Vergeten Kind vraagt aandacht voor jongeren die op straat dreigen te belanden
DIJK EN WAARD - Woensdagmiddag stond een bijzonder VW busje voor de deur van het gemeentehuis in Heerhugowaard. Op het busje stond een afbeelding van een ‘Vergeten Kind’ en het logo van de stichting met deze naam. Stichting Het Vergeten Kind bracht deze middag een bezoek aan gemeente Dijk en Waard om met wethouder Gerard Rep en beleidsmakers in gesprek te gaan over een zorgwekkende situatie in de jeugdzorg.
Jamai Loman op de koffie bij wethouder Rep
De stichting komt tijdens tijdens de Week van Het Vergeten op voor de 3.300 uit huis geplaatste jongeren die dit jaar 18 jaar worden en daardoor geen recht meer hebben op opvang in zorginstellingen. 65% van de jongeren die op een groep woont moet daarom verhuizen. Bijna een kwart van de ondervraagde jongeren weet een maand voor ze 18 jaar worden niet of ze op hun woonplek kunnen blijven.
Letterlijk staan die jongeren op hun 18de verjaardag op straat.
Namens stichting Het Vergeten Kind waren in het gemeentehuis onder andere directeur Margot Ende aanwezig, ervaringsdeskundige Kenly, en ambassadeur Jamai Loman. Margot Ende: “Dat klinkt bizar hè, dat op hun achttiende verjaardag alle zorg en hulp wegvalt en er wordt verwacht dat ze op eigen benen staan. Toch is dat zo. Letterlijk staan die jongeren met hun spullen op straat. En dat kán niet langer!” Volgens Margot komt deze onvoorstelbare beslissing door het woud aan regelgeving dat Nederland op sommige vlakken in een houdgreep heeft. “De meeste kinderen wonen bij hun ouder(s) thuis op het moment dat ze hun achttiende verjaardag vieren. Elk jaar zijn er ruim drieduizend 17-jarigen voor wie 18 worden niet zozeer een mooie mijlpaal is, maar vooral een stressvolle periode. Zij wonen in een pleeggezin, gezinshuis of op een groep. Dit zijn jongeren die al 10-0 achter staan door een complexe jeugd. Juist van deze jongeren verwachten dat ze eerder op eigen benen kunnen staan, is onrechtvaardig en schadelijk. In de jeugdwet staat 18 jaar als leeftijdsgrens. Verlenging is op papier mogelijk tot 23 jaar. Hier gebruik van maken lijkt vanzelfsprekend, maar is het in de praktijk niet, omdat je eerst moet aantonen dat jouw situatie verlengde jeugdhulp rechtvaardigt.”
Ervaringsdeskundige Kenly
Kenly knikt, hij weet als geen ander hoe dit is. Hij is ervaringsdeskundige en zit in de jongerenraad van de stichting; The Unforgettables. Dertig jongeren - met elk hun eigen unieke verhaal - komen op voor de vergeten kinderen in Nederland. Als ervaringsdeskundigen zijn zij de stem voor de kinderen die opgroeien in gezinnen met meervoudige problematiek. Kenly vertelt in het kort over zijn eigen situatie, waarbij ook hij van de ene op de andere dag hoorde dat hij een andere oplossing moest zorgen dan de opvang waar hij tot dusver woonde. “Een paar weken voordat ik achttien zou worden vertelde de hulpverlening dat het wel goed zou komen, de verlengde opvang was in aanvraag. Als ik tenminste aan een drietal voorwaarden voldeed. Toen dat maar duurde en duurde bleek dat het helemáál niet goed kwam. Niet op tijd tenminste. Ik moest weg. Ik kon bij vrienden van vrienden terecht en vond uiteindelijk bij hele lieve mensen opvang, waar ik nu nog steeds woon. Maar ik ken ook verhalen van jongeren die letterlijk op straat hebben moeten slapen, of die in de daklozenopvang belandden. Dat is echt heel erg hoor.”
Jamai Loman
“Daarmee creëer je weer een nieuw probleem. Hoe kun je verwachten dat deze jongeren goed terechtkomen als ze tussen volwassen daklozen, met alle problemen van dien, moeten verblijven?”, vult Jamai aan. Zanger en presentator Jamai Loman is ambassadeur van Het Vergeten Kind. Hij kent de verhalen van Kenly en van vele andere kinderen en zet zich daar momenteel met veel vuur voor in. “Je denkt echt: hoe is dit mogelijk? Maar er is echt veel wat niet goed gaat in de jeugdzorg. De mensen die er werken doen dat met de allerbeste intenties, zo ken ik ook verhalen van hulpverleners die er álles aan doen om deze groep achttienjarigen binnen te houden. Die in hun eigen tijd uren bezig zijn met het bedenken van oplossingen en het regelen van noodopvang. Dat is prachtig, maar niet de bedoeling natuurlijk. Met deze campagne willen we aandacht vragen voor deze jongeren. We gaan juist bij de gemeentes langs omdat die dingen kunnen veranderen!”
Wethouder Gerard Rep
Of in Dijk en Waard dit probleem ook leeft is een klein twistpunt. Al ontkent wethouder Gerard Rep zeker niet dat het ook in onze gemeente speelt, volgens hem komt er echter geen enkele jongere zomaar op straat te staan. “De jongeren die in de opvang wonen hebben wij allemaal in beeld. Maar er is ook een groep ‘bankhoppers’ die dat niet is. We hebben te maken met een groot woningtekort en ook een voorrangsregeling wil niet altijd zeggen dat elke jongere meteen met achttien jaar een woning heeft. Maar jongeren die nergens heen kunnen en geen (tijdelijk) vangnet hebben, worden absoluut geholpen. Linksom of rechtsom.” Bovendien benadrukt Rep dat in Dijk en Waard maatwerk wordt gehanteerd. “Naast de basisbedragen die er landelijk gelden, is er in onze gemeente geld beschikbaar voor hulp die per persoon nodig is.”
Teken de petitie
Tijdens de Week van Het Vergeten Kind, die nog tot en met 4 februari duurt, komt de stichting in actie en wordt Nederlanders gevraagd om de petitie te tekenen. Belangrijkste punt hieruit is dat beleidsmakers de leeftijdsgrens van 18 jaar loslaten en de zorg voor kinderen die opgroeien in de jeugdzorg onvoorwaardelijk door te laten lopen. Overal, dus ook in Dijk en Waard.
Meer informatie vind je op www.hetvergetenkind.nl.
