Burgemeester bezoekt 100-jarige mevrouw Vonk
LANGEDIJK - Of de burgemeester even op de gang wil wachten, want er zijn nog twee buren binnen die mevrouw Vonk ook willen feliciteren. Eenmaal binnen is het een bloemenzee en de felicitatiekaarten hangen in een lange slinger aan het plafond. Mevrouw Vonk zit er in haar stoel als een koningin middenin. “Wat leuk dat u er bent. Ik heb nog nooit een burgemeester ontmoet!”
‘Tob niet want het loopt toch anders’
Ze is op 27 september 1920 geboren in Noord-Scharwoude in een gezin met vijf kinderen. Haar broers en zussen leven niet meer. “Ja, dat gaat zo als je zo oud wordt als ik”, zegt ze.
Ze leerde haar man kennen tijdens het dansen in Noord-Scharwoude. Samen kregen ze zes kinderen: allemaal jongens. Twee van hen (Hans en Arno) zijn er ook bij tijdens het bezoek van burgemeester Leontien Kompier. “Vader en moeder hebben er alles aan gedaan om ook een dochter te krijgen. We hebben wel eens gehoord dat ze hun kousen tijdens het vrijen hebben aan gehouden, want dat zou de kans op een meisje groter maken”, zeggen ze lachend. “Tegeltjeswijsheden natuurlijk.”
Haar man, die tuinder was, is op 63-jarige leeftijd overleden aan een hartaanval. Mevrouw Vonk was toen 53 jaar. Zij stond er dus alleen voor de opvoeding van haar tienerkinderen. Vijf woonden er toen nog thuis. “Dat heeft ze echt fantastisch gedaan”, zeggen haar twee zonen. “Moeder werkte destijds in de Thuiszorg. En ze had een houding van ‘Jullie redden je wel’.”
Schilderen
Moeder is nog steeds dol op ‘haar jongens’, die allemaal in de buurt wonen: vijf in Langedijk en één in Alkmaar. En die komen dus vaak langs en koken drie keer in de week voor haar. Arno zelfs twee keer, maar die is ook kok geweest.
De burgemeester ziet veel schilderijen van eenzelfde stijl aan de muur. “Ik vind ze mooi. Heeft u die gemaakt?”, vraagt ze hoopvol. “Jazeker, ik ben op mijn tachtigste begonnen met schilderen”, zegt mevrouw Vonk nuchter. Maar dat zit er inmiddels niet meer in. “Moeder heeft nog maar 10 procent gezichtsvermogen”, leggen de jongens uit. Dat betekent ook dat ze ook niet meer kan lezen of tv-kijken. “Jeetje”, zegt de burgemeester, “wat doet u dan de hele dag?” “Niks”, antwoordt mevrouw Vonk nuchter.
Voorleesbuurvrouw
Dat blijkt gelukkig wel mee te vallen. Mevrouw Vonk woont sinds tien jaar in een seniorencomplex Westervenne in Noord-Scharwoude. Iedere ochtend komt buurvrouw Roos (89 jaar) het Noordhollands Dagblad voorlezen. En mevrouw Vonk is daardoor nog heel goed bij de tijd. Ze weet bijvoorbeeld van de fusie van de gemeente Langedijk met Heerhugowaard. “Ik vind het wel goed hoor.” Ook komen er vrouwen langs waarmee ze wenskaarten maakt.
Het Geheim
Hoe word je 100 jaar, wil de burgemeester weten. “Goed eten”, zegt mevrouw Vonk, “asperges met ham is mijn lievelingseten. En een advocaatje op zijn tijd.”
Heel vanzelfsprekend is het trouwens niet dat ze honderd jaar is geworden, zegt ze zelf. “Ik was best een beetje ziekelijk. Maar mijn motto was ‘Tob niet want het loopt toch anders’.”
De burgemeester hoopt dat ze nog lang gezond blijft. “Als u volgend jaar 101 jaar wordt, kom ik graag nog een kopje koffie bij u drinken.” Mevrouw Vonk: “Dan bent u van harte welkom.”
