‘Monoloog aan de toog’ van Pieter de Waard
HAARLEM - Vijf voorstellingen van rond het kwartier op vijf horecalocaties: dat was het concept van Theater aan de Toog op Hemelvaartsdag. Wie zin had kon elke voorstelling meepikken want het festival begon om 13:00 uur en het laatste optreden om 17:00 uur. Commercieel ook slim bedacht. In de voorbeschouwing heette het kwartier van Pieter stand-up. Maar in de praktijk stonden de toehoorders en was de enige die zat de man die in de regio bekendheid geniet als de flamboyante directeur van BVO Telstar.
Door Willem Brand
Zeventien jaar was Pieter het gezicht van de sympathieke volksclub uit IJmuiden. Voor die tijd had hij zijn eigen communicatiebureau. Zo trainde hij mensen om in het openbaar te spreken. De laatste zeven jaar specialiseerde hij zichzelf daarin door na elke thuiswedstrijd de Man of the Match bekend te maken. Wie hem dat zag doen, meestal staand op een stoel, moest altijd wel een keer grinniken. Verbaal staat Pieter zijn mannetje. Dat heeft alles met zijn dyslexie te maken. Daarover en nog veel meer ging zijn monoloog aan de toog.
Verbale dribbel
Ook in Mama Mojo in de Zijlstraat dribbelde hij er verbaal flink op los, niet improviserend op basis van een paar steekwoorden zoals bij Telstar maar met de tekst op zijn schoot. Hij passeerde zijn tegenstanders alsof ze er niet stonden en schoot zijn eigen voorzetten subtiel in het lege doel. En dat voor een jongen die als stuitligger ter wereld kwam en toen hij achteromkeek “schrok van de ravage die hij had aangericht”. Pieter was volgens het hoofd van de school te dom om de lts af te maken. In zijn puberteit schoot hij in drie jaar 45 cm de lucht in, kreeg praatjes, deed aan cabaret en de schoolkrant en werd een populaire jongen.
Anonieme gelukkigen
Pieter zegt te behoren tot de club Anonieme Gelukkigen. Nou zo anoniem is hij door de ludieke acties die bij Telstart verzon niet echt. Maar die job bij Telstar zit er aan het eind van het seizoen op. Dan is, zoals hij na afloop tegenover de krant zei, “het grote avontuur met geen dag hetzelfde voorbij.” Zwager Johan over Pieters parodie op zijn eigen leven: “Normaal is hij rustig, maar thuis met zijn ouders erbij kon hij het allemaal al mooi aandikken, als hij op zijn praatstoel zat. Ze konden er stevig om lachen, want ze kenden toch het echte verhaal.” En Pieter over zijn leven na Telstar: “Ik ga eerst een maand op vakantie, dan ga ik twee maanden in de bediening op strand werken, daarna vijf maanden als heftruckchauffeur en dan mijn communicatiebureau oppakken.”
