Nu te zien bij Cinema De Vlugt

Nieuws
Minding the Gap.
Minding the Gap. (Foto: aangeleverd)

NIEUW-WEST - Bij Cinema De Vlugt, op een steenworp afstand van Plein ‘40-’45, Burgemeester de Vlugtlaan 125, draaien de allernieuwste films uit Hollywood, Bollywood en de rest van de wereld. Het gezellige Café De Vlugt is elke dag vanaf 9.00 uur geopend voor een lekkere kop koffie en een croissant of gebakje. De eerste film start rond 11.00 uur en de dag eindigt met een vertoning rond de klok van 21.00 uur. Tijdens de film kunnen bezoekers met een bak popcorn of nacho’s onderuit zakken in de comfortabele stoelen van de gloednieuwe filmzaal.

Het hele filmprogramma is te vinden op: www.cinemadevlugt.nl.

Friday Night Skateboard City x Cinema De Vlugt | vrijdag 26 mei| Minding the Gap |

Het Van Eesteren Museum organiseert in samenwerking met Cinema De Vlugt: Friday Night Skateboard City! Bezoek tussen 18.30 en 20.30 het Van Eesteren Museum waar de tentoonstelling Skateboard City te zien is. Skateboard City is een grootschalige tentoonstelling over skateboardcultuur in relatie tot de stad: origineel, creatief en do-it-yourself. Waar sommige stadsbewoners muren en hekken zien als obstakels, beschouwen skateboarders ze als uitdaging. De stad is voor een skateboarder één grote speeltuin. Na een bezoek aan de tentoonstelling loop je binnen vijf minuten naar Cinema De Vlugt. Daar kan je om 21.00 uur kijken naar de prijswinnende documentaire Minding the Gap. Films, video’s en documentaires spelen namelijk ook een belangrijke rol in de skateboardcultuur. De documentaire gaat over drie skatende vrienden die opgroeien in een regio die zwaar werd getroffen door decennia van recessies. Bing probeert te begrijpen waarom hij en zijn vrienden allemaal op jonge leeftijd van huis zijn weggelopen. Het combiticket voor de tentoonstelling en de documentaire kan je kopen op de website van Cinema De Vlugt.

Première | zaterdag 27 mei | Askin Saati 19.03 | Turks gesproken, niet ondertiteld

Sport is de belangrijkste bijzaak van het leven, zo luidt het gezegde. Zo denkt Oktays grootvader ook over voetbal. Zijn grootvader doet er alles aan om Oktay helemaal in de ban te brengen van het Turkse voetbal en zijn geliefde club Besiktas. Wanneer Oktay zijn opa verliest aan een hartaanval tijdens de belangrijkste wedstrijd van het kampioenschap, verliest hij tegelijk ook de liefde voor het spel. Later komt hij bij toeval de liefde van zijn leven tegen. Zijn geliefde Asli studeert aan de universiteit en schrijft haar scriptie over het Besiktas-district, de wijk die Oktay zo goed kent. Lukt het Oktay om zijn verdriet te overwinnen of zal hij de geest van Besiktas voorgoed uit z’n leven bannen? 

De tekst loopt door onder de foto.


Tirailleurs - Foto: aangeleverd

Samenwerking Cineville | zondag 28 mei | Tirailleurs |

Hoewel ze tijdens grote oorlogen dezelfde strijd hebben gevochten als andere Franse soldaten, kregen ze niet dezelfde erkenning en compensatie. Het verhaal van de tirailleurs, Frankrijks vergeten koloniale soldaten, is dat van miskenning en ongelijkheid. In Tirailleurs zoekt vader Bakary Diallo een manier om om te gaan met de koppigheid van zijn zoon Thierno. Thierno trad tegen de wil van z’n vader in dienst. In het jaar 1917 meldt Bakary zich daarom aan bij het Franse leger. Terwijl hun bevelhebber Thierno aanspoort om zich in het hart van de strijd te begeven, doet vader Bakary er alles aan om ervoor te zorgen dat hij z’n zoon levend en wel naar huis kan brengen.

Voorpremière | woensdag 31 mei | Cesária Évora |

Wereldster Cesária Évora (1941-2011) was wars van divagedrag. Uit het liefdevolle portret van Ana Sofia Fonseca komt een beeld naar voren van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar arme afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, ‘die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land’, zoals iemand in de film zegt. Dat land is het tropische Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon (op)voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd. Bijzonder is dat de roem haar niet veranderde. Cesária Évora schetst met archiefbeelden, concertopnamen, interviews en beelden van Kaapverdië een beeld van een vrouw die altijd zichzelf bleef en nooit haar onafhankelijkheid opgaf. Maar ook een vrouw die door haar loodzware jeugd getekend was. ‘Ik geloof niet in dromen’, zegt ze als een interviewer haar vraagt naar haar grootste droom: ‘Vraag me iets anders!’