Petra Feenstra is verpleegkundige op de COVID unit

“Het werken op de COVID-unit is heel heftig, omdat je daar echt ziet wat het virus met mensen doet. Ik zie de pijn, de wanhoop en de emoties. Sommige patiënten komen met lichte klachten op de afdeling terecht en overlijden alsnog, terwijl anderen ernstig ziek door het ziekenhuis worden doorgestuurd en er dan toch weer bovenop komen. Alles maken we daar mee.”

Bij de COVID-units komen coronapatiënten die medisch gezien niet meer in het ziekenhuis hoeven te blijven, maar nog langer de tijd nodig hebben om te herstellen. Dit gaat voornamelijk om oudere coronapatiënten uit de hele regio, ook cliënten met dementie. Ook zijn de units er voor zelfstandig wonende ouderen die niet direct in het ziekenhuis opgenomen hoeven te worden maar wel meer zorg en ondersteuning nodig hebben dan de thuiszorg op dit moment kan bieden.

Praten om te verwerken

Petra werkt er de hele week als verpleegkundige, waarbij ze - van top tot teen in beschermingskleding gestoken - zorgt dat mensen comfortabel zijn, medicatie krijgen en eten en drinken voor zover dat lukt. Na haar dienst komt ze alleen thuis. Hoe verwerkt ze alles wat ze ziet en meemaakt? “Gelukkig kan ik er goed over praten met mijn ouders, mijn broer en zus en soms met vriendinnen en collega’s. Toch houd ik ook veel voor mezelf, ik wil het niet de hele tijd over ellende hebben. Juist niet. Want als ik denk dat het mij oplucht, zadel ik die mensen er juist mee op, snap je? Bovendien kom ik ‘s nachts vaak laat thuis na een dienst en dan ga ik geen mensen meer bellen. Ik heb gemerkt dat het heel fijn is om kilometers met Skye, de hond van mijn ouders, te wandelen en dan de dag een beetje van me af te praten tegen haar. Niet altijd, maar als het hoog zit kan ik op deze manier veel emoties kwijt.”

Geluk of pech

Emoties zijn er vanzelfsprekend, ook al is het haar beroep. “Ik ben niet van steen en heb het regelmatig ook moeilijk met wat ik zie. Vooral als er mensen worden binnengebracht die een aantal weken geleden nog prima gezond waren. En vervolgens ontzettend ziek worden en zelfs overlijden. Zo snel dat de familieleden het nauwelijks bevatten. Dat zijn de ergste scenario’s maar het zijn helaas geen uitzonderingen. Mensen die denken dat het alleen ouderen overkomt, of mensen met een ongezonde levensstijl zouden eigenlijk eens langs moeten komen. Het kan echt iedereen overkomen.”

Op de COVID-unit maakte ze een ouder echtpaar mee, waarbij de vrouw al geruime tijd ziekelijk was. Haar man verzorgde haar thuis en dat ging prima. “Het was een heel hecht stel, voor wie het een klap was dat mevrouw bij ons op de afdeling terechtkwam met COVID-klachten. Gelukkig leek ze wat op te krabbelen, en haar toestand werd stabiel. Zaterdag begon ik mijn dienst om 07.00 uur en om 07.45 uur kwam de arts langs omdat de situatie opeens ernstig verslechterde. Mevrouw was heel benauwd en ging snel achteruit. De familie werd gebeld om onmiddellijk te komen. Om 08.28 uur noteerden we dat ze was overleden aan de gevolgen van het coronavirus.”

Houd je aan de richtlijnen!

Petra kan enorm gefrustreerd raken van de berichten op Facebook of in de media. “Dan kan ik wel gillen! Al die mensen die denken in complotten en bang zijn dat de Nederlandse overheid dit heeft bedacht om ons een vaccin aan te smeren. Dan is er iemand die beweert dat vaccineren gevaarlijk is, of een Youtube filmpje van iemand die kan bewijzen dat corona niet bestaat. De volle kerken in Staphorst, rijen voor de winkels op Black Friday en housefeesten waar honderden jongeren bijeen komen, ik moet er soms echt om janken. Wat begrijpen jullie nou precies niet van alle waarschuwingen?”

Vaccineren

Je laten vaccineren is de énige manier om uit deze ellende te komen, en daar moeten we allemaal aan meedoen anders heeft het geen zin. Het gaat nog wel even duren voordat iedereen is gevaccineerd dus hou je tot die tijd gewoon aan de regels zodat het aantal coronabesmettingen niet stijgt!” In de supermarkt stuit ze regelmatig op mensen die een mondkapje halverwege hun gezicht dragen of toch nog even langs haar schieten in het gangpad. “Meestal houd ik mijn mond, maar soms zeg ik er wat van. ‘Voor mij hoeft u zich niet aan de regels te houden hoor, ik ben gezond. Maar ik werk wel dagelijks met corona-patiënten...’ Dan zie je ze schrikken, alsof het kwartje dan pas valt.”

En nu?

Net als iedereen hoopt ook Petra dat we in 2021 het coronatijdperk definitief achter ons kunnen laten. “Zodat ik weer naar m’n omaatje toe kan en haar kan knuffelen. Dat ik weer naar festivals kan met m’n vrienden die ik al heel lang niet meer live heb gezien. En dat we terugkijken en er vooral heel veel van leren. Zodat het nooit meer zo uit de hand loopt als nu. Zodra ik me kan laten vaccineren sta ik vooraan in de rij. Ik respecteer mensen die daar een andere mening over hebben, we leven gelukkig in een vrij land. Maar ik hoop met dit verhaal dat ik wellicht iemand kan overtuigen om het vooral wel te doen. Anders gaat dit nog heel lang duren.”