Tien vragen aan... Erik Jan Fokker
Vraag van Ed Kuiper: hoe is jouw whiskyliefhebberij begonnen?
‘Tijdens een rondreis in Ierland. Daar ontkom je er niet aan een bezoek te brengen aan een whiskydistilleerderij (de Ieren schrijven het overigens met een extra e). Ik vond er op dat moment helemaal niets aan. Maar je kan alles leren, als je het maar lang genoeg doet. Dus een volgende stap was het proeven van het een en ander. Vergezeld van de verhalen die bij het productieproces horen. De sfeer en ambiance hebben de liefhebber in mij wakker gemaakt. Af en toe een nipje van een stevige, rokerige Islay, dat kan voor mij een avond heel mooi maken.’
Wie ben je en wat doe je?
‘Ik ben Erik Jan Fokker, woonachtig in Oudkarspel. Werkzaam in het intern transport van medische en industriële isotopen. Deze transporteren we vanuit de reactor naar de diverse verwerkingslaboratoria. Tevens verzorgen wij het transport van goederen die noodzakelijk zijn voor het verpakken en verzenden van deze stoffen. Innoveren staat hoog in het vaandel. Om de service die verleend wordt op hoog niveau te houden.’
Van wie ben jij d’r ien?
Ik ben d’r ien van Jo en Jan Fokker. Vader Jan was werkzaam als stratenmaker bij de openbare werken van de Gemeente Langedijk. In zijn vrije tijd was hij te vinden in Speeltuin Kindervreugd achter de oude DTS speelvelden. Hier hield hij het gras en de speeltoestellen bij. Wij woonden aan de Dorpsstraat, in de oude viswinkel van Muileboom. Mocht dit allemaal bekend klinken, dan ga je al een best tijdje als Langedijker door het leven.’
Wat heb je met Dijk en Waard?
‘Geboren ben ik op Texel, en dat staat ook vermeld in het paspoort. Waar menig Texelaar jaloers op is. Maar ben naar Langedijk geëxporteerd, toen ik nog maar negen maanden oud was. Kortom, ik ben hier niet geboren maar zekers wel getogen. Wonen doe ik hier al die jaren met veel plezier. Gezellig samen zijn of feestjes bouwen kunnen ze hier wel. Daar is namelijk altijd wel een reden voor te vinden, Negen Eeuwen Langedijk, paalzitten, beddenrace, kermissen of abseilen van de kerktoren. Werk was er voor mij ook wel te vinden, bij De Waard Transport. Daar heb ik heel wat jaartjes rond mogen rijden. In die tijd heb ik heel wat van Europa gezien: van Zuid-Italië tot Ierland en van Spanje tot aan Moskou. En altijd blij om tenslotte de toren van de Allemanskerk weer te zien.’
Wat is de mooiste plek van Dijk en Waard?
‘Het Waardje in Oudkarspel, daar heb ik toch wat afgevaren, gezwommen en gevist. Een pracht stukje natuur. Zo moet het er hier eeuwen terug ook al uitgezien hebben gezien. Water met eilandjes, moerassig en veenachtig. Met hier en daar een boom tussen de struiken en het riet. Voor vogelaars ook zeker een aanrader, er vliegt en nestelt van alles wat. In de winter met een laag ijs is het ook fantastisch. Pas wel op voor waaiwakken. En geef de vogels ruimte, ze hebben het dan al zwaar genoeg.’
Welke herinnering aan Dijk en Waard is je dierbaar?
‘De avonden op de ijsbaan in Oudkarspel. Het leek wel of er toen ieder jaar genoeg ijs lag om op te schaatsen. Overdag mooi op sloot, en in de avond na het eten, in het licht van de lampen op de ijsbaan. Dit jaar met mijn dochter rondjes geschaatst en wat denk je; dezelfde muziek klinkt nog uit de luidsprekers. Dat was dus een hele dierbare herinnering. Deze is nieuw leven is ingeblazen.’
Wat is jouw advies aan de burgemeester?
‘Aan de burgervader zou je geen advies hoeven geven. Ervan uitgaande dat alle belangen goed in balans worden gehouden. Dus zowel voor de burgers, het bedrijfsleven de verenigingen en niet te vergeten de gemeenteraad.’
Wat is het beste advies dat je zelf ooit kreeg?
‘Dat komt van mijn vader: zorg dat je werkvloer schoon en opgeruimd is. Het kon nog al eens een rommeltje zijn in het schuurtje. Tot er iemand in een spijker stapte, sindsdien was alles aan kant. Je zou dit ook door kunnen trekken naar je werkplek op kantoor. En voor diegenen die met het hoofd moeten werken, een schoon en opruimt hoofd. Kijk maar of je er iets mee kan.’
Wat zouden mensen echt van jou moeten weten?
‘Tja, misschien wel dat ik een almachtige pietlut ben. Als iets recht kan liggen, dan zal dat ook zeker zo zijn. Alles op orde, blind terug te vinden. Zorgen dat je de spullen goed voor mekaar hebt. Ik heb hier altijd veel plezier van gehad. Maar kan af en toe ook best vermoeiend zijn. Komt wel goed van pas bij mijn huidige werkgever.’
Wie is jouw opvolger in deze rubriek en wat wil je vragen?
‘Ton van Veen uit Broek op Langedijk; hoe ben jij in het mallen maken bij Atelier 6 gerold?’
Tien vragen aan... Erik Jan Fokker