Reislustige Tiny en Ton al 60 jaar een prachtig paar
HEERHUGOWAARD – Feest in huize Rosloot-Van Baar! Ton en Tiny zijn zestig jaar getrouwd en ontvingen maandag 18 september locoburgemeester Gerard Rep, die hen namens de gemeente Dijk en Waard feliciteerde met dit heuglijke feit. Uiteraard kwam hij niet met lege handen en had hij een fraai boeket bloemen meegenomen. “Om het te vieren zijn we de dag ervoor met de kinderen en kleinkinderen gezellig uit eten geweest. Dat we dit samen mogen vieren, daar zijn we erg dankbaar voor”, aldus Ton.
Tiny Rosloot, geboren Van Baar, is een echte Heerhugowaardse, geboren en getogen in ‘t Kruis. “Ik kom uit een gezin van negen kinderen en kijk terug op een mooie jeugd. Mijn vader Dorus had een tuindersbedrijf, dus het was normaal dat de kinderen meehielpen met aardappelen rapen, bollen pellen en tulpen koppen. De kleuter- en lagere school volgde ik in ’t Kruis en daarna mocht ik naar de huishoudschool in Obdam. Daar had ik ook mijn vriendinnen. Ik volgde de opleiding voor costumière en coupeuse. Daarna heb ik meteen mijn middenstandsdiploma behaald, zodat ik later eventueel voor mezelf zou kunnen beginnen.’’
Kermis
Maar een eigen onderneming werd het niet voor Tiny. “Ik kreeg een baan aangeboden bij een damesmodezaak in Alkmaar.” Uitgaan met haar vriendinnen was op zestienjarige leeftijd heel belangrijk. “Vooral naar de kermis. In Rustenburg, Obdam, Heerhugowaard; we gingen ze allemaal af. Bij een van die kermissen kwam ik Ton tegen. In eerste instantie gebeurde er nog niet veel, maar bij de volgende ontmoetingen kregen we een klik. Rond mijn negentiende hadden we echte verkering. Toen Ton daarna aan mijn ouders toestemming vroeg of hij met mij mocht trouwen, zijn we eerst verloofd. Uiteindelijk stapten we op 18 september 1963 in het huwelijksbootje. We konden al snel een huis aan de Molenweg krijgen. Natuurlijk waren we blij om samen te wonen, maar het huis had een koeienstal met 21 koeien achter de keukendeur; de wc was boven de gierkelder. Ton hielp mee met de beesten en daarom mochten we daar wonen.’’ Tiny en Ton kregen drie zonen en toen de kinderen groter waren ging Tiny naar de moedermavo. Daarna kreeg zij een baan bij Esdégé-Reigersdaal. Ook deed ze veel vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis en later ook bij Reigersdaal.
Bakker
Ton (85) hoopt in december 86 kaarsjes te mogen uitblazen. Hij is afkomstig uit Beverwijk, waar zijn vader de bijnaam ‘Aardbeienkoning’ had. En niet voor niets! “Mijn vader kocht de oogst van de aardbeienkwekers op en verkocht het fruit op de veiling. Met ons hele gezin - veertien kinderen! – hielpen we mee met plukken. Ik ben voor de oorlog geboren en in mijn jeugd was er geen kleuterschool. Dus ik ging pas naar school op mijn zesde. Halverwege de tweede klas verhuisden we naar Heiloo, waar ik de lagere school heb afgemaakt. Ik was gek van sport en deed aan hardlopen en hoogspringen. Dat ging aardig goed, maar ik ben er niet lang mee doorgegaan. Ik heb ook nog een tijdje geschaatst, maar alle aandacht lag bij mij op brommers. Op mijn veertiende begon ik al met werken. Mijn eerste baantje was bij bakker Van de Burg aan de Kennemerstraatweg in Heiloo. Ik had geen opleiding tot bakker, maar heb er toch vier jaar gewerkt. Ik heb alles in de praktijk geleerd. Na vier jaar kwam ik terecht bij een bedrijf dat spoorbielzen en wissels voor de NS maakten. Ik kan me nog herinneren dat ik bij de bakker dertig gulden verdiende en voor het leggen van de spoorbielzen en wissels kreeg ik maar liefst negentig gulden. Eigenlijk heb ik nooit een diploma behaald, maar heb altijd hard gewerkt bij verschillende ondernemingen.’’
Landmeter
Ton deed in uiteenlopende ‘takken van sport’ werkervaring op. Na een periode in de bouw te hebben gewerkt en bij twee boortorens aan de Oostdijk en Berkmeer, werd Ton aangenomen bij de gemeente Heerhugowaard. “In eerste instantie ging ik aan de slag bij de plantsoenendienst, maar er ontstond een nieuwe functie als landmeetkundige. Daar was niemand voor en nadat ik een aantal cursussen had doorlopen kreeg ik die baan. Ik haalde mijn rijbewijs en kreeg een auto. Ik heb met veel plezier ruim 31 jaar voor de gemeente gewerkt.’’
Camper
Tiny en Ton, inmiddels de trotse opa en oma van zes prachtige kleinkinderen, hebben jarenlang met hun eigen camper vakantie gevierd in alle delen van Europa. “De laatste jaren blijven we dichter bij huis. In Nederland valt ook nog heel wat te ontdekken”, zegt Tiny, die de camper bestuurt. “Ton heeft slechte ogen en kan niet meer rijden. Ik denk dat we in al die jaren tienduizenden kilometers hebben gereden. Ton fietst nog wel veel. Hij sport drie keer in de week en is ook een fanatiek biljarter.’’ Tiny is eveneens een bezig bijtje, volgde zelfs een opleiding waarbij ze leerde om bouwtekeningen te lezen voor de woonadviescommissie. De twee tachtigers kunnen niet stilzitten. En geef ze eens ongelijk!
RUUD DE WAARD
