Vrienden van de Sint geven stokje door aan nieuwe generatie

Algemeen
vlnr: Herman, Judith, Frank en Ludo. Hun werkzaamheden voor de Vrienden van de Sint zitten erop.
vlnr: Herman, Judith, Frank en Ludo. Hun werkzaamheden voor de Vrienden van de Sint zitten erop. ((Foto: Theo Annes))

LANGEDIJK - Ruim 35 jaar geleden nam Ton Buis de organisatie van de intocht van Sinterklaas over van de Algemene Ondernemersvereniging Langedijk (AOL). Ton was destijds eigenaar van snackbar ‘t Bunkertje en vond het zonde dat de intocht in gevaar kwam doordat de AOL er mee wilde stoppen. Samen met mede ondernemer Ger Nijman en later broer Ludo Buis, startten ze de Vrienden van de Sint Langedijk, zodat de intocht door kon blijven gaan.

‘Al die blije koppies langs de route, daar doen we het voor!’ 

Boven mappen vol knipsels en foto’s halen de bestuursleden Herman Gerdes, Judith Buis, Frank Bekker en Ludo Buis (Ton Buis was afwezig) herinneringen op aan al die jaren. Ludo vertelt: “In 2002 werden we officieel een stichting zodat we sponsoren konden zoeken en giften konden vragen. Geld is al die jaren altijd een dingetje geweest, zo’n intocht is volledig afhankelijk van de goedheid van de Langedijkers en sponsoren. Dankzij Witte Koeltechniek zijn de pepernoten die de Pieten uitdelen elk jaar gegarandeerd, daar zijn we uiteraard heel dankbaar voor. Maar ook een Maskerade geeft altijd korting op de verhuur van de pakken en schminkt ons. De muziekpieten treden belangeloos in de optocht en daarnaast is er een aantal vrijwilligers dat ons helpt met hand- en spandiensten. Maar zonder de giften die we ontvangen van Langedijkers en onze sponsors is er echt geen intocht mogelijk, dat is wel belangrijk om even te benadrukken.”

Daags voor de intocht worden huis aan huis flyers verspreid waarin mensen wordt verzocht hun auto elders te parkeren. “Er zijn er altijd een paar die het niet hebben gelezen, maar over het algemeen wordt er altijd uitstekend meegewerkt. Een bedankje aan de omwonenden van het Havenplein is dan ook zeker op zijn plaats.”, zegt Herman.

Onherkenbaar

Dirk Witte hees zich in het begin jaarlijks in de tabberd van Sinterklaas, en was heel lang dé Sinterklaas van Langedijk. Zo’n tien jaar geleden nam zijn broer Frans de staf van hem over. Ook de club Pieten bestaat al jarenlang uit een team van vaste enthousiastelingen. Volgens Judith Buis, voorzitter van de Vrienden, is er zelfs een wachtlijst aanwezig.  ”Piet zijn is ontzettend leuk om te doen. Je trekt de outfit aan, wordt geschminkt en bent even een dag helemaal iemand anders. Dansen, gek doen, soms een beetje ondeugend; het is altijd een heerlijke dag.” Bang om herkend te worden door haar eigen kinderen was ze nooit. “Al was er wel één jaar dat mijn dochter beweerde dat ze bij de intocht een Pietje had gezien die erg op mij leek. Wisselen van outfit met een collega Piet deed wonderen, haha.” Frank heeft dezelfde ervaring met zijn zoon, die toen hij nog heel klein was beweerde: “Pap, er was één Piet bij, die leek zo enorm op jou! Hij had zelfs dezelfde schoenen aan als jij!” Nou volgende keer een foto maken! Franks vrouw Dayenne nam het fototoestel mee en nadat de foto bestudeerd was zei Frank tegen zijn zoon: ‘Ik snap wat je bedoelt, hij heeft wel wat weg van mij. Maar die Piet is toch veel dikker dan papa?’ Oja dat is ook zo... verzuchtte Daniel opgelucht”, lacht Frank. En zo zijn er wel meer voorbeelden. “Maar kinderen zijn zo volhardend in hun geloof in het sprookje van Sinterklaas, die denken daar echt niet verder bij na”, zegt Ludo stellig. Daarom is het ook wel te accepteren dat de Zwarte Piet helemaal uit het straatbeeld zal verdwijnen, ook in Langedijk. “Ik en Ton, de oudere generatie zeg maar, hadden daar de meeste moeite mee. Daar ben ik eerlijk in. Ik vond het een nare discussie over de rug van kleine kinderen die helemaal niks racistisch zagen in de zwart geschminkte Pieten. Maar inmiddels hebben we geaccepteerd dat dit andere tijden zijn, met een andere generatie ouders. Die net als wij willen dat het een feest is voor de allerkleinsten, daarover denken we gelukkig allemaal hetzelfde.” 

