 vragen aan Geeske Leek
De vraag van pastoor Bruno: Ik zou graag willen horen hoe zij de toekomst van de jongeren hier in Langedijk ziet!
Om daar mee te beginnen: jongeren hebben het lastig in deze prestatiemaatschappij. Het gaat allemaal om uiterlijke dingen die uiteindelijk niet gelukkig maken. Wat zij van ons nodig hebben zijn plaatsen van rust en veiligheid, waar ze gezien en erkend worden zoals ze zijn. Thuis, onder vrienden, op scholen, verenigingen en kerkgenootschappen moet verbondenheid, ook met nieuwkomers, meer van waarde worden. Dan wordt de toekomst van Langedijk voor iedereen een stuk kleurrijker.
Wie bent u en wat doet u?
Ik ben Geeske Leek-Rypma. Momenteel ben ik in Magnushof bezig met de afronding van mijn studie voor geestelijk verzorger en daarnaast doe ik vrijwilligerswerk in de parochie St Jan de Doper en pas ik regelmatig op mijn drie kleinkinderen.
Van wie bent u dr ien?
Van Johannes Rypma en Theodora Zijlstra. Ik ben de tweede van tien kinderen en geboren en getogen in Blauwhuis, Friesland. Mijn vader was melkcontroleur en in zijn vrije tijd onder andere schrijver en ceremoniemeester bij bruiloften. Als vader leerde hij ons de liefde voor de natuur en voor literatuur. Mijn moeder was behalve een heel lieve moeder ook een heel creatieve huisvrouw, die alle kleren die wij droegen zelf maakte, heerlijk kon koken en zorgde voor onze muzikale opleiding.
Wat heeft u met dit dorp?
In 1978 ben ik hier min of meer per toeval gekomen omdat ik een baan zocht in het onderwijs. Dat lukte bij de Duizend Eilandenschool en later op de Koolvlet. Al snel was ik gewend, trouwde met de liefste Langedijker en we kregen samen twee prachtige zoons, Joost en Aad, en inmiddels drie kleinkinderen: Tess, Siem en Lieuwe. Daardoor is Langedijk echt mijn thuis geworden, hoewel ik nog steeds graag naar Friesland ga.
Wat is de mooiste plek in Langedijk?
Ons eilandje in het Oosterdel. We konden dat kopen precies op het moment dat Jan met pensioen ging en we hebben daar een heerlijk plekje tussen het water, de vogels en onze eigen geteelde groenten. Hoewel Jan er niet meer is ben ik nog steeds dankbaar voor die plek.
Welke herinnering aan dit dorp is u dierbaar?
Dat zijn er wel heel veel! Het negen eeuwen feest, de tochtjes die ik met leerlingen, en later met eigen kinderen, maakte naar het Schoutenbosje en de speeltuin in Oudkarspel. De vaartochten van Langedijk Waterrijk, de kunstroute, de bijzondere vieringen in de St. Jan de Doper, de kermis en de muziekoptredens bij theater op Skoôt van Aris en Corrie.
Als u burgemeester was, wat zou u aanpakken?
Op de eerste plaats de leefbaarheid van de gemeente in het oog houden. Dat kan onder anderen door de verschillende generaties met elkaar in contact te laten blijven. Vergrijzing én eenzaamheid onder de jeugd zijn twee problemen die elkaar zouden kunnen oplossen, dat heeft de Sociale Winkel wel aangetoond. Op politiek niveau moet de intentie altijd zijn om het voor de burgers goed te willen doen. Voor beter onderling begrip zou ik als burgemeester dus ook willen inzetten op heldere communicatie, die ruis en misverstanden oplost of voorkomt.
Wat is het beste advies dat u ooit kreeg?
Om mijn baan in het onderwijs op te zeggen en theologie te gaan studeren. Dat heeft mijn blik enorm verruimd. Het werken met kinderen was fantastisch, maar de omstandigheden eromheen werden te zwaar. Als geestelijk verzorger kan ik op een andere manier hopelijk toch weer iets betekenen voor mensen.
Wat is uw toekomstwens voor Langedijk?
Dat er een oplossing wordt gevonden voor de grote groep jongeren die nu wat stuurloos rondloopt. Ik hoop dat er voldoende kerk- en jongerenwerkers zullen zijn die hen weer zicht geven op een zinvol doel in hun leven.
