Mensen maken het Trefpunt
Klussen bij het Repair Café
‘Ik werk graag met mijn handen en kan slecht tegen weggooien. Het is ook mooi hoe blij en dankbaar mensen vaak zijn, vooral als je iets van emotionele waarde kunt repareren. Dat ene lampje dat ze nog van oma hebben gehad.’
Door Leonie Zwetsloot
Draadbreuk solderen
Tom Nijbacker (55 jaar) is vrijwilliger bij het Repair Café, elke laatste zaterdagochtend van de maand in het Trefpunt. Mensen kunnen er terecht met kleine reparaties. Denk aan klusjes met de naaimachine, er is iemand die sieraden kan maken, een ander die telefoons en laptops kan nakijken, en een paar vrijwilligers voor mechanische klussen. Tom maakt sinds vier jaar deel uit van dit laatste groepje.
‘Er komt van alles voorbij,’ vertelt hij, ‘Bij een lampje dat het niet meer doet zit er bijvoorbeeld een draadbreuk in het snoertje of moet je een schakelaartje vervangen. We krijgen kapotte klokken, kerstversiering. Laatst kwam een mevrouw met een naaimachine die was vastgelopen; dat leek heel ingewikkeld en tijdrovend te worden, maar bleek uiteindelijk simpelweg een paar draadeindjes die achter het spoelhuis vastzaten. Stofzuigers, koffiezetapparaten…’
De behuizing open krijgen
Tom vindt het leuk dat het werk zo divers is en hij al doende steeds bijleert. Hij neemt zijn eigen gereedschapskoffer mee met wat kleine onderdelen, maar het komt ook voor dat hij mensen vraagt iets te bestellen en de volgende maand terug te komen zodat hij de reparatie kan afmaken. Het lastigst zijn apparaten die moeilijk of helemaal niet open te maken zijn, zodat je niet bij het binnenwerk kunt.
‘Senseo-apparatuur bijvoorbeeld. Openmaken kost veel tijd en vaak gaat er tijdens het openmaken iets kapot aan de behuizing. Terwijl als je het eenmaal open hebt er vaak maar een heel klein simpel dingetje mis is: een draadje stuk of een onderdeeltje doorgebrand.’
Niet weggooien aub
Naast dat hij handig is en van de techniek houdt, heeft Tom een groot hart voor duurzaamheid. ‘Het is zo jammer dat veel goedkope producten zo gemaakt worden dat ze én niet gerepareerd kunnen worden én na een jaar al aan vervanging toe zijn.
Gelukkig zijn er steeds meer bedrijven die het goede doen, zoals de Fair Phone. Dat is een telefoon, opgebouwd uit stukjes (modules) die allemaal te repareren zijn, zodat je niet de hele telefoon (inclusief kostbare metalen) hoeft af te danken. Al dat weggooien is helemaal niet goed voor de gewone mensen. We kunnen zo niet doorgaan, toch? We hebben immers geen drie aardes te verspillen.’
Kijk op www.trefpuntheiloo.nl/nieuws voor een uitgebreide versie van dit interview.
