Dea en Nico van Zanten nog dolgelukkig met elkaar

Algemeen
Bruidspaar Dea en Nico van Zanten zijn heel gelukkig met elkaar.
Bruidspaar Dea en Nico van Zanten zijn heel gelukkig met elkaar. (Foto: AG Heeremans Photography)

HEERHUGOWAARD – Het is duidelijk bij binnenkomst bij de familie Van Zanten dat er een feestje is geweest. Het lijkt wel een bloemenzaak en ook de postbode heeft een paar drukke dagen achter de rug. Veel kaarten, veel reacties op het 60-jarig huwelijksfeest van Dea (79) en Nico (83) van Zanten.

“We hebben met de kinderen en kleinkinderen een gezellig samenzijn gehad. Bowlen en heerlijk gegeten bij Rembrandt,’’ zegt Dea, die al dertig jaar vrijwilligster is bij Zuiderwaard. “Ik heb daar een klein boetiekje met kleding. Toen de vorige beheerster er mee stopte kreeg ik de overgebleven kleding. Van de opbrengst kunnen we leuke dingen mee doen met de bewoners. Ik ga er iedere donderdagmiddag met plezier heen.’’ 

Dea werd geboren in Steenwijk en verhuisde in haar jonge jaren via Amsterdam naar Zaandam. “Mijn vader kreeg een baan bij Bruynzeel Keukens en daarom moesten we verhuizen.’’ Dea koos voor de verpleegstersopleiding. “Ik kwam intern bij het verpleeghuis Sonnevanck in Harderwijk. Ik was net 17. De leiding was streng en dat merkte ik omdat ik nog weleens te laat binnenkwam. Op Koninginnedag gingen we met een paar meiden de stad in en daar kwam ik Nico tegen. Die was gelegerd in een kazerne en diende bij de marechaussee. Ik was met een hondje aan het spelen. Gooide steeds een stokje weg die de hond pakte. Toen Nico het stokje pakte keken we elkaar aan en het klikte. Hij bracht mij naar het verpleeghuis waar ik van de leiding op m’n donder kreeg en ik een week lang niet naar buiten mocht. Gelukkig hadden Nico en ik nog even geknuffeld,’’ lacht Dea ondeugend.


Burgemeester Rehwinkel kwam natuurlijk even langs om het bruidspaar te feliciteren. Foto: AG Heeremans Photography

Verhuizen

Een jaar lang hadden Dea en Nico verkering totdat Dea terug naar het ouderlijk huis terugkeerde, omdat er gezinsuitbreiding had plaatsgevonden. Dea vond werk in een verpleeghuis in Koog aan de Zaan en vond alle tijd om haar moeder te helpen met allerlei taken in de huishouding. Ook Nico heeft nog goede herinneringen aan de beginperiode dat hij Dea leerde kennen. “Ik ben geboren in het plaatsje Beusichem. Een dorpje met 1300 inwoners en een paar kilometer van Culemborg. Voor mijn dienstplicht moest ik opkomen in Apeldoorn bij het onderdeel marechaussee. Na zes maanden werd de kazerne in Harderwijk mijn nieuwe standplaats, waar ik op toevallige wijze Dea tegenkwam.’’ 

Na de militaire dienstplicht verhuist Nico terug naar zijn geboortedorp Beusichem. “Maar heel kort want na zes weken werd ik aangenomen bij Van Gend en Loos in Zaandam. De ouders van Dea hadden geen bezwaar dat ik in kwam wonen en dat heeft toch zo’n drie jaar geduurd. We konden vervolgens een oud huisje kopen in de Tsaar Peterstraat in Zaandam. Er moest heel veel aan gedaan worden, maar we waren gelukkig dat we samen konden wonen.’’ Dea en Nico kregen drie kinderen: twee jongens en een meisje. Het stel is gelukkig met de zeven kleinkinderen en sinds een half jaar het eerste achterkleinkind.

Nico: “48 jaar geleden verhuisden we naar Heerhugowaard. De straat waar we een huis kochten werd door velen de Goudkust genoemd. We zijn hier heel gelukkig.’’ Jarenlang gingen Dea en Nico met de caravan op vakantie. Maar de vakantie op wielen is verleden tijd en als het even weer kan gaan ze weer lekker op reis, maar dan is een hotel of chalet het onderkomen. Dea: “Wat we in de afgelopen periode hebben meegemaakt, dat hadden we nooit verwacht. Zoveel aandacht, de burgemeester op bezoek, echt fantastisch.’’