Afterparty

De veranderingen in het traditionele sinterklaasfeest maken ook dat de tijd rijp was voor een nieuwe generatie als opvolgers van het bestuur. “Het werd ook weleens wat hè na 35 jaar”, zegt Ludo. “Het is toch ook geen gezocht als een Piet van bijna 60 achter die koets aanstrompelt”, grapt hij. Eigenlijk dachten zijn mede bestuurders er allemaal hetzelfde over. “Onze kinderen en zelfs de kleinkinderen geloven niet meer, dus het werd tijd om de organisatie over te dragen.” Die opvolging is gevonden in Judith Leegwater, Judith de Jong, William van der Leeden en Dirk Kramer. Ze nemen een geoliede machine over van de huidige Vrienden van de Sint. “We dragen alles goed over en ze lopen ook al een tijdje mee om te zien hoe alles in zijn werk gaat”, zegt Judith. “Ik zal nog zo lang als gewenst is betrokken blijven bij de Pieten, maar we hebben alle vertrouwen in onze opvolgers en wensen ze heel veel succes en plezier!” Voor hen hopen de vier ook dat de afterparty net zo memorabel blijft als ie nu is. “Waar dat ook werd gehouden, in café De Hut, Concordia of De Buizerd: dat is toch wel het mooiste moment van zo’n intocht. Als het er weer op zit”, lacht Frank. “Wát een feest is dat elke keer. Het bier smaakt gewoon extra lekker na zo’n lange dag door het dorp sjouwen en toch ook met een lijf vol spanning. Bovenal is het enorm gezellig om met alle betrokkenen, van Pieten tot de leden van de Kuukse Pietenband tot de koetsenier, te vieren dat óók deze intocht weer een groot succes was.”       

Altijd mooi weer

Hoogtepunt van de intocht is volgens allen sowieso het moment dat de boot van het kanaal aankomt en dat al die kinderen Sinterklaas en zijn pietenteam staan op te wachten op het Havenplein. “Dat blijft echt magisch”, denkt Herman met plezier terug. “Ik ben altijd eerder op het Havenplein aanwezig om de dranghekken enzovoorts te controleren. Soms staat er nog bijna niemand maar stroomt het vlak voor tijd helemaal vol met volk. Prachtig is dat. Het is eigenlijk ook altijd mooi weer!”  ”Alhoewel: we hebben ook weleens tot onze enkel in de hagelstenen gelopen hoor”, vult Judith aan. “En die keer dat de boot door een centimeter ijs moest ploegen was ook wel heftig.” Maar verder zijn er eigenlijk alleen maar mooie herinneringen op te halen aan al die intochten. Slechts één keer in al die jaren is de intocht niet doorgegaan, dat was vorig jaar in verband met corona. Dat jaar voor iedereen een dieptepunt, maar vooral voor alle kinderen van Langedijk. Want in al die jaren bleef dat voorop staan: al die blije koppies langs de route van Broek op Langedijk naar Oudkarspel, daar doen we het voor!”, sluit Ludo af.

Door middel van een gift kunt u helpen de sinterklaasintocht(en) ook in de toekomst te waarborgen: NL64RABO0160422159. Gelukkig mag de intocht dit jaar gewoon doorgaan, ondanks de verscherpte maatregelen, en wel op zaterdag 20 november. Kijk voor de exacte tijdtabel op https://www.rodi.nl/regio/langedijk/258478/sinterklaasintocht-langedijk of op de Facebookpagina Intocht Langedijk.

Het bestuur anno 2002.