Herman vindt er wat van (4): ‘Potlood’
Ik heb goede bekenden die zich verdiepen in interessante ingewikkelde materie als Taoïsme, dianetics, metafysica en Haagse politiek. Hoezeer ze ook hun best doen: na hun uitgebreide uitleg snap ik er nog minder niks van. En als ik het opzoek word ik ook niet echt wijzer. Nee, dan heb liever een janboerenfluitjesuitleg aan de hand van iets simpels, zoals een gebruiksvoorwerp. Vandaag leerde een potlood mij vier belangrijke levenslessen.
door onze columnist Herman de Jager
Een potlood is mooi en kleurrijk van buitenaf, maar het nut heeft te maken met de inhoud. Zonder lood is een potlood een potje niks. Oftewel: uiterlijk versus innerlijk. We worden te vaak gewaardeerd om de dingen die we hebben, in plaats van om wie we zijn. De buitenkant mag niet ten koste gaan van onze innerlijke wereld. Balans is het toverwoord. We schetsen met een potlood, niet met een pen. Omdat er een gum op zit om onze fouten uit te wissen en opnieuw te starten. Hetzelfde geldt voor het leven. Als je iets nieuws probeert, kun je falen. En dat is oké. Je probeert het tenminste. Fouten maken mag. Stilstand is achteruitgang. Om een potlood scherp te houden, moet je hem slijpen. Als een potlood gevoel zou hebben, deed dat slijpen pijn. Hetzelfde geldt voor ons leven: falen, leren van de fouten, slagen. Ergo: wees klaar om je vaardigheden aan te scherpen. Wie schrijft, die blijft. Heb je onvrede? Schrijf het op, schrijf het van je af. Veel goedkoper dan medicatie en therapeuten. Heel bevredigend als je het via je lokale nieuwsblad kunt nalezen … en wellicht iemand anders inspireert!
Wil je reageren op de column? Stuur een bericht naar: reacties@hermandejager.nl Wil je je reactie gepubliceerd zien? Zet onze redactie in de cc: redactie.nhe@rodi.nl
