Boudewijn de Groot brengt nieuw album uit: Het blijft stromen bij de man die al 58 jaar muzikale verhalen schrijft

Zijn kleinkinderen zijn in de leeftijd van 13 tot 29, toch kwam zes weken terug de kinder-cd ‘Soms als ik een vlinder zie’ uit. En vorige week verscheen de grote mensen-cd ‘Windveren’. Er blijft genoeg stromen in de man die al 58 jaar muzikale verhalen maakt. Want dat is wat hij doet.

Haarlemmerhout

Hij heeft geen behoefte meer om op te treden. Te veel gedoe met repeteren, zei hij in ‘Matthijs draait door’. De ochtend na die tv-uitzending spreken we elkaar op een rustige PlekK, een restaurant dat grenst aan de Haarlemmerhout, het bos waar hij dagelijks zijn honden Layla en Lily uitlaat. “Onze vorige honden heetten Lulu en Lola.”

‘De muis en de uil’

Ook het Houtje heeft een lied ‘op zijn geweten’. Boudewijn de Groot: “Het overkomt je. Ik kan tienduizend keer door de Hout lopen zonder dat er iets gebeurt. En op een dag zie ik een meisje op een boomstronk mediteren. O ja, dacht ik later, toen ik die boomstronk zag. Het zou leuk zijn als daar een uil zat. Zo is ‘De muis en de uil’ ontstaan.’

“Het gaat om de eerste zin”

Liedjes komen of ze komen niet. Het is de verbeelding die stil zijn werk doet. “Bij mij moet ’t in een vloeiende beweging komen, Als ik na drie, vier regels vast kom te zitten, dan hou ik meestal op. Dat geldt ook voor de melodie. Liedjes waar ik heel lang over gedaan heb, zijn op een hand te tellen.” Over inspiratie: “Ideeën zijn overal. Het gaat om de eerste zin of een zin die ertoe doet.”

Het ritme van de tekst

De inspiratie voor kinderliedjes was er blijkbaar, zegt hij simpel. Het lied ‘Marjolein en de eekhoorn’ liet hij lezen aan de twee dochters van Jaco van der Steen. Ze vonden het mooi en toen heeft Jaco er een melodie op gemaakt. En als hijzelf een melodie maakt, gaat het zo: “Ik hoor het ritme van de tekst en begin met een paar akkoorden. Als de eerste melodieregel er is, volgt vanzelf de tweede en de derde.”

Vreemde kostgangers

Met George Kooymans en Henny Vrienten vormde hij de band ‘Vreemde kostgangers’. Liefdevol noemde hij bij Matthijs de niet lang geleden overleden Vrienten de Paul McCartney van Nederland. “Zij hebben een heel andere manier van liedjesschrijven. Ieder van ons heeft zo zijn eigen stramien. Door hen leerden ik andere akkoorden gebruiken, maar de inspiratie was wederzijds.”

Idool zijn

Net als George en Henny is Boudewijn voor velen een idool. “Als iemand een moeilijke tijd meemaakt en troost en inspiratie vindt in wat ik zing, dan help ik iemand. Gevoelige snaren raken kun je doen met directe teksten zoals André Hazes doet, maar ook zoals ik doe met meer cryptisch en poëtisch woordgebruik.”

Moeder en vader

Openhartig is hij over zijn ouders. Boudewijn was een jaar toen zijn moeder in een Jappenkamp overleed. “Mijn vader zat in een kamp voor mannen. Ik was twee toen ik daar wegging. Ik heb de gruwelen ook niet meegekregen. Er was geen sprake van gemis. Dat ik me afvroeg waar mijn echte moeder was, kwam pas veel later. Ik heb bij mijn vader nooit doorgevraagd, daar heb ik wel iets laten liggen. Ik was bang om hem in verlegenheid te brengen.”

Weten wie je bent

Over zijn vader schreef hij het nummer ‘Anamorfose’. “Van welke kant had ik moeten kijken om te weten wie je bent,” vat Boudewijn het samen. Over zijn moeder schreef hij verschillende nummers. Twee staan erop Windveren: ‘Vals licht’ en ‘Hoe meer ik dichterbij kom’. Hij zegt over het geheel genomen gelukkig te zijn. “Ik besef wel dat ik blij ben dat ik nog gezond en wel ben. Mij is vrij veel bespaard gebleven.”

Boudewijn de Groot signeert ‘Windveren’ (boek+cd)

Op zaterdag 12 november signeert Boudewijn de Groot vanaf 16.00 uur zijn boek met cd bij Boekhandel Blokker in Heemstede. De toegang is vrij. Wel even reserveren via: info@boekhandelblokker.nl of bel naar: 023-5282472.