Op haar tachtigste loopt Mieke Gorter naar Santiago
HAARLEM - Veel van de pelgrims die naar Santiago de Compostella lopen, willen zich ook echt pelgrim voelen. Mieke Gorter (80) heeft daar maling aan. “Ik ben pelgrim én toerist. Als ik ergens een dag langer wil blijven, doe ik dat toch gewoon.” Haar plan is om van Burgos naar Santiago te lopen. Haar ouders, die elkaar als wees in het Jacobs Godshuis – de officiële start van een van de drie pelgrimsroutes - hebben leren kennen en haar broer Jacques, draagt ze tijdens de tocht in haar hart mee.
De in Haarlem geboren en getogen Mieke haalde zondag 28 augustus een stempel in het voormalige weeshuis, waar de twee weeskinderen Marie en Albert elkaar in 1910 voor het eerst ontmoetten.
Weeshuiskinderen
Mieke: “Mijn vader was zes toen hij in het weeshuis kwam, mijn moeder acht. Over hun tijd daar kan ik goede en slechte verhalen vertellen. Zo mochten de jongens verder leren en de meisjes niet. Voor die laatsten was de lagere school genoeg! Marie werkte in de wasserij en bakkerij. Als zij brood moest bakken en de non ging naar de kapel om te bidden, dan haalde ze snel overal een stukje deeg af en kneedde daarvan een extra bolletje. Als Albert dan over de binnenplaats naar de poort liep op weg naar uitgeverij Spaarnestad, waar hij graficus was, gaf zij hem dat bolletje door een rooster. Ze werden verliefd.”
Opvang in de oorlog
Na hun trouwen woonde de familie Gorter in de Radboudstraat. In de hongerwinter van 1944 moesten ze daar van de Duitsers evacueren. Ze zochten hun toevlucht in het Jacobs Godshuis en kregen een kamertje naast de kapel. Mieke: “Daar is in januari 1945 Jacques geboren. Op een dag zou ik daar met de rederijkerskamer Alberdingk Thijm repeteren voor een toneelstuk. Ik vroeg Jacques mee. Gerda Rienstra en Wil Kruijver dachten dat hij mijn liefje was. Toen Gerda hoorde hoe het zat, zei ze dat ze werk van ‘m ging maken! Ze zijn later getrouwd en hebben in de Kleine Houtstraat café Het Augustijntje uitgebaat. Jacques is veel te vroeg op zijn 31ste overleden. Het duurde lang voor ik daar overheen was. We konden met elkaar lezen en schrijven.”
Op bedevaart
Eigenlijk zou Mieke vorig jaar de pelgrimsroute lopen. Zij was flink in training. Op een dag kreeg ze op de fiets een wegraking en kwam bij op de ic in het ziekenhuis. Santiago, forget it, dacht ze. Maar via therapie en veel hulp in een revalidatiecentrum kreeg ze moed. Zondag 28 augustus liep Mieke samen met Boudewijn, de zoon van Gerda en Jacques, van het familiegraf op de Sint Barbara begraafplaats naar het Jacobs Godshuis. Daar kreeg ze van Joke de Bakker een stempel. Mieke: “Met nicht Malou loop ik woensdag vanuit de kapel naar Schiphol. Erna zit ik even in het vliegtuig naar Bilbao en vanuit Burgos ga ik op weg naar Santiago, 450 km verderop. Ik stuur je wel een kaartje als ik aankom.”
Tekst: Willem Brand
