Tini en Diemer, pas 60 jaar heel gelukkig met elkaar

Algemeen
Het diamanten bruidspaar Ten Bruggencate-Hollenberg hoopt op 10 augustus hun 60 jarig huwelijk te vieren.
Het diamanten bruidspaar Ten Bruggencate-Hollenberg hoopt op 10 augustus hun 60 jarig huwelijk te vieren. (Foto: Theo Annes)

BROEK OP LANGEDIJK - Ieder huwelijk heeft een eigen verhaal. Een relatie die gebouwd is op liefde, onderling vertrouwen en wederzijds respect. Zijn die ingrediënten aanwezig dan kan dat huwelijk lang stand houden. Zo ook bij het diamanten bruidspaar Ten Bruggencate-Hollenberg dat op 10 augustus hun 60 jarig huwelijk hoopt te vieren. Een huwelijk echter dat niet zo eenvoudig begon..

Geen identiteitsbewijs

Als Tini Hollenberg (nu 80 jaar) en Diemer ten Bruggencate (83 jaar) in 1961 uiteindelijk besluiten te trouwen is dat niet zo simpel. De relatie tussen de twee jonge mensen is er aanvankelijk één als een knipperlicht, het gaat aan en uit. Maar als de knoop eindelijk wordt doorgehakt, is er een probleem. Diemer heeft geen identiteitspapieren en eigenlijk bestaat hij dus niet... hoe moet hij duidelijk maken dat hij een wettig ingezetene van Nederland is? Wat is het geval: Diemer wordt in 1938 in de provincie Atjeh op Sumatra geboren. Zijn vader wordt daar, samen met een broer, Forddealer. Diemer groeit er op met één broer en 3 zussen. Aanvankelijk is de jeugd mooi, maar dan breekt de oorlog uit en de Japanners nemen Sumatra in bezit. Het gezin moet naar een zgn. Jappenkamp. Vlak voor die internering overlijdt de vader van Diemer aan een hartaanval en zijn moeder moet het zien te redden met 3 kinderen, één zoon zit dan reeds apart in het kamp. Het lukt moeder haar gezin het kamp te laten overleven, maar vlak voor de bevrijding overlijdt zij. Na die vreselijke tijd van 4 jaar komen de 8 jarige Diemer en zijn jongste zus te wonen bij pleegouders in Nederland. Zij komen bij een zus van zijn moeder in Broek op Langedijk terecht. Identiteitspapieren heeft Diemer dus niet. Hij gaat pas op 9 jarige leeftijd naar de lagere school. Die rondt hij in 4 jaar af, gaat vervolgens naar het voortgezet onderwijs en lleert op de ambachtsschool het vak van fijnbankwerker. Een kort uitstapje naar de marine bevalt hem niet Zijn motivatie hiervoor: “Ik moest weer luisteren naar bevelen en had dat in het kamp meer dan genoeg gedaan.” Uiteindelijk zal Diemer 37 jaar werkzaam zijn als onderhoudsmonteur bij de, nu niet meer bestaande, conservenfabriek van Peter Verburg. Op zijn 58ste, als de fabriek het moeilijker heeft, krijgt hij de gelegenheid met vervroegd pensioen te gaan. Oh ja, ergens in deze roerige jaren met een lang verhaal ontmoet hij dus ook nog zijn liefde Tini Hollenberg

Zorg voor de medemens

Ook heeft Tini het niet altijd even gemakkelijk gehad in haar jeugd. Zij wordt 80 jaar geleden in Broek op Langedijk geboren en groeit daar op samen met haar jongere zus Betsie. Als zij resp. 2 en 4 jaar oud zijn overlijdt hun moeder. Gelukkig is haar 2de moeder een heel lief, zorgzaam mens en krijgen zij dus toch een liefdevolle, gelukkige jeugd. Ook wordt er nog een broertje, Piet, geboren Tini doorloopt, na de lagere school, de huishoudschool en gaat vervolgens naar de geestelijke gezondheidsinstelling Zon en Schild in Amersfoort om verpleegster te worden. Tini heeft echter een lastig probleem: zij heeft snel heimwee en verlangt terug naar Broek. Die heimwee zal haar nooit loslaten. Zij vertelt over een reis die zij met Diemer maakte naar Sumatra om zijn geboorteplaats te zien. Vijf weken lang heeft zij heimwee naar huis. Maar even terug: de opleiding bij Zon en Schild lukt haar niet, ook hier is dus heimwee spelbreker. maar zorggeven is wel datgene wat zij jarenlang doet. Ook werkt zij nog kort bij de chipsfabriek. Als Tini 14 is, geeft zij haar knipperlicht-vriendje Diemer een eerste zoen. Het komt uiteindelijk 10 augustus 1961 tot een huwelijk in het voormalig gemeentehuis in Noord-Scharwoude. Diemer moet een verklaring onder ede tekenen, waarin hij plechtig beloofd een wettig geboren Nederlander te zijn. Er worden 2 kinderen geboren, zoon Peter en dochter Aline. Beiden wonen niet te ver weg en samen met hun 5 kleinkinderen heeft het diamanten echtpaar een mooie oude dag. Als dochter Aline 4 jaar oud is gaat Tini weer aan de slag met haar zorg voor de medemens: zij gaat de thuiszorg in, en specialiseert zich in de zorg voor ouderen, dit doet zij tot zij 60 is. Ook is Tini nog een aantal jaren vrijwilligster bij Zuyder Waert in Heerhugowaard. Nu geniet zij van haar (klein)kinderen, leest graag, een stukje lopen en gaat al 13 jaar twee keer per week naar een fysiotherapeut.

Ongeluk en geluk

Als Tini op een dag in 2008 op het ‘Binnemikkepad’ fietst, klapt zij bovenop een paaltje. De ambulance wordt gebeld en Tini zegt haar leven te danken te hebben aan die snelle hulp. De kinderen worden gebeld dat het slecht met moeder gaat. Tini verblijft 3 weken in het ziekenhuis en gaat vervolgens voor revalidatie naar Heliomare. Zij heeft een hoge, gelukkig incomplete, dwarslaesie opgelopen, en loopt sindsdien met een rollator kleine stukjes. Voor grote afstanden is een rolstoel het vervoermiddel. Gelukkig is hun huis aan het Schapenland net verbouwd en kan zij beneden slapen en douchen. Maar er is nog voldoende reden om van het leven te genieten: naast het gezin iedere woensdag hun eigen zgn ‘barreldag’, een dag waarop zij samen leuke dingen doen. Vakantie naar Spanje of Denemarken is er niet meer bij ,maar dat geeft niet gezien de heimwee. Een lang weekend Hof van Saksen geeft ook veel voldoening. Diemer vermaakt zich met zijn tuin, loopt veel, heeft zijn liefde voor voetbalvereniging BOL en beiden benadrukken hoe geweldig hun buurt is. “Wij zijn heel tevreden en gelukkig en willen dat iedere dag uitstralen. Hoog tijd om onze (schoon)kinderen eens in het zonnetje te zetten, zij zijn een reuze steun voor ons!” Nog een heel lang gelukkig leven samen, diamanten echtpaar Tini en Diemer ten Bruggencate!

(door Ben Wansink)