Duurzaam en sfeervol wonen in een kerk
NOORD-SCHARWOUDE - Kun je een kerk verbouwen tot luxe woning en ook nog duurzaam en zelfvoorzienend wonen? Pim en Maartje Groot vinden van wel. Zij wonen met hun dochters Dieuwertje en Veerle sinds 2018 in de Ontmoetingskerk in Noord-Scharwoude. Op een prachtige plek, waar Pim vroeger zelf op basisschool De Kloet heeft gezeten.
“Het is precies geworden zoals we het voor ogen hadden. Dat we het allemaal in slechts negen maanden hebben verbouwd van kerk naar moderne en knusse leefruimte is wel bizar eigenlijk. Zeker als ik het fotoboek bekijk dat we hebben gemaakt van het hele proces. Pfff wát een klus!”, vertelt Pim.
AGHeeremansPhotography
Spijt hebben de twee Langedijkers nooit gehad. “We woonden in Amsterdam op een woonschip, dus waren wel gewend aan anders wonen. Toen onze dochters Dieuwertje en Veerle ons gezin compleet maakten werd het wel wat krap allemaal en zijn we gaan rondkijken naar iets anders. Daarbij keken we echt naar industriële en historische panden, zoals een oude school of voormalig fabriekspand. Terwijl Maartje eigenlijk helemaal niet weg wilde uit Amsterdam, we hadden daar inmiddels helemaal ons leven opgebouwd, kwam ik deze kerk tegen op Funda. In Noord-Scharwoude of all places!”
Het voormalige gebedshuis werd tot dan toe bewoond door een kunstenaar. Toen het stel langsging voor een bezichtiging stond de kerk nog tot aan de nok vol met kunstwerken, van beelden tot schilderijen. “Het was een productieve kunstenaar met een voorliefde voor verzamelen”, vat Pim het subtiel samen. Er was dan ook best wat verbeeldingskracht voor nodig om er doorheen te kijken en te zien wat er mogelijk was met dit pand. “Tijdens de bezichtiging was het bovendien donker en regenachtig weer en tijdens de ronde door de kerk stuitte Maartje opeens op een levensgrote pop annex kunstobject. Die schrok zich rot, haha.” Toch zagen Pim en Maartje meteen de mogelijkheden en wilden een bod uitbrengen. Helaas was er al een koper op de kust dus het plan ging niet door. Een paar maanden later kwam de kerk toch weer op de markt en was het alsnog voor Pim en Maartje.
AGHeeremansPhotography
Ballorig thuis
“Toen gingen we los. Gelukkig hadden we flink gespaard om de boel te verbouwen en in ons netwerk hebben we een aantal ervaren klussers. Met de architect is alles minutieus uitgetekend en een duidelijke planning gemaakt. Eigenlijk hebben we met weinig mensen bergen werk verzet.” Het interieur van de kerk is volledig gestript, inclusief de balkons en de vloer. Nadat er extra heipalen zijn geslagen werd volgens het box-in-box-principe feitelijk een compleet nieuwe woning in de kerk gebouwd, vrijstaand in de buitenconstructie. In de wanden zijn grote raampartijen aangebracht, met zicht op de glas-in-loodramen. De keuken is handgemaakt door Chris Engeringh en ook de ramen en deuren zijn allemaal op maat gemaakt. Inspiratie voor de sfeervolle inrichting haalde Maartje met name van Pinterest en bestaande meubels werden door een verfje en andere poten gepimpt naar het perfecte kastje of tafeltje. Op de verdieping die bereikbaar is met een gigantische open trap, gemaakt van oorspronkelijke staal- en houtdelen uit de kerk, zijn vier grote slaapkamers, twee badkamers en een plat dak. Alles even sfeervol en modern ingericht en met enorm veel speelruimte voor de twee meisjes. “Als er nieuwe kindjes komen spelen dan zijn we net Ballorig”, lacht Maartje. “Die stuiteren door het huis, van de binnenschommel tot de boomhut. Heel gezellig!”
