Het creatieve leven van Gitta Kwant
BROEK OP LANGEDIJK - Ze wonen prachtig hier aan het water, al duurde het járen voor Gitta zich er bij had neergelegd. “We kwamen van de Langeweide, mooi groot huis en onderhoudsvrij, in dit krot. Nou ja, zo erg was het ook weer niet, maar je moest er wel even doorheen kijken zeg maar. Ton was er meteen weg van, bij mij duurde het wel een paar jaar hoor. Nu woon ik hier fantastisch. In de zomer lekker varen en in de winter is de vlonder een koek en zopie annex ‘schaatsenombindplek’.”
Aan het woord is Gitta Kwant, ook weer zo’n bekende Langedijker, eh Dijk en Waarder. “Ik ben een Dijk en Waarder avant la lettre. Toen ik Ton (Kwant, eigenaar van Tons Dierenboetiek, red.) ontmoette, woonde ik nog in Heerhugowaard. We kregen verkering toen ik officieel nog maar 14 jaar was, drie weken later werd ik 15, en Ton was pas 16! We hebben elkaar ontmoet op de derde zondag van februari 1972 bij discotheek/ dansschool Ranzijn op de Middenweg. Heerhugowaard en Langedijk was wat ons betreft toen eigenlijk al een goede match. En dat gaat gelukkig nog steeds uitstekend!”
Gitta is een horecadier in hart en nieren, al duurde het even voordat ze die kant bij zichzelf ontdekte. “Ik zat in een fase in mijn leven waarin ik even niet meer wist wat ik moest, ken je dat? Ik zag een advertentie staan, ongetwijfeld in het Langedijkertje, waarin Ton Horseling van De Burg personeel zocht. Ik heb gesolliciteerd en kon nog langskomen ook. Dat is nu 25 jaar geleden.”
Zonder al te veel ervaring of kennis van het vak, maar wel met liefde voor de mens en voor koken, ging ze in de catering. “In het begin vond ik nog erg spannend, maar Ton heeft altijd vertrouwen in mij gehad, en Guido ook. Daarna was geen klus me te groot, hoe groter de bruiloft of partij, hoe meer ik in m’n element was. Heerlijk!” Ze spreekt in de verleden tijd, maar eigenlijk is ze nog steeds werkzaam in de horeca. “Met één teen hoor! Ik heb eigenlijk al afscheid genomen, maar ben altijd beschikbaar als Ton me nodig heeft. Ook val ik in in de bedrijfskantine van Rodi Media als hun topper Diana met vakantie is. Ik hou erg van het horecavak, maar het is me inmiddels eigenlijk een beetje te zwaar. Dus niet te vaak meer.”
Ze zou het liefst volledig haar brood verdienen met haar creativiteit. Ze breit, haakt, macrameet, naait en knutselt de mooiste creaties. “Momenteel ben ik veel bezig met memorydekens, die maak ik van kledingstukken van overleden personen, als tastbaar aandenken voor de nabestaanden. Het is een tijdrovende klus maar wel ontzettend dankbaar. Zo heb ik er al een aantal in opdracht gemaakt. Ik ga bij die mensen langs en vraag honderduit over de persoon van wie de memorydeken is. Daarna gaan we de kleding uitzoeken en selecteren.” Naast de memorydekens heeft ze de belevingskussens bedacht. “ Mijn broers vriendin werkt met dementerenden en door haar kreeg ik dit idee. Op een belevingskussen naai ik allerlei stoffen en voorwerpen die de zintuigen prikkelen en zorgen voor herkenning bij dementerenden. Een telefoonhoorn bijvoorbeeld, en een visdobber. Naast een paar knopen en bretels. Of zachte en gladde stofjes afgewisseld met stoffen die knisperen als je ze aanraakt. Alles om dat brein te stimuleren en de herinneringen op te roepen.”
Naast deze tijdrovende klussen geeft ze graag workshops, nu de coronaperiode voorbij is mag dat ook weer gelukkig. “Enig vind ik dat, met een groepje meiden - want dat zijn het meestal natuurlijk - lekker een ochtend of middag aan de slag. Koppie koffie en wat lekkers erbij en dan hebben we een hele leuke tijd. Ik maak kleding, tassen, decoraties, plantenhangers, babytuttels en dekens. Ik zet de meeste dingen te koop op mijn Facebookpagina, het loont om daar regelmatig even te kijken. Ik maak geen productie, van alles wat ik maak is er maar één exemplaar. Uiteraard werk ik ook in opdracht. Van die variatie in werkzaamheden word ik blij.”
Als ze even niet aan het fröbelen of aan het werk is, dan mag ze ook graag op stap gaan met Jenny. Deze 81-jarige bewoonster van Scorlewald heeft Gitta ontmoet toen ze een naaiklusje deed voor haar dochter Anouk. “Anouk werkt in Scorlewald met volwassenen met een verstandelijke beperking en daar gaat natuurlijk weleens wat stuk. Ik heb dat zo gefikst dus kom er regelmatig over de vloer. Tussen mij en Jenny was het liefde op het eerste gezicht. Terwijl ze niet de makkelijkste is hoor! Ze kan heel dwars doen, maar ook gigantisch schaterlachen. Eens in de zoveel tijd wordt ze hier met een busje gebracht en dan gaan we liedjes zingen, dansen en een rondje lopen door het winkelcentrum. Ik geniet daar zo van!”
Benieuwd naar de creaties van Gitta? Kijk op haar Facebookpagina Gitta-Kwant-Creaties-van-mij of bel voor informatie over een workshop, de memorydekens of belevingskussen met Gitta op tel. 0226 315 862. Mailen kan ook op ahm.kwant@quicknet.nl.
