Corrie Beers kijkt terug op fantastische tijd op ‘haar’ school
OUDKARSPEL – ‘We noemen het geen afscheid, maar we sluiten een periode af.’ Dat waren de woorden van directeur Ariane Breimer van het IKC in Oudkarspel bij het afscheid van Corrie Beers in december. Corrie moest afscheid nemen als conciërge, omdat in verband met een reorganisatie binnen stichting Allente een conciërge boventallig was geworden. “Aangezien ik de oudste persoon binnen de stichting ben, was ik degene die helaas niet langer in dienst kon blijven.”
Corrie Beers (68) is geboren en getogen in Waarland en verhuisde op twintigjarige leeftijd naar Oudkarspel. Daar trouwde ze met Piet (71). “Mijn allereerste baantje was in Waarland bij drukkerij Gerja. Ik mocht daar de binnengekomen teksten over tikken en met letterlijk ‘plakken en knippen’ er een mooie lay-out van maken, waarna het vervolgens tot een boekje verwerkt werd. Dat heb ik ongeveer twee jaar gedaan. Daarna werd ik aangenomen bij bouwbedrijf Wever, eveneens in Waarland. Die periode duurde 5,5 jaar. Ik was zwanger en stopte zes weken voor de geboorte van onze dochter met werken.’’
Sportieve inslag
Corrie had als ‘jonge meid’ een sportieve inslag. Ze handbalde bij Con Zelo, was daar trainster en zat in het bestuur van de EHBO afdeling Waarland. Later ging ze als gewoon lid verder bij de EHBO Langedijk. “Ik ben daarnaast al 48 jaar lid van het KVG (het Katholieke Vrouwen Gilde) waar we eens per maand bij elkaar komen.’’ Corrie is ook 25 jaar bestuurslid geweest van gymvereniging Hercules Hygiea (later TTL) en als er geen Corona is dan traint ze de dames boven de vijftig jaar. “Er was geen vervanger, dus ben ik er toen ingestapt en doe dit nog steeds, maar ik wacht uiteraard nog steeds op die vervanger.’’
Veertig jaar
Corrie en Piet Beers kregen vier kinderen. “Toen onze oudste dochter in 1980 vier jaar werd en naar de Sint Maartenschool ging, zette ook ik mijn eerste stappen op school. Met nog drie kleintjes thuis kon ik natuurlijk niets doen op school, behalve in de avonduren soms speelgoed schoonmaken. Toen ze alle vier op school zaten, was ik breder inzetbaar en was ik onder andere spelletjesmoeder, leesmoeder, knutselmoeder, ik ging mee op schoolreisje, was er op de sportdag en hielp mee met pannenkoeken bakken.’’ Ook fietsen Corrie en Piet sinds 2010 mee als begeleiders van groep 8, als zij op kamp gaan. ‘’Wij rijden dan vlak ervoor altijd nog even de route om te kijken of er geen obstakels zijn.”
Dankjewel voor de koffie, dankjewel dat je dat zo snel gedaan hebt en dank juf voor de pleister
In 1992 werd Corrie vaste vrijwilligster voor het kopieerwerk op school en liep op dinsdag- en donderdagmorgen de school binnen om allerlei kopieerklusjes, die al klaar lagen, te verwerken. ‘’Voor en na de grote vakantie was dat heel veel werk, want dan moesten de jaarkalenders en schoolgidsen gedraaid worden. Toen was ik wel meer dan twee ochtenden bezig.’’
Op de loonlijst
Op 10 mei 2004 werd Corrie officieel aangesteld als conciërge. Op de loonlijst. ‘’Dat was een bijzondere ervaring om op je 52ste een baan aangeboden te krijgen! Ik werd speciaal gevraagd omdat ik al zo ’oud en vertrouwd’ was op de Sint Maartenschool. Vier ochtenden in de week was ik al om half acht aanwezig en zorgde ervoor dat de koffie en thee klaar stonden voor de binnenkomende collega’s. Als die allemaal weer voor de klas stonden ging mijn werk verder met van alles en nog wat. Klusjes die ik zelf niet kon doen, loste mijn man Piet altijd op. Overdag of ’s avonds.’’
Knutselclub
“Tijdens mijn afscheid zei ik al dat ik de meest dankbare baan heb gehad, die je je kunt voorstellen. Dankjewel voor de koffie, dankjewel dat je dat zo snel gedaan hebt en dank juf voor de pleister.’’ Piet is drie dagen per week beheerder bij het Behouden Huis. Samen met Corrie organiseert hij al járen de Knutselclub daar. “Alles ligt nu stil, maar normaal komen er zo’n 70 kinderen naar de knutselavond op de vrijdagavond. Prachtige momenten beleef je daar.’’
Creatief
Corrie is creatief en gedreven, vooral in het maken van persoonlijke kaarten. Tijdens het afscheidsrondje langs de klassen ontving Corrie enorm grote kaarten terug met allerlei mooie wensen. “We konden alles niet meenemen en Piet moest zelfs met de aanhangwagen komen om het mee naar huis te nemen! Het is eigenlijk onmogelijk om echt afscheid te nemen,’’ lacht Corrie.
Geen afscheid
“Ik zeg de school ook nog niet helemaal vaarwel, want ik blijf een ochtend in de week vrijwilligerswerk doen. Ook mijn man Piet blijft aan als vaste klusjesman op school. Voor de school een groot voordeel dat wij hier in Oudkarspel wonen, want er wordt veelvuldig een beroep op hem gedaan als er bijvoorbeeld een storing is met het alarmsysteem, of er is een lamp kapot enzovoorts, enzovoorts. Wil je even kijken, Piet, wordt er dan geappt’, sluit ze lachend af.’