AGHeeremansPhotography
Het gezin geniet volop van hun bijzondere huis. “In coronatijd was het heerlijk om zoveel ruimte te hebben. En nog steeds is thuis werken heel goed te doen, iedereen heeft zijn eigen plekje.” Toch kruipen ze in de praktijk het liefst allemaal samen in de keuken aan de megalange tafel met uitzicht op de tuin.
Duurzaam wonen
Bij de bouw werd ook goed nagedacht over duurzaam en toekomstbestendig wonen. “We zijn volledig van het gas af, de woning wordt verwarmd door middel van een warmtepomp. Zo wordt er geen loze ruimte verwarmd en gaat er geen warmte verloren. We hebben vloerverwarming, het woongedeelte is volledig geïsoleerd, er omdat het woongedeelte in een soort glazen doos in de kerk is gebouwd, is het hier in de winter warm en in de zomer koel. Ik wil het liefst volledig zelfvoorzienend zijn. Uiteindelijk is het streven om alleen nog drinkwater af te moeten nemen.”
AGHeeremansPhotography
Gemeentelijk monument
Helaas wordt dit enthousiasme niet gedeeld door de gemeente. Het feit dat de kerk een gemeentelijk monument levert voor Pim en Maartje geen voordeel op. In tegendeel. Om zo duurzaam mogelijk te wonen hebben ze op 14 april een aanvraag voor een omgevingsvergunning ingediend voor het plaatsen van zonnepanelen aan de westkant van de kerk. Deze kant is niet zichtbaar vanaf de weg en aan de andere kant ligt de begraafplaats die buiten functie is, dan een parkeerplaats en daarna pas woningen, afgescheiden door bosschages. “Voor zo ver wij kunnen inschatten heeft echt niemand daar last van. De Erfgoedcommissie besluit echter anders en wijst de aanvraag meerdere keren af.” Motivatie die in de afwijzingsbrief staat vermeld: ‘Een belangrijk kenmerk van de kerk is het prominente, steile dakschild dat vanuit meerdere kanten zichtbaar is, zoals vanaf de aangrenzende begraafplaats (...) De commissie vraagt de eigenaar om naar andere alternatieven te zoeken, zoals in de tuin, op een schutting of op een geheel andere locatie.’
“Ik ben wezen praten, heb plannen en tekeningen ingediend, heb proberen uit te leggen wat precies de bedoeling is, maar ik krijg steeds nul op het rekest. Reden voor de afwijzing is steeds hetzelfde: de commissie is bang voor spiegeling van de zonnepanelen. Maar ik zou echt niet weten voor wie dit overlast oplevert. Het dak is zes meter hoog en de panelen liggen zo schuin dat het alleen naar boven zou kunnen spiegelen.”
Vol onbegrip schudt Pim zijn hoofd. Grootste frustratie is eigenlijk feit dat er nog nooit iemand is langs geweest om de situatie te bekijken. “Ik zou denken dat het voor de welstandcommissie, de erfgoedcommissie, of wie dan ook van de gemeente interessant is om te zien wat we hier hebben gedaan. Op Monumentendag staan we in de gids met trots vermeld als gemeentelijk monument en iedereen mag van ons komen kijken. Maar als je iets wilt veranderen of aanpassen loop je tegen een muur van onwil op.”
AGHeeremansPhotography
Begrip
Inmiddels is er prettig contact geweest met wethouder Nils Langedijk. “Hij is een kop koffie drinken en heeft ons verhaal aangehoord. Dat waarderen we enorm en natuurlijk hopen we dat hij iets voor ons kan betekenen. Hij heeft ons in ieder geval een aantal tips kunnen geven en wij hebben hem kunnen laten zien wat we bedoelen met duurzaam wonen in een kerk. Uiteindelijk hebben we een gezamenlijk doel, namelijk zorgen voor het behoud van een voor Langedijk beeldbepalend pand.”
