Wie weet er meer van groene kaas in Hollands Kroon?
WIERINGEN - Groene kaas: op Wieringen wisten ze hoe ze ‘m moesten maken. Net als op Texel. Ooit, in de 16de tot de 18de eeuw, was hij wereldberoemd en werd hij geëxporteerd. Daarna verloor de kaas zijn faam en werd er alleen nog voor eigen (en familie-)gebruik gekaast.
Voor een boekje zoek ik naar gegevens over groene kaas, schapenkaas met keutelsap erin. Kleur en smaak zijn zeer karakteristiek, dus moet er wat over terug te vinden zijn. Dat is me al wel gelukt op Texel, maar op Wieringen kom ik weinig tegen. Jan T. Bremer heeft erover geschreven, en Cees Metselaar, dat is het zo’n beetje.
In een tolregister uit Kampen (1439-1441) komen al ‘Wijringer kasen’ voor, bestemd voor Deventer. De geschiedenis van de groene kaas omvat dus minstens zes eeuwen. Daarvan moeten sporen zijn. Van boeren die het maakten, van reizigers die ervan proefden, van handelaars, landbouwvoorlichters, afnemers in den lande.
Texel droeg in 1630 boeren op niets te exporteren (dat is: van het eiland af) ‘dan fijne oprechte schapenkaesen ongemengd met koeije melck, noch daarbij te voegen eenige Wieringer, Duijnker, Schager noch diergelijcke schapenkaesen’.
Dus ook elders in Hollands Kroon kenden ze het trucje van de schapenkeutelkaas. Ik ben heel benieuwd wie in deze grote gemeente me aan meer informatie kan helpen. Wie heeft de groene kaas zelf geproefd?
En wie kan me meer vertellen over de ‘skimmerevendkèès’, een kaas die bij het vallen van de avond werd gegeten, en waar beestjes in zaten? Wie aten het en wat was dat voor kaas?
Kortom: weet u meer over de kazen die van Schagen tot aan Den Oever werden gemaakt? Laat het me weten via Lodewijk.Dros@gmail.com.